گرانیها ریشه تاریخی در اقتصاد ایران دارد. ماجرا به چگونگی ارتباط هزینههای دولت و منابع بودجه و وضعیت تولید داخلی بستگی دارد. اقتصاد ایران به گونهای است كه درصد عظیمی از بودجه كشور به نفت متصل است و به اصطلاح اقتصاد كشور نفتی است. این پول نفت است كه در معاملات بازار به ریال تبدیل میشود و حجم عظیمی از بودجه كشور را تشكیل میدهد.
به دلیل اینكه مقدار كالایی كه در كشور تولید میشود، متناسب نیست و همین ناهمخوانی عرضه و تقاضا منجر به ایجاد پدیده تورم میشود. این موضوع به دولت نهم و دهم هم مربوط نیست و در همه دولتها مشاهده میشود، اما میزان آن متفاوت است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ اگر بخواهیم گرانی را به شكل ریشهای مورد بررسی قرار دهیم، باید گفت در كنار این مسائل یكسری مسائل ساختاری نیز وجود دارد كه در كنار عواملی از قبیل فضای كسب و كار، روابط خارجی كشور با سایر كشورها و حوزههایی از جمله تحریم، موجب ایجاد پدیده گرانی میشود. اما تا اینجای كار برای هر دولتی و در هر زمانی اتفاق میافتد لیكن نكته مهم اینجاست كه اگر برخورد با گرانی ریشهای نباشد، همه فشار بر آخرین حلقه از زنجیره عرضه و تقاضا وارد میشود.
در صورتی كه برای حل مشكل گرانی به سراغ تولیدكننده، فروشنده، كسبه، عرضه كننده و ... برویم، با این مشكل بهصورت عقلایی برخورد نكردیم و این درست همانند این است كه به جای مواجهه با علت، با معلول آن برخورد كردهایم. وقتی هزینه عوامل تولید افزایش پیدا میكند، قیمت محصول نیز بیشتر میشود كه اگر این اتفاق با تعزیرات و یا بازرسیها كنترل شود، در واقع همان اشتباه وارد كردن فشار بر حلقه آخر است.
در مورد توزیعكنندگان نیز وضع به همین شكل است. در مورد افزایش قیمت شیر و مرغ، مشكل اساسی در توزیع و یا تولید نیست و نباید به سراغ تولیدكننده و فروشنده و توزیعكننده رفت، بلكه باید به دنبال ریشهها بود كه در این دو مورد، مشكل در افزایش قیمت علوفه، كنجاله و سویاست. حالا اگر برای برطرف كردن این مشكل به سراغ آخرین حلقه یا تولیدكننده شیر و مرغ رفت، اشتباه بزرگی است كه متاسفانه این روزها شاهد آن هستیم.
نكته آخر اینكه، ریشه مشكلات اقتصادی را باید با علتهای آن پیدا كرد. گرانی ریشه در بودجه نفت ما دارد. عدم هماهنگی تولید و عرضه و تقاضا دلیل واضح دیگری است. گرانی در كشور ما ریشه اقتصادی با طعم نفتی دارد كه باید آن را جستوجو و پیگیری كرد.
نظر شما