وی ادامه داد: قانون خواستار این است که رابطه مستقیم مالی بین پزشک و بیمار حذف شود در دنیا این کار به عهده بیمهها گذاشته شده است، اما وقتی صنعت بیمه ما ضعیف است چطور توقع داریم سیستم اطلاع شود.به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس ؛ نایب رئیس سازمان نظام پزشکی گفت: دو سال پیش بر اساس حساب ملی سلامت کشور، 25 درصد سهم هزینه های درمانی و سلامت مردم را بیمهها پرداخت میکردند اما اطلاعات همین حساب نشان میدهد سهم بیمهها از هزینههای درمانی مردم به 19 درصد کاهش یافته است و این مسئله خطرناکی است که نشان میدهد بر خلاف قانون حرکت کردهایم و سهم مردم از هزینههای سلامت نه تنها کم نشده بلکه بیشتر هم شده است.
قانون شکنی دولت
زالی ادامه داد: مجلس اگر خواستار اجرای قانون است و به دنبال این است که پدیده شوم زیرمیزی حذف شود و بر پزشکان نظارت شود باید دید که آیا بر اجرای قوانینی که توسط دولت اجرا نشده است هم نظارت دارد یا نه،یک نمونه اخیر آن همین تصویب تعرفههای پزشکی است که مطابق قانون باید شورای عالی بیمه سلامت تشکیل شود و این تعرفهها را تعیین کند، آیا اکنون چنین شورایی اصلاً وجود خارجی دارد و در دولت تشکیل شده است که مصوبه هیئت وزیران به آن اشاره میکند.وی افزود: اگر مجلس شورای عالی بیمه خدمات درمانی را برای تعیین تعرفهها با کفایت میدانست که تشکیل شورای عالی بیمه سلامت را تصویب نمیکرد.
تعرفه پزشک متخصص کمتر از یک کیلو حلیم
وی گفت:حالا به تعرفههایی که دولت برای پزشکان بخش دولتی تصویب کرده نگاه کنید، ویزیت پزشک عمومی 4400 تومان، ویزیت پزشک مخصص 5300 تومان در حالی که در همین ماه رمضان یک کیلو حلیم 5 هزار تومان است آیا خدمت یک پزشک متخصص برای نجات یک بیمار از یک کیلو حلیم ارزشش کمتر است.نایب رئیس سازمان نظام پزشکی ادامه داد: سهم مردم از هزینههای سلامت که بر اساس سرانه درمان و سهم سلامت از تولید ناخالص ملی یا همان GDP تعیین می شود اکنون حدود 5.5 درصد است. بحث این است که سرانه را از حالت قهقرایی به حالت پیش رونده ببریم تا افراد توانمند سهم بیشتری به صندوقهای بیمه بپردازند تا به نفع افراد فقیر و ضعیف هزینه شود.
زالی گفت: در قانون برنامه آمده بود که 10 درصد درآمد حاصل از صرفه جویی هدفمندی یارانهها به وزارت بهداشت برای سلامت مردم پرداخت شود، در حالی که چنین اتفاقی هنوز نیفتاده است.وی افزود: در مورد تعرفههای پزشکی قرار بود ابتدا با همکاری وزارت بهداشت،نظام پزشکی و بیمهها،تعرفههای واقعی را احصا کنیم و بعد بر اساس منابع ببینیم که چقدر را میتوانیم پوشش دهیم به عنوان مثال دو سال پیش در مورد هتلینگ تخت بیمارستانهای عمومی درجه یک به عدد 210 هزار تومان رسیدیم اما چون توان مردم اجازه چنین تعرفه ای را نمی داد هیچ وقت اعلام و ابلاغ نشد و تازه امسال به 140 هزار تومان رسید.
نظر شما