سلامت نیوز : هرچند عنوان می‌شود بازاریابی دارویی در ایران چندان كارآمد نیست و گاه نتایج معكوسی چون پررنگ شدن جنبه‌های ناخوشایند یك بیماری در پی تبلیغات گسترده دارویی آن دربر داشته است، اما بسیاری از مسئولان و صاحبان صنایع داروسازی در كشور بر ضعف شیوه‌های بازاریابی دارو در كشور اذعان می‌كنند.
بسیاری از مردم چنین می‌اندیشند كه بازاریابی تنها به معنی فروش و تبلیغ است. اگر بدانیم كه فروش و تبلیغ، فقط بخش نمایان (علامت بزرگ) بازاریابی است جای شگفتی نیست. بلكه یك بازاریاب سعی می كند نیازهای مشتری را درك كند، محصولاتی را به بازار مصرف ارائه نماید كه از بالاترین ارزش برخوردار باشد و قیمت گذاری، توزیع، ترویج و تبلیغ را به روشی كارساز انجام دهد. در این صورت به طور حتم بازایابی به فروش گسترده محصولات می انجامد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا ؛ در سالی كه به شعار«حمایت از تولید ملی، كار و سرمایه ایرانی» مزین شده است، برنامه ریزی‌های بسیاری در راستای گسترش تولیدات داخلی صورت پذیرفته است تا جایی كه هفته گذشته اعلام شد سهم تولیدات داخلی در بازار دارویی كشور از 96 درصد به 97 درصد رسیده است. اما با وجود گسترش خطوط و افزایش ظرفیت تولید در كارخانه‌های داروسازی همچنان كیفیت داروهای ایرانی از سوی برخی از مردم و پزشكان زیر سوال است و اگر بحث قیمت و ارزانتر بودن داروهای ایرانی مطرح نبود شاید هم ترجیح می دادند از داروهای خارجی استفاده كنند.
رشد و بالندگی اقتصاد دارو در كشور كه با مشكلاتی نظیر مطالبات عظیم شركت‌های داروسازی و داروخانه‌ها از سازمان‌های بیمه گر و تحریم‌های بانكی برای ورود مواد خام اولیه و داروهای خاص و گرانقیمت به داخل كشور روبروست و به اصطلاح «كج دار و مریز» روزگار می‌گذراند، به چه عواملی بستگی دارد؟ راه نجات شركت‌های داروسازی از بحران‌های پیش رو در راستای عرضه محصولاتشان چیست؟
البته نباید از این نكته نیز غافل بود كه مردم و به عبارتی مصرف كنندگان اصلی دارو بنا نیست در این چرخه گرفتار شوند و متحمل رنج های ناشی از كم كیفیتی و ناكارآمدی سیستم‌های بیمه‌ای و تصمیم گیری‌های حاكمیتی در خصوص دارو شوند. در همین خصوص با دكتر مهدی محمدزاده رییس انجمن علمی مدیریت و اقتصاد دارو در خصوص ضرورت بازاریابی برای داروهای ایرانی به گفت وگو نشستیم.دكتر مهدی محمدزاده در گفت وگو با (ایسنا)، با اشاره به این كه تا چندی پیش 96 درصد نیاز داخل توسط داروهای ایرانی تامین می‌شد،عنوان می‌كند: اكنون این رقم رشد كرده و به 97 درصد رسیده است.
وی می افزاید: داروهای تولید داخل، استانداردهای لازم مندرج در فارماكوپه‌های دارویی امریكا و انگلیس را رعایت می‌كنند و پس از آن است كه اجازه تولید و توزیع دریافت می‌كنند. بنابراین داروهای ساخته شده در ایران حائز حداقل استانداردهای بین‌المللی لازم هستند.این عضو هیات علمی گروه اقتصاد و مدیریت داروی دانشكده داروسازی دانشگاه علوم پزشكی شهیدبهشتی در پاسخ به این پرسش كه چرا با این وجود، پزشكان و بیماران كه مصرف كنندگان خدمات دارویی هستند از كیفیت داروهای ایرانی گله مندند می‌گوید: یك مسئله وجود دارد و آن این است كه كیفیت دارو از نظر بیمار و پزشك با نظر یك داروساز فرق می‌كند.
وی اضافه می‌كند: یك داروساز، اثربخشی دارو را طبق استاندارد فارماكوپه‌ها بررسی می‌كند. به عنوان مثال به این مسئله توجه می‌كند كه آیا یك دارو، سردرد را بهبود می‌دهد؟ توضیح این مطلب ضروری است كه دارو از نظر داروساز مشكلی ندارد و استانداردهای لازم را كسب كرده است.محمدزاده ضمن تاكید بر این كه كیفیت دارو تنها منوط به اثربخشی ماده موثره آن نیست، اظهار می كند: بیمار تمایل دارد كه دارو زود اثر كند، حتی بلع را داشته، دارای طعم تلخ و عوارض جانبی نباشد و علاوه بر اینها حتما دارای یك بسته‌بندی مناسب و بروشور كاربردی باشد.
