سلامت نیوز : یك متخصص بیماریهای دهان گفت: ضایعات خودایمنی دهان در اثر بروز واكنش بیش از حد سیستم ایمنی به عامل آلرژی (حساسیت زا) ایجاد می‌شوند.

دكتر علی اكبر داوودی در گفت‌وگو با (ایسنا) ، با بیان اینكه ضایعات تاولی و زخمهای دهانی به چهار دسته تقسیم می‌شوند، اظهار داشت: ضایعات متعدد دهانی كه به صورت حاد تشكیل می‌شود، زخمهای دهانی كه طی سال چندین مرتبه خوب شده و مجددا ایجاد می‌شوند (ضایعات راجعه یا ضایعات عود كننده)، ضایعات متعدد دهانی كه به صورت مزمن و برای سالهای متوالی در حفره دهان وجود دارد و ضایعات دهانی كه به صورت منفرد وجود دارد از این دسته هستند.

وی گفت: ضایعات متعدد دهانی كه به صورت حاد تشكیل می‌شوند شامل ضایعات ویروسی، ضایعات لثه و ضایعات خودایمنی (نقص در سیستم دفاعی و ایمنی بدن) هستند.دكتر داوودی در خصوص ضایعات خودایمنی اظهار كرد: این دسته از ضایعات شامل گروهی از بیماری‌ها هستند كه در اثر بروز واكنش بیش از حد سیستم ایمنی به عامل آلرژی (حساسیت زا) ایجاد می‌شوند.وی گفت: بیماری اریتم مولتی فرم در سن 20 تا 40 سالگی به طور متوسط سالانه شش بار اتفاق می‌افتد كه شامل ضایعات قرمز رنگ روی پوست ناحیه گردن و دست و پا كه در حفره دهان بروز می‌كند.

دكتر داوودی تصریح كرد: قبل از شروع ضایعات، بیمار احساس تب، سردرد، بی حالی و ضعف دارد. این ضایعات برعكس آبله مرغان از دست و پا شروع شده و بعد به صورت و گردن می‌رسد. درمان این ضایعات كه می‌تواند ناحیه چشم و دستگاه تناسلی را درگیر كند شامل داروهای ضد درد و استفاده از كورتونهای موضعی و سیستمیك و درمانهای پشتیبان است.وی افزود: در نوع وابسته به ویروس، بیماری اریتم مولتی فرم معمولا به دنبال ضایعات تبخال ایجاد می‌شود. داروهای ضد ویروس هم تجویز می‌شود. لبها از محل‌های شایع درگیر بیماری اریتم مولتی فرم هستند كه به صورت دلمه بسته و به شدت خونریزی دهنده می‌شوند.

وی ادامه داد: واكنشهای دارویی كه تظاهرات درمانی دارند و اغلب خطرناك و تهدید كننده حیات هستند این بیماری را ایجاد می‌كنند این واكنشها وقتی ایجاد می‌شوند كه بیمار برای اولین بار دارویی كه به آن حساسیت دارد دریافت كرده است.این متخصص بیماریهای دهان تصریح كرد: به علت خطرناك بودن این ضایعات بیمار باید پس از بستری شدن در بیمارستان درمان شود. محلهای درگیر شایع در واكنشهای دارویی شامل پوست مخاط چشم، مخاط ناحیه تناسلی و مخاط دهان است. این ضایعات به دلیل اینكه به صورت وسیع و تاولهای بزرگ هستند به شدت آب بدن را كاهش داده و نیازمند تنظیم مایعات و الكترولیتهای بدن می باشد.

وی از جمله داروهای زیاد كننده این واكنشها را داروهای آنتی بیوتیك از خانواده سولفونامیدها، داروهای ضد تشنج و داروهای آپونیول كه در درمان نقرس كاربرد دارد نام برد.دكتر داوودی گفت: از جمله واكنشهای آلرژیك در حفره دهان می توان به بروز لكه‌های قرمز رنگ یا بدون زخم در حفره دهان، تورم شدید لب‌ها، ضایعات سفید یا قرمز رنگ شبكه‌ای در حفره دهان اشاره كرد.وی خاطرنشان كرد: نكته بسیار مهم در تشخیص و درمان این بیماری‌ها از نوع واكنشهای آلرژیك این است كه بیمار بتواند به یك عامل آلرژین كه در طی چند روز اخیر از آن استفاده كرده اشاره كند مثل استفاده از خمیر دندان جدید یا رژ لب جدید، دهان شویه جدید و یا هرعامل جدیدی كه بیمار قبلا از آن استفاده نمی‌كرده است.

وی ادامه داد: معمولا پس از اولین مواجه بیمار با عامل آلرژین، دهان بعد از چند روز واكنش نشان می دهد كه شامل قرمز رنگ شدن شدید و براق شدن لثه‌ها و مخاط دهان همچنین زخم شدن حفره دهان است. در این واكنشها لبها می‌توانند به شدت متورم شوند و یا حتی خشك، زخمی و چروكیده شوند.این متخصص بیماریهای دهان خاطرنشان كرد: تشخیص این ضایعات با آزمایشهای تعیین كننده آلرژن ( pach test) است و تشخیص قطعی آن با نمونه‌برداری صورت می گیرد. درمان این ضایعات باید به صورت قطع تماس با آلرژن توسط بیمار مانند عدم مصرف لوازم آرایش، خمیردندان و یا دهان شویه جدید انجام شود.وی یادآور شد: بیمار پس از مراجعه به پزشك با استفاده از داروهای ضد درد، كورتونهای موضعی و در صورت نیاز با تزریق كورتون درمان می‌شوند. اگر نمای ظاهری لثه بیمار تخریب شده باشد شاید برای بازسازی لثه به جراحی نیاز باشد.