تب جراحی زیبایی به خصوص در ناحیه صورت دامن بسیاری را گرفته است. هر روز در هر کوی و برزن افرادی را میبینیم که چسبی به بینی زدهاند یا معلوم است پیش از این، جراحی زیبایی داشتهاند.
الگوهای ذهنی در جامعه امروز ایران، متاثر از دنیای ارتباطات هستند و متاسفانه به سمت زیباییشناسی غربی حرکت میکنند. در واقع اصولا بینی سربالا و قلمی، سوغاتی است که ریشه آن مربوط به فرنگستان است. ما به مرور، زیباییشناسی سنتی خود را کنار گذاشته و تحت تاثیر الگوهای زیباییشناسی غربی، به دنبال شباهت هرچه بیشتر بانژاد آنگلوساکسون هستیم. به گزارش سلامت نیوز به نقل از سینا ؛ این چیزی است که نفوذ رسانههای قدرتمند آمریکایی، سینما، تلویزیون و موسیقی بیش از هر چیزی در تشدید آن موثر است. در واقع بسیاری از مخاطبان سریالها، فیلمها و محصولات فرهنگی آمریکایی به مرور علاقهمند به الگویی میشوند که به عنوان الگوی زیبایی در جهان آن سوی آبها وجود دارد.
جراحی زیبایی به خصوص بینی در سایر کشورهای جهان هم روند رو به رشدی داشته است اما این آمار در ایران نسبت به سایر کشورهای دیگر بسیار بالاتر است. ۹۰ درصد جراحی زیبایی صورت در کشور ما به جراحی بینی اختصاص دارد و آماری که از سوی انجمن جراحان فک و صورت ارائه شده، نشان میدهد که سالانه ۲۰۰ میلیارد تومان هزینه جراحی بینی میشود. به طوری که در سه سال گذشته در ایران حداقل ۲۴۰ هزار بار جراحی زیبایی انجام شده است که از این تعداد ۱۷۰ هزار نوع از آنها جراحی زیبایی بینی بوده است. از تقسیم ۲۰۰ میلیارد تومان هزینه سالانه هر عمل زیبایی بینی به متوسط تعداد افرادی که هر ساله این عمل را انجام میدهند (۸۵ هزار نفر در سال) مبلغ تقریبی ۲میلیون و۳۵۳هزار تومان هزینه هر عمل جراحی میشود.
هیچ عمل جراحی بیعارضه نیست
صورت در معرضترین قسمت بدن ماست و بینی در مرکز آن واقع شده و برجسته است لذا اشکالات ساختمانی بینی برای تمام افراد بوضوح قابل رویت است. از سویی انجام هر عملی ریسکهای مخصوص به خود را دارد. اما در صورتی که تمام شرایط استاندارد به دقت رعایت شود، ریسک این جراحی را میتوان به میزانی بسیار کمتر از ریسک یک مسافرت جادهای رساند. بدیهی است ریسک جراحی در شرایط غیراستاندارد آنچنان بالا است که پذیرش انجام آن را کاملا غیرمنطقی میکند. اما دو خطر جدی در زمینه بیهوشی وجود دارد.
حساسیت فرد به داروهای بیهوشی: در برخی افراد ممکن است واکنشهای غیرمترقبهای نسبت به داروهای بیهوشی ایجاد شود. همانطور که ممکن است، بدن یک فرد نسبت به آمپول پنیسیلین واکنش نشان دهد، داروهای بیهوشی نیز ممکن است عوارض غیرقابل پیشبینی داشته باشند. این مسأله از قبل قابل پیشبینی نیست ولی باید تمام تمهیدات لازم در اتاق عمل وجود داشته باشد که در صورت بروز واکنش یا حساسیت، داروهایی برای رفع حساسیت وجود داشته باشد و اگر پزشک از قبل خود را برای تمامی شرایط آماده کرده باشد، ریسک به حداقل خواهد رسید.
خطر جابهجایی لوله بیهوشی: در طول عمل ممکن است لوله بیهوشی جابهجا شود یا ارتباط آن با بدن قطع شود که در اینصورت اکسیژن وارد بدن نمیشود و فرد دچار مرگ مغزی میشود. برای جلوگیری از این حالت، بیهوشی باید توسط تیم مجرب انجام شود و در حین بیهوشی و حتی بعد از آن، وقتی بیمار در ریکاوری است، تمام علائم حیاتی او با مانیتورهای مخصوص بررسی شود، تا در صورت جابهجایی لوله، بوق دستگاه به صدا درآید و پزشک از پایینآمدن میزان اکسیژن خون آگاه شود. رعایت این نکته خطرات بیهوشی را به حداقل میرساند.