«ماركتینگ»، ضعف عمده شركت‌های داروسازی است
رییس انجمن علمی مدیریت و اقتصاد دارو با اشاره به این كه پزشكان باید در مورد كیفیت دارو، توسط نمایندگان شركت‌های داروسازی توجیه شوند،می‌گوید: «ماركتینگ»، ضعف عمده شركت‌های داروسازی است.وی اضافه می‌كند: در سالی كه عنوان «حمایت از تولید ملی، كار و سرمایه ایرانی» را یدك می كشد، باید برای اصلاح ذهنیت مردم در خصوص تولیدات داخلی بویژه دارو كه استانداردهای لازم را دارند، سرمایه‌گذاری شود.
داروهایمان را اگرچه خوب می‌سازیم، اما خوب معرفی نمی‌كنیم
محمدزاده سرمایه گذاری برای حمایت از تولید ملی را زمینه ساز ایجاد اشتغال در كشور دانسته و عنوان می‌كند: اگر قصد داریم اشتغال ایجاد كنیم باید مردم محصول داروساز را بخرند. اگر بنا باشد مصرف كننده همه كالاهای مورد نیازش را از میان اجناس وارداتی خارجی انتخاب كند چه اشتغال‌زایی می‌توانیم داشته باشیم؟رییس انجمن علمی مدیریت و اقتصاد دارو ادامه می‌دهد: البته معتقد نیستم مردم مقصرهستند بلكه ما محصولات دارویی مان را اگرچه خوب می‌سازیم، اما خوب معرفی نمی‌كنیم و بازاریابی دارو ضعیف است.
باید اثبات كنیم تولیدات ما دست كمی از داروهای خارجی ندارند
وی ضمن تاكید بر جاری ساختن مفاهیم بازاریابی راهبردی دارو به شكل علمی در كشور می گوید: از این طریق می توان اثبات كرد تولیدات ما دست كمی از داروهای خارجی ندارند.محمدزاده می‌افزاید: حتی قدرتمندترین شركت‌های داروسازی دنیا نمی‌توانند ادعا كنند همه داروهایشان مورد رضایت كامل مشتری‌هایشان است. ما هم ادعا نمی‌كنیم تمامی داروهای تولید داخل دارای كیفیت برتر هستند. اما اگر مفاهیم ماركتینگ مورد استفاده قرار گرفته و رقابت در كشور به وجود بیاید، سازندگان دارو اقدام به اصلاح كیفیت داروهای خود می‌نمایند.به گفته رییس انجمن علمی مدیریت و اقتصاد دارو، اگر شركت‌های داروسازی با یكدیگر رقابت كرده و در عین حال بازاریابی كارآمد و موثری نیز داشته باشند، بیمار به سراغ دارویی خواهد رفت كه اثربخشی بالاتری داشته باشد و بتواند رضایت او را جلب كند. در این صورت است كه تولیدكننده با مشاهده بهتر شدن فروشش، روز به روز بر كیفیت محصولات خود می افزاید.
تزریق مفاهیم مدیریتی ماركتینگ دارو، شاه كلید اصلی اصلاح ذهنیت مردم درباره كیفیت داروست
وی با بیان این كه شاه كلید اصلاح ذهنیت مردم درخصوص دارو، تزریق مفاهیم مدیریتی و ماركتینگ است، اظهار می‌كند: اصلاح كیفیت حاشیه‌ای دارو چون بسته‌بندی، رنگ، پوشاندن طعم تلخ دارو و بروشور و همچنین دقت در میزان اثربخشی و ماده موثره دارو از جمله مواردی هستند كه رعایت آن ها باعث می شود تا مردم به ما بیشتر اعتماد كنند.
سیستم ترویج فروش دارو در ایران فشاری است
رییس انجمن علمی مدیریت و اقتصاد دارو در پاسخ به این پرسش كه تا چه میزان برای بازاریابی دارو هزینه می‌كنیم، می گوید: شركت‌های داروسازی ما با سیستم فشاری عمل می‌كنند. به این معنا كه به عنوان مثال می‌گویند: « 10 جعبه داروبخر، دو جعبه رایگان دریافت كن». این بازاریابی نیست و سیستم ترویج فروش به روش فشاری است.وی ادامه می‌دهد: ما در واقع ماركتینگ علمی نمی‌كنیم و در حوزه دارو، بازاریابی سنتی حاكم است. به همین علت است كه داروخانه همچون دارو را به این روش از شركت تولیدكننده خریداری كرده است آن را به بیمار و پزشك تحمیل می‌كند. به همین خاطر از خارج كه داروی مشابه می‌آید همه به سمت آن می‌روند.
پوشش داروی ارزانتر، حق بیمه است
محمدزاده همچنین درباره عملكرد بیمه‌ها برای تحت پوشش قرار دادن داروی ارزانتر می‌گوید: البته در همه جای دنیا، بیمه‌ها به سراغ پوشش ارزانترین دارو می‌روند، اما چرا باید اجازه بدهیم ارزان‌ترینی تحت پوشش باشد كه كیفیت پایینی داشته باشد؟ بیمه مجبور است سراغ دارویی برود كه هم مردم و هم پزشكان قبول دارند و قیمتش هم پایین‌تر است. البته این به معنای مقصر بودن بیمه‌ها نیست. در نهایت اگر داروسازان به فكر اصلاح كیفیت داروهای خود بیفتند، بیمه بین دو شركت رقیب كه داروهایشان با كیفیت است، داروی ارزانتر را انتخاب می‌كند و این حق اوست.
نظر شما