سلامت نیوز : متاسفانه مدتی است که شاهد رخت بر بستن پرستاران از نظام سلامت کشور هستیم و موجی از مهاجرت این پرسنل درمانی در سکوت مسئولین نظام پرستاری در کشور به راه افتاده است.مشکلات پرستاران بخشهای دولتی به قدری فراوان است که عرصه را برای حضور و ادامه فعالیت تنگ کرده است، با این همه امید است این رفتن ها، در باغ سبز نباشد و به حداقل خواسته های خود برسند .

این پرستار متقاضی مهاجرت در گفتگو با سینا از اقدام شخصی خود برای سفر می‌گوید و معتقد است: سازمان نظام پرستاری هیچ فعالیت مهمی را برای ما انجام نمی‌دهد به همین منظور من از کانال شخصی و به طور آزاد درخواست مهاجرت داده‌ام و دو سالی است که در حال طی کردن این پروسه هستم.
وی در خصوص تفاوت‌های پرستاری در ایران و خارج از کشور تصریح کرد: رشته پرستاری به جز درایران در همه جای دنیا از منزلت اجتماعی بسیار خوبی دارد و متاسفانه در کشور ما به هیچ وجه دید خوبی نسبت به این شغل وجود ندارد و مردم عادی و بیماران فکر می‌کنند پرستاران مهارت علمی ندارند و تمام فعالیت‌های آن‌ها را درسرم زدن خلاصه می‌کنند.این پرستار بخش آی. سی. یو که در یکی ازبیمارستان‌های دولتی تهران مشغول به کار است، حقوق پرداختی به پرستاران را در شآن آن‌ها نمی‌داند و می‌گوید: در میان پرستاران، همکاران مردی هستند که اداره یک زندگی را بر عهده دارند وبا توجه به مبالغ پرداختی، دچار مشکلات بسیاری شده‌اند و باید گفت که حقوق منشی بخش آی. سی. یو با پرستار این بخش یکی است و این مسئله به هیچ وجه درشان فعالان حوزه سلامت نیست.

پرستاران، آچار فرانسه‌های بیمارستانی
وی با اشاره به فعالیت‌های خستگی ناپذیر و همه جانبه پرستاران، گفت: در بیمارستان‌های دولتی در ایران، پرستار باید کار خدمه، تاسیسات و حتی تعمیر کاران را هم انجام دهد به طوری که وسایل تاسیساتی را باید پرستاران تعمیر کنند و در این بین، ذی النفعان افراد دیگری هستند.
این پرستار در ادامه گفت: وزارت بهداشت معتقد است که سالی ۴۰نفر از طریق نظام پرستاری مهاجرت می‌کنند، در حالی که خیلی‌ها حتی نزدیک نظام پرستاری نمی‌شوند، چرا که این سازمان پرستاران را به صورت نفرات محدود و همچنین به کشورهایی از اروپا می‌فرستد که هزینه زندگی کردن در آن‌ها بسیار بالااست و این مطلب عکس اقدامات شخصی پرستاران یعنی سفر به کشورهای غربی است.

حقوق کارگران از پرستاران بیشتر است
خانم ا. م در خصوص اضافه کاری‌های پرستاران نیز می‌گوید: درحال حاضر من ۱۰۰ساعت اضافه کاری دارم که به ازای هرس اعت تنها ۱۷۰۰تومان به من می‌دهند و این یعنی فاجعه چرا که کارگران بیش از پرستاران حقوق می‌گیرند به این شرایط بایدمالیات و بیمه را نیز اضافه کرد که اوضاع رابیش از پیش نا‌به سامان‌تر می‌کند.

کارانهٔ نا‌کارآمد
وی با اشاره به وضعیت نا‌به سامان پرداخت کارانه‌ها، ادامه داد: با تاخیر ۳ماهه کارانه‌های فروردین ماه در تیر پرداخت شد که این رقم بسیار نامطلوب و در حدود ۱۳۰هزار تومان است و این در حالی است که کارانه نباید کمتر از ۳۰۰تومان باشد، اما مسئولین اضافه و سختی کار و شیفت پرستاران در تعطیلات نوروزی را نادیده می‌گیرند و معتقدند که پرستاران فروردین ماه کاری کامل نداشته‌اند.

میان ماه من تا ماه گردون....
این پرستار ادامه داد: کارانه دریافتی پزشکان از ۱۰تا ۲۰میلیون تومان متغیر است، علاوه بر این در خارج از کشور پرستاران به ازای فعالیت‌هایی از جمله رگ گیری و پانسمان مبالغی را دریافت می‌کنند در حالی که در ایران پزشک دریافت کننده این پرداختی هاست.

