به گزارش سلامت نیوز به نقل از شرق ؛وی اظهار كرد: یك بخش از این حرف حتما درست نیست. اگر ما بگوییم باید فكری نو و طرح منسجمتری داشته باشیم، حرف درستی است. ما باید ببینیم كه چرا نتوانستیم موادمخدر را به حداقل برسانیم، اما اگر بگوییم درمان، مقابله و پیشگیری فایده ندارد و دادستان، قاضی و... این را بگویند خیلی خطرناك است و متاسفانه این چیزی است كه بعضا به زبان ما جاری میشود. این همزمان با آمارهایی است كه میگوید كمپهای درمان اعتیاد به پایینترین بازدهی خود در 10سال گذشته رسیده است. اما دادستان كل كشور میگوید: ما نباید دچار چنین تردیدی شویم كه كارهای ما بیفایده است چون این همان چیزی است كه دشمن میخواهد. محسنیاژهای با بیان اینكه یكی از نقشههای اصلی دشمن در مقطع كنونی ناامید كردن ما نسبت به آینده است، گفت: من گاهی احساس میكنم كه آن ایمان و شور كه دوستان ما باید در مبارزه با موادمخدر داشته باشند، وجود ندارد و اگر اینطور باشد خیلی خطرناك است، چون اگر همه امكانات هم وجود داشته باشد ولی اراده نباشد، كار پیش نمیرود. وی یادآور شد: همه ما قبول داریم كه بخش زیادی از موادمخدر در كشور ما و در دنیا یك جرم سازمانیافته است، یعنی دارای برنامه، مدیریت و سلسله مراتب است و وقتی وقوع جرم برنامهریزی شده است، آیا مقابله با آن نباید با برنامهریزی باشد؟ آیا دادسرا و دادگاه نباید در این زمینه همجهت عمل كنند؟ آیا مرخصی، رای باز و طبقهبندی زندانیان در سازمان زندانهای ما با مجموع اقدامات ما هماهنگ است؟ البته ممكن است در مواردی این طور باشد ولی به طور كامل این طور نیست. سرانجام این ناهماهنگی است كه احتمالا باعث شرایطی شده كه دادستان كل كشور آن را اینطور شرح میدهد: حتی بعضی از خانوادههای متدین از این قضیه یا از فرزند یا دیگر اقوام خود به خاطر همین مساله رنج فوقالعادهای میبرند. امروز موادمخدر باعث شده بعضی فرزندان دختر یا پسر از خانوادهها فرار كنند و ببینید بعد از این فرار چه اتفاقاتی پیش میآید. محسنی اژهای گفت: مجازات اعدام در این زمینه برای اصلاح جامعه ضروری است، اما هزینههایی هم دارد. اگر سرپرستخانواده اعدام شد، برای فرزندان آن خانواده چه پیش میآید. بدون تردید ما باید مجموعهای اقدامات را داشته باشید كه بتوانیم این مساله را درمان اساسی كنیم لذا باید پیشگیری، مقابله و درمان كنیم و تبلیغات داشته باشیم. او البته این پرسش را نیز پیش روی همگان قرار میدهد كه رییس ستاد مبارزه با موادمخدر، ریاست محترم جمهوری هستند. آیا این ظرفیت برای همه دستاندركاران، مسوولان، استانداران و... تشریح شده است؟ امسال برای نخستین بار در جمهوری اسلامی ایران است كه نگرانیها از شیوع توزیع و مصرف انواع موادمخدر بر موفقیتهای هر ساله مبارزهكنندگان با موادمخدر پیشی گرفته و همزمان با سالروز جهانی مبارزه با موادمخدر هم مسوولان و كارشناسان از شرایط اعتیاد در كشور ابراز نگرانی میكنند. طبق آمارهای پلیس، ایران دارای یکمیلیون و 200هزار معتاد است اما به تازگی رییس كمیته مبارزه با موادمخدر و رییس اسبق ستاد مبارزه با موادمخدر با استناد به پژوهشی، این رقم را بالای 3میلیون نفر اعلام كرده است. اما این پایان نگرانیها نیست چراكه هم ناجا و ستاد و هم كارشناسان از شیوع مصرف مواد روانگردان و پرخطر نظیر شیشه و كراك در كشور نگران