سلامت نیوز : زمانی در زندگی هر زنی می رسد که توانایی باروری اش پایان می یابد. قبل از آغاز این مرحله «پرمنوپوز»، مرحله قبل از یائسگی است. در این زمان که ۲ تا ۸ سال (به طور متوسط ۴ سال) به طول می انجامد، بدن دچار تغییرات هورمونی می شود و میزان استروژن، پروژسترون و آندروژن به تدریج کاهش پیدا می کند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از خراسان ؛ به مرور زمان تخمدان ها غیرفعال می شود و در نهایت مرحله باروری فرد متوقف می شود و بدن سعی می کند خود را با این شرایط وفق دهد. در این مرحله احتمال بروز برخی علایم بیشتر است. فرد در حالی که هنوز دوران قاعدگی را طی می کند، برخی از علایم یائسگی را تجربه می کند. فردی که به مدت یک سال کامل قاعده نمی شود، در واقع وارد دوران یائسگی شده است. توجه داشته باشید بدون تأیید پزشک و کامل نشدن یک سال، احتمال حامله شدن وجود دارد (اغلب بین ۴۰ و ۶۰ سالگی). قبل از ۴۰ سالگی، یائسگی زود هنگام تلقی می شود. یائسگی پس از ۵۵ سالگی نیز دیرهنگام است. ممکن است زمان یائسگی تغییر کند. عوامل موثر در این تغییر عبارت است از:
* جراحی که در آن هر ۲ تخمدان برداشته شده است.
* شیمی درمانی این نوع درمان روی تخمدان ها اثر می گذارد و در نتیجه فرد دچار یائسگی می شود.
* پرتو درمانی در هنگام درمان برای سرطان ممکن است باعث یائسگی شود.
علایم و شدت یائسگی در هر زن متفاوت است. برخی تنها دچار گر گرفتگی کمی می شوند در حالی که افرادی علایم شدیدتری را تجربه می کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر، بهتر است از نزدیکان خود مانند مادر، خاله، مادربزرگ سوال کنید.
علایم ورود به یائسگی
* نامنظم و کمتر شدن قاعدگی و خفیف تر شدن خون ریزی* گر گرفتگی همراه با احساس گرمای زیاد و عرق کردن
* بی خوابی یا مشکل در به خواب رفتن
* خارش و خشکی واژن
* کاهش هورمون جنسی* سردرد* مشکل در تمرکز* نداشتن کنترل ادرار
زمانی در زندگی هر زنی می رسد که توانایی باروری اش پایان می یابد. قبل از آغاز این مرحله «پرمنوپوز»، مرحله قبل از یائسگی است.
نظر شما