دكتر باقري، كارشناس ارشد پژوهش و آموزش در گفتگو با باشگاه خبرنگاران گفت: كودك آزاري به هرگونه آسيب جسمي و رواني، بهرهگيري از كودكان عدم رسيدگي به نيازهاي اساسي افراد زير 18سال به صورت غير تصادفي گفته ميشود.
وي گفت: سوء استفاده از كودكان در زمينه هاي مختلف از رويدادهاي مخرب در زندگي كودك بوده كه علاوه بر روان بر جسم كودك نيز تأثير نامناسب خود را به شكلهاي مختلف ميگذارد همچنين در مقايسه با دهههاي گذشته اين امر به شدت در اشكال تبهكارانه و باندي به طور سازمان يافته انجام ميگيرد كه به راحتي كودكان را در دام انداخته و بازار كسب و درآمدي براي خود برپا كردهاند.
وي تصريح كرد: عاملي مانند مهاجرت، وضعيت اشتغال خانم ها در خارج از منزل باعث تحول نمادهاي گوناگوني در جامعه شده يكي از اين نمادها اعتماد بدون كنترل خانوادهها و رها كردن كودكان در نزد افراد ديگر به ويژه افرادي كه شناخت كافي در مورد شخصيت آنان و خانواده آنها وجود ندارد كه ميتواند باعث بروز حوادث جبران ناپذيري شود.
وي خاطر نشان كرد: قلت آمار و آشكار نبودن اين آسيب ها صدمات روحي و جسمي وارده به كودكان در برخي خانواده ها را نبايد خوش بينانه به حساب عدم وجود اين مشكل گذاشت چون كودكان نه زباني براي فرياد دارند و نه امكان و توان براي شكايت از اتفاقات و صدمات رخ داده شده كه بايد بيشتر مورد بررسي قرار گيرد.
وي ادامه داد: در بسياري از موارد هم به دليل خانوادگي و خصوصي تلقي شدن مشكل مراجع قانوني، مراكز دولتي، بيمارستان ها و مراكز آموزشي و نيروي انتظامي تمايل چنداني به گزارش موارد كودك آزاري به مراكز قضايي ندارد خوشبختانه پژوهش هاي بسياري در اين زمينه انجام شده است؛ همچنين آخرين پژوهش در سال 1385 و در زمينه زمينههاي اقتصادي، اجتماعي و خانواده و كودك آزاري انجام گرفته است.