هستند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از شرق ؛وی اظهار كرد: یك بخش از این حرف حتما درست نیست. اگر ما بگوییم باید فكری نو و طرح منسجمتری داشته باشیم، حرف درستی است. ما باید ببینیم كه چرا نتوانستیم موادمخدر را به حداقل برسانیم، اما اگر بگوییم درمان، مقابله و پیشگیری فایده ندارد و دادستان، قاضی و... این را بگویند خیلی خطرناك است و متاسفانه این چیزی است كه بعضا به زبان ما جاری میشود. این همزمان با آمارهایی است كه میگوید كمپهای درمان اعتیاد به پایینترین بازدهی خود در 10سال گذشته رسیده است. اما دادستان كل كشور میگوید: ما نباید دچار چنین تردیدی شویم كه كارهای ما بیفایده است چون این همان چیزی است كه دشمن میخواهد. محسنیاژهای با بیان اینكه یكی از نقشههای اصلی دشمن در مقطع كنونی ناامید كردن ما نسبت به آینده است، گفت: من گاهی احساس میكنم كه آن ایمان و شور كه دوستان ما باید در مبارزه با موادمخدر داشته باشند، وجود ندارد و اگر اینطور باشد خیلی خطرناك است، چون اگر همه امكانات هم وجود داشته باشد ولی اراده نباشد، كار پیش نمیرود. وی یادآور شد: همه ما قبول داریم كه بخش زیادی از موادمخدر در كشور ما و در دنیا یك جرم سازمانیافته است، یعنی دارای برنامه، مدیریت و سلسله مراتب است و وقتی وقوع جرم برنامهریزی شده است، آیا مقابله با آن نباید با برنامهریزی باشد؟ آیا دادسرا و دادگاه نباید در این زمینه همجهت عمل كنند؟ آیا مرخصی، رای باز و طبقهبندی زندانیان در سازمان زندانهای ما با مجموع اقدامات ما هماهنگ است؟ البته ممكن است در مواردی این طور باشد ولی به طور كامل این طور نیست. سرانجام این ناهماهنگی است كه احتمالا باعث شرایطی شده كه دادستان كل كشور آن را اینطور شرح میدهد: حتی بعضی از خانوادههای متدین از این قضیه یا از فرزند یا دیگر اقوام خود به خاطر همین مساله رنج فوقالعادهای میبرند. امروز موادمخدر باعث شده بعضی فرزندان دختر یا پسر از خانوادهها فرار كنند و ببینید بعد از این فرار چه اتفاقاتی پیش میآید. محسنی اژهای گفت: مجازات اعدام در این زمینه برای اصلاح جامعه ضروری است، اما هزینههایی هم دارد. اگر سرپرستخانواده اعدام شد، برای فرزندان آن خانواده چه پیش میآید. بدون تردید ما باید مجموعهای اقدامات را داشته باشید كه بتوانیم این مساله را درمان اساسی كنیم لذا باید پیشگیری، مقابله و درمان كنیم و تبلیغات داشته باشیم. او البته این پرسش را نیز پیش روی همگان قرار میدهد كه رییس ستاد مبارزه با موادمخدر، ریاست محترم جمهوری هستند. آیا این ظرفیت برای همه دستاندركاران، مسوولان، استانداران و... تشریح شده است؟ امسال برای نخستین بار در جمهوری اسلامی ایران است كه نگرانیها از شیوع توزیع و مصرف انواع موادمخدر بر موفقیتهای هر ساله مبارزهكنندگان با موادمخدر پیشی گرفته و همزمان با سالروز جهانی مبارزه با موادمخدر هم مسوولان و كارشناسان از شرایط اعتیاد در كشور ابراز نگرانی میكنند. طبق آمارهای پلیس، ایران دارای یکمیلیون و 200هزار معتاد است اما به تازگی رییس كمیته مبارزه با موادمخدر و رییس اسبق ستاد مبارزه با موادمخدر با استناد به پژوهشی، این رقم را بالای 3میلیون نفر اعلام كرده است. اما این پایان نگرانیها نیست چراكه هم ناجا و ستاد و هم كارشناسان از شیوع مصرف مواد روانگردان و پرخطر نظیر شیشه و كراك در كشور نگران هستند.
نظر شما