بیهوشی یا بیحسی موضعی: در قدیم از داروهایی مثل گازهای بوتان که بسیار سمی و خطرناک است، برای بیهوشی استفاده میشد، در نتیجه جراحان سراغ استفاده از روشهای بیحسی موضعی رفتند، اما خود این روش هم مشکلات فراوانی داشت. اگر در حالت بیحسی موضعی، بیمار به حالت خواب عمیق فرو رود و تنفساش کم و دچار مشکل شود، ترشحات خونی که داخل حفره دهان جمع میشود (مقداری خون در جراحی از پشت بینی وارد حفره دهان میشود) ممکن است به طور ناخودآگاه وارد ریه شود و خفگی ایجاد کند. اما امروزه بیهوشی با داروهای جدید انجام میگیرد که این داروها عوارض داروهای قبلی را ندارند. علاوه بر این لولهای در نای بیمار گذاشته میشود که میتواند به ریه اکسیژن برساند. بنابراین تنفس بیمار بیمه میشود و با حالت کاف (بالشتکی که اطراف لوله وجود دارد و از هوا پر میشود) نای بیمار از ورود ترشحات خونی به داخل ریه مصون میماند. بنابراین بیهوشی راه مطمئنتری است.
از طرف دیگر تنفس از طریق بینی برای سلامتی ما حائز اهمیت فوق العادهای است. بینی فقط مجرایی برای عبور هوای استنشاقی نیست بلکه بینی ضمن عبور هوای استنشاقی آن را کاملاً تمیز، گرم و مرطوب مینماید. بدیهی است انسداد بینی فرد را از این امتیازات محروم میسازد. توجه به دو ویژگی فوق الذکر یعنی اهمیت تنفس از طریق بینی و تأثیر شگرف ظاهر بینی بر روی چهرۀ فرد بیانگر این است که جراح بینی باید علاوه بر برخورداری از دانش لازمه از تجربۀ کافی نیز برخوردار باشد به نحوی که بتواند بین حفظ عملکرد بینی و رسیدن به بینی زیباتر تعادل برقرار کند. به عبارت دیگر جراح با تجربه قبل از اینکه هر تغییری را بر روی ظاهر بینی اعمال کند در نظر خواهد گرفت که این تغییر باعث مختل شدن عملکرد بینی و انسداد بینی نشود.
به طور کلی عوارض جراحی زیبایی بینی را میتوانیم به دو گروه تقسیم نمائیم:
۱- آسیب دیدن عملکرد بینی یا انسداد تنفسی
۲- تغییرات نامطلوب ظاهر بینی
چنانچه بعد از عمل حفرۀ داخل بینی تنگ شود و تنفس از بینی برای بیمار سخت شود انتظار میرود که بیمار از علائمی مثل تنفس دهانی، خشک شدن گلو به هنگام خواب، تنفس صدادار و کاهش حس بویایی رنج ببرد.
صدای گرفته ناشی از عمل جراحی بینی!
اگر از تغییرات نامطلوب در ظاهر بینی بگذریم به مشکل دیگری بر میخوریم به نام تغییر صدای ناشی از عمل جراحی بینی. این هم موضوع کمی نیست. دکتر حسن آبشیرینی فلوشیپ جراحی گوش، و حلق و بینی در گفتوگو با سینانیوز در این زمینه عنوان کرد: «صدا از طریق حنجره تولید میشود و زمانی که وارد فضای حلق میشود بر روی آن تغییراتی ایجاد میشود. در عمل جراحی زیبایی بینی گرفتگی ایجاد شده باعث تغییر در صدا میشود.» وی با بیان اینکه تغییر صدا یکی از عوارض عمل جراحی بینی است، خاطرنشان کرد: «در صورت توانمندی پزشک و تجربه وی این عارضه میتواند به حداقل کاهش پیدا کند اما بیتاثیر نیست و صدا تا حدی در اصطلاح عامه تودماغی میشود.»
این عضو دانشگاه علوم پزشکی اهواز در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه عمل جراحی بینی بهتر است توسط کدام گروه از متخصصان انجام شود، اذعان کرد: «در حال حاضر توسط جراحان عمومی، جراحان فک و صورت، متخصصان گوش و حلق و بینی، متخصصان پوست و... انجام میشود اما ما معتقدیم که بهتر است توسط متخصصان گوش و حلق و بینی انجام شود چون با آناتومی و ساختمان گوش به خوبی اشنایی داشته و عملکردها را کاملا میشناسند.» وی در پایان خاطرنشان کرد: «تمام مشکلاتی که در ناحیه بینی وجود دارد مانند پولیپ و... در تخصص متخصصان گوش و حلق و بینی است اما در انجام اعمال زیبایی، همهگیری مشاهده میشود.»
نظر شما