در واكنش به چاپ مقاله «نو ارتودنسی» در صفحه سلامت روزنامه همشهری روز یكشنبه 3/4/86، توضیحی از سوی دكتر رحمان شوكت‌بخش، دانشیار دانشكده دندان‌پزشكی دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی ارسال شده است كه در پی‌می‌آید:

درمان‌های ارتودنسی در حقیقت فقط به ردیف كردن دندان‌ها و به‌اصطلاح عامیانه مطرح شده در این مقاله، سیم‌كشی كردن دندان‌ها، اكتفا نمی‌كند بلكه مسئله روابط دندانی صحیح همگام با روابط فكی صحیح به‌طور همزمان را مورد توجه قرار می‌دهد تا فعالیت طبیعی حفره دهان به صورت مطلوب درآید؛ در این صورت تعادل بین دندان‌ها، پایه‌های استخوان فكین، عضلات و بافت نرم اطراف نتایج درمان، موفقیت‌آمیز بوده و به یك چهره متناسب منتهی خواهد شد.

 استفاده از نیروهای ملایم ارتودنسی از دیرباز توسط آقای دكتر Begg به درمان‌های ارتودنسی معرفی شده است كه با به‌كار بردن كش‌های ملایم در حد 30 گرم نیروی كششی معمول بوده است و بعد از تكنیك دكتر Begg تكنیك‌های استفاده از نیروی ملایم با سیستم دستگاه Fdgewise با نیروی ملایم معرفی گردید و تا اكنون مجموعه بسیار زیادی از همكاران ارتودنتیست با استفاده از این روش میلیون‌ها بیمار را تحت درمان قرار دادند.

اعمال اتهام و نفی كردن روش‌های دیگر از نظر علمی زیاد مطلوب نبوده و به نظر می‌رسد بیشتر دربردارنده رقابت‌های صنعتی است.

 در بیشتر سیستم‌ها و تكنیك‌های ارتودنسی متخصصین ارتودنسی سعی و تلاش دارند كه از حداقل وسائل برای تكمیل درمان استفاده نمایند و این هنر متخصص ارتودنسی است كه با استفاده از دانش و قابلیت‌های خود برای تحقق اهداف خود بهره ببرد. این هدف كاملاً با تكنیك‌های موجود قابل دستیابی می‌باشد و معمولاً دندان‌ها به فشارهای ملایم بیشتر پاسخ می‌دهند و این اعمال فشار توسط همكاران ارتودنتیست باید قابل كنترل و هدایت باشد.

 تفاوت‌های این تكنیك در مورد راحتی قرار دادن وایر در داخل براكت می‌باشد و استفاده از وایرهای حافظه‌دار با سیستم‌های دیگر قابل اعمال است و موضوع این‌كه در این تكنیك درآوردن دندان‌های دیگر مورد نیاز نیست، اغراق‌آمیز است؛ در صورتی كه تناسب بین فضای موجود در فكین و اندازه دندان‌ها وجود نداشته باشد برای این‌كه دندان‌ها در موقعیت متعادل قرار گیرند و درمان‌ها برگشت‌پذیر نباشند درآوردن دندان‌ها در بعضی مواقع بدون توجه به تكنیك به‌كار رفته الزامی است.

 در پایان لازم به ذكر است ارزش‌های تكنیكی سیستم Damon در رسیدن به اهداف درمانی نباید از نظر دور بماند، در عین حال كه معرفی یك روش تازه نباید تكنیك‌های رایج، مفید و كاربردی روز را كم‌ارزش نماید، ضمناً نباید رقابت‌های صنعتی مبانی علمی را زیر سؤال ببرد.