پرستاران، مقصران اصلی خطاهای دانشجویی در بخش
این پرستار در ادامه افزود: از طرفی دانشجوی پرستاری را به بخش می‌فرستند واز سویی معتقدند که دانشجو نباید هیچ کاری در بیمارستان انجام دهد و به بیمار نزدیک شود و اگر از دانشجو خطایی سر بزند مقصر اصلی پرستار است، باید گفت شاید مسئولین این دانشجویان رابرای مراقبت از پرستاران می‌فرستند!!!

مردم، پرستاری را معادل مراقبت از سالمند و کودک ندانند
وی با انتقاد از برداشت‌های نادرست در خصوص حرفهٔ پرستاری دربین مردم، گفت: بار‌ها معترض این مسئله بوده‌ایم که پرستاری با مراقبت از سالمندو کودک یکسان نیست و متاسفانه حتی خانواده برخی از پرستاران جزئیات دقیق شغل آن‌ها را نمی‌دانند در حالی که پرستاران در بیمارستان دارای رتبه بندی‌هایی هستند.

تربیت پرستار بخش آی. سی. یو در ۲ساعت
این پرستار بخش آی. سی. یو با بیان انتقادی دیگر از وضعیت بی‌مهری به پرستاران، گفت: بخش آی سی. یو بیمارستان دولتی که در آن فعالیت می‌کنم در زمستان سال گذشته افتتاح شد و پس از این اتفاق بودکه تعدادی از پرستاران سایر بخش‌ها را به آی. سی. یو. آورده و با ارائه آموزشهایی دو ساعته، شدند پرستاربا مهارت بخش پر استرس آی. سی. یو و وقتی هم که به رئیس بیمارستان اعتراض کردیم جز جمله «پیگیری می‌کنم» اقدام دیگری ندیدیم.

دانشجویانی در اتاق عمل هستند و پزشکانی که آزادانه می‌گردند
وی با اشاره به انتقاد اطرافیان بیمار مبنی بر عدم حضور پزشک معالج در اتاق عمل، تصریح کرد: بیشتر بیمارستان‌های رزیدنتی دولتی هستند و استاد باید با رزیدنت وارد اتاق عمل شود اما متاسفانه مسئله‌ای که همواره از سوی اطرافیان بیمار با پرستاران در میان گذاشته می‌شود، مسئله دیده شدن پزشک معالج در زمان عمل جراحی در بخش است و این پرسش بی‌پاسخ می‌ماند که چرا پزشک رزیدنت را جای خود به اتاق عمل می‌فرستد و تنها کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم توجیه کردن بیجای همراه بیماراست.
این پرستار ادامه داد: در همه جای دنیا پرستار بیمار را برای ارجاع به پزشک مربوطه معرفی می‌کند در حالی که در ایران بنا به دستور پزشکان و به علت داشتن عمل و درمان‌های ناموفق، پرستاران نباید توضیحاتی به بیمار و یا همراه بیماران بدهند و همین مسئله را مردم عادی به پای بی‌سوادی پرستاران می‌نویسند.

خون رنگین پزشکان در قبال پرستاران!!
وی از کم لطفی‌های پیش پا افتاده سخن گفت و یادآور شد: اتاق پانسمان به همراه یکی از تخت‌های بیمارستانی را برای زمان استراحت ما فراهم در نظر گرفته‌اند و این مسئله در حالی است که پزشک مقیم این اجازه را دارد که در پاویون باشد به طوری که یک اتاق بسیار بزرگ برای یک پزشک و یک اتاق ۴متری برای ۵پرستار تعبیه شده است.

از سوپروایزر‌ها بیشتر از مسئولین می‌کشیم
این پرستار با بیان وضعیت داخلی موجود بین خود پرستاران نیز، گفت: سوپروایزر‌ها به هیچ وجه از ما حمایت نمی‌کنند به طوری که پرستاری که تا دیروز از میان ما و آشنا با درد‌ها و مشکلاتمان بود، امروز که سمتی با پارتی بازی پیدا می‌کنند، هم فکر با مسئولین رده بالایی شده و به طور کل ما را فراموش می‌کنند.وی در پایان خاطر نشان کرد: در انتخاب سوپروایزر‌ها، به معیار دانش معمولا توجه چندانی نمی‌شود و باید گفت که خودی محکمتر از دیگران ضربه می‌زند.