در این اطلاعیه چنین آمده است:

روند بیماریهای کشنده در ایران، در چند دهه گذشته تغییر اساسی یافته به گونه ای که از بیماریهای عفونی و واگیردار به سوی بیماریهای قلبی، سرطان ها، دیابت و عوارض عروقی آن، حوادث جاده‌ای و اختلالات روانی جابه جا شده است. از این رو توجه ویژه مسئولین کشور در امور سیاستگذاری، برنامه ریزی و اجرایی تأمین سلامت آحاد ملت ایران را امروز بیش از هر زمان ایجاب می کند.

نظر به اهمیت "حق تأمین سلامت" به عنوان یکی از اساسی ترین حقوق ملت، خوشبختانه در هفته های اخیر، ارائه درمان رایگان در بیمارستانهای دولتی و دانشگاهی به بیماران نیازمند از سوی مسئولان مورد تاکید قرار گرفته است. ولی این موضوعی است که قبلا انجام می شد و عدم اجرای آن در حال حاضر مشکلات جدی به همراه دارد.

هیات مدیره مجمع انجمن های علمی گروه پزشکی ایران حسب وظیفه ذاتی مجامع علمی و تخصصی ـ برآن شد تا با صدور اعلامیه ای، مسائل موجود در طی این مسیر را مورد توجه همگان قرار دهد:

 

قاعدتا بیمار نباید به جز بیماری خویش، دغدغه دیگری از جمله مساله هزینه درمان را داشته باشد و قطعا رایگان شدن هزینه های تشخیص و درمان در بیمارستان های دولتی و دانشگاهی که با سرمایه ملت شکل گرفته اند، در این امر بسیار مؤثر خواهد بود.وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در گزارش مورخ 21/3/1391 در صحن مجلس شورای اسلامی، پرداخت بیش از 54 درصد از هزینه های درمان در کشور از جیب بیماران را در شرایطی مطرح کرد که در کشورهای دیگر، 90-80 درصد هزینه درمان توسط دولت و بیمه ها تامین می شود. گسترش بیش از اندازه بیمه ها، با تکیه بر ثروتهای مردم نیز مشکلی را حل نکرده است و ضعف نظام بیمه ای و ساختار آن امروزه بر کسی پوشیده نیست.
 

با توجه به غنای اقتصادی خدادادی کشور، اجرای صحیح قانون بیمه همگانی خدمات درمانی، مصوب سال 1373، امری قابل انجام و تلاش در کارآمدسازی بیمه ها بوده و تعیین تعرفه های واقعی در اجرای آن سبب اختصاص سهم بیشتری از درآمد ناخالص داخلی به امر تأمین سلامت مردم خواهد شد. در مقوله "عدالت در سلامت"، البته "بیمار" رکن اصلی است، ولی "پزشک" و "دست اندرکاران دیگر نظام بهداشت و درمان و آموزش پزشکی" را نباید از نظر دور داشت. در گذشته تناسب معقولی بین دخل و خرج جامعه پزشکی وجود داشت و احترام و اعتماد متقابل "پزشک ـ بیمار" و حفظ کرامت و شرافت پزشکی معنایی والا داشت که متأسفانه شاهد تأثیر منفی مسائل اقتصادی بر این رابطه مقدس و مخدوش شدن رعایت اخلاق پزشکی هستیم.
 

"واقعی کردن تعرفه ها" براساس شاخص های اقتصادی در تأمین عدالت در سلامت و تکیه بر بعد انسانی حرفه پزشکی ضرورتی اجتناب ‌ناپذیر است و در تعیین صحیح و عادلانه تعرفه های نظام سلامت، قطعا نظر تخصصی انجمن های علمی و بخش خصوصی کارگشا خواهد بود و تعیین تعرفه غیر واقعی و بدون هماهنگی با کانون صنفی و نمایندگان انجمن‌های پزشکی راه به جایی نخواهد برد.  با عنایت به مشکلات فوق، مجمع انجمن‌های علمی گروه پزشکی ایران، پشتیبانی کامل خود از عمل خیرخواهانه "رایگان سازی درمان در بیمارستانهای آموزشی و درمانی دولتی" را اعلام می دارد و آمادگی کامل دارد تا در جهت اجرای سریع تر و صحیح تر این مهم با مسئولان و سیاستگذاران همکاری کنند.