سلامت نیوز : آمارها نشان می‌دهد كه بسیاری از خانواده‌ها زیر خط فقر زندگی می‌كنند و بدون شك كودكان نخستین آسیب‌دیدگان از سیاست‌های سوءاقتصادی هستند، چرا كه تورم و گرانی هر چه روند افزایشی را طی كند، خانواده های بیشتری فقیر می شوند و كودكان بیشتری به جرگه كودكان كار می پیوندند. گذشته از آن كودكان از نظر فیزیكی نیاز دارند در یك دوره زمانی مواد غذایی مشخصی را دریافت كنند و اگر در سال های كودكی از تغذیه مناسب برخوردار نباشند رشد مناسبی نخواهند داشت. كودكی داستانی نیست كه از كنار آن به‌سادگی عبور كنیم و بگوییم صبر می‌كنیم تا مشكلات برطرف شود و در نظر گرفتن منافع كودكان در اولویت های دولت قرار می‌گیرد. به همین دلیل است كه شاهدیم نه تنها تعداد كودكان كار كم نشده بلكه شاهد تعداد روزافزون آنها در خیابان‌ها نیز هستیم.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ آمارهای رسمی نشان می‌دهد تعداد كودكان بازمانده از تحصیل نیز كاهش نیافته است. هرچند با تشكیل ستاد ساماندهی كودكان كار و خیابان انتظار می رفت كه بهبودی در وضع این كودكان دیده شود اما اقدامات ضرب الاجلی این ستاد تغییری در زندگی كودكان كار به‌وجود نیاورده است. چرا كه كاهش آسیب های اجتماعی برنامه‌ریزی‌های بلندمدت و اصولی نیاز دارد تا در جامعه نمود عینی پیدا كند. متاسفانه طی 15 سال گذشته كه پدیده اجتماعی كودكان كار و خیابان در جامعه شیوع پیدا كرده، شاهد چنین برنامه هایی نبوده ایم. این ستاد تشكیل شد تا برنامه‌ریزی‌ها در نهادهایی كه در حیطه كودكان كار و خیابان فعالیت می‌كنند هماهنگ شده و به صورت یكپارچه انجام شود اما آنچه اكنون در بین نهادهای مجری مغفول مانده همین یكپارچگی است. گذشته از آن در هر ارگان به تنهایی نیز برنامه های كارآمدی تدوین نشده است. دولت جمهوری اسلامی ایران از سال 72 تاكنون به كنوانسیون حقوق كودك پیوسته و یكی از مفاد این پیمان نامه در نظر گرفتن منافع عالیه كودكان است. به این معنا كه منافع كودكان ایرانی ارجحیت دارد به منافع همه اقشار جامعه و در همه برنامه ریزی های كلان باید این موضوع مد نظر قرار گیرد.

 چرا كه كودكان آینده سازان این كشور هستند. اما آنچه شاهد هستیم مغفول ماندن مقوله كودكان از سیاست های كلان است. در پدیده كودكان كار و خیابان نیز از آنجا كه بخشی از این كودكان در خیابان‌ها دستفروشی می‌كنند، این موضوع از این دیدگاه طرح می شود كه شهر بدمنظره شده است. این در حالی است كه انتظار می رود مسئولان اجرایی بر این موضوع تاكید كنند كه این كودكان شهروندانی هستند كه به دلیل بی‌پناهی از نخستین حقوق خود كه دولت مكلف به تامین آن است محروم هستند. اگرچه اتفاقاتی چون بررسی لایحه حمایت از كودكان كار و خیابان در مجلس جوانه امیدی را به دل می نشاند اما مشكلات معیشتی كه بستگی مستقیم به مسائل اجتماعی دارد زنگ هشداری برای دولتمردان است تا این كودكان را نادیده نگیرند.