ادغام دو شخصیت در یک رابطه، سختیها و مشکلاتی دارد. اگر بخواهیم این سختیها و مشکلات را تحمل نکنیم باید قید صمیمیت را که جوهر زناشویی اثر بخش است، بزنیم. پس بهتر است بپذیریم که اختلاف، اجتناب ناپذیر است و خودمان را آماده کنار آمدن با آن کنیم. عصبانیت برای بقای انسان ضروری است و مانند قژقژ موتور ماشین نشان میدهد که جایی خراب است. اگر به عصبانیت خود توجه کنید و راه کنار آمدن با آن را بیاموزید، رابطه زناشویی بهتری خواهید داشت و بر عکس اگر عصبانیتتان را نادیده بگیرید یا به نحو سازندهای با آن کنار نیایید، رابطه زناشویی شما آسیب میبیند. قدم اول شناخت دلیل عصبانیت است در واقع باید ببینید عصبانیتتان به شما چه میگوید. عصبانیت معمولاً محصول ترس، ناکامی، پایین آمدن عزت نفس، شکستن حد و مرزها و جریحهدار شدن احساسات است. به گزارش سلامت نیوز به نقل از برنا ؛ شما در زندگی زناشویی خیلی در معرض عصبانیت قرار میگیرید. در زندگی زناشویی یکسره در کنار هم هستید. به همین دلیل امکان این که احساسات یکدیگر را جریحه دار کنید زیاد است. اگر میخواهید عصبانیت تان را به نیرویی سازنده تبدیل کنید باید آن را جزء لاینفک زندگی مشترک خود بدانید و راه کنار آمدن با آن را بیاموزید. شرمنده شدن یا احساس گناه کردن بابت عصبانیت، پاسخ سازنده و مفیدی نیست.
خالی کردن عصبانیت
کسانی که عصبانیت خود را خالی میکنند معتقدند باید عصبانیت را بروز بدهند و از سیستم خارج کنند. اما تخلیه عصبانیت، همسر را وادار به تلافی میکند. این از سویی است که تحقیقات نشان داده است، تخلیه عصبانیت بیش از آنکه ما را در بلند مدت آرام کند، نوعی آموزش پرخاشگری است. یعنی افراد یاد میگیرند در موقعیتهای ناکامی و تنش زا پرخاشگری کنند، هرچند میتوانند رفتار دیگری را از خود بروز دهند. در واقع چیزی که باعث میشود، افراد به بروز پرخاشگری روی بیاورند، کاهش تنش عضلانی است. برای مثال وقتی عصبانی هستید، جریان خون در دستهای شما، افزایش پیدا میکند در نتیجه، وقتی به بالش مشت میزنید، احساس کاهش تنش میکند، چون بازخورد مناسبی به تنش عضلانی دادهاید اما مشکل شما در موضوع مورد نظر، حل نشده است.
سرکوب کردن
بسیاری از زوجها عصبانیت را فرو میخورند و سرکوب میکنند. فرو خوردن عصبانیت هم اثراتی مخرب بر جسم و رابطه شما باقی میگذارد. در واقع این افراد نمیتوانند به طور کامل پرخاشگری خود را سرکوب کنند، درنتیجه این پرخاشگری پنهان به طرق مختلف وارد روابط آنها میشود و اگر بهشدت سرکوب گری اتفاق افتاده باشد امکان نشانههایی از افسردگی و روان رنجوری وجود دارد.
برای کنار آمدن با عصبانیت مراحل زیر را با همسرتان طی کنید
1- از چه چیزی عصبانی شد؟
2- وقتی از تو عصبانی می شوم چه احساسی پیدا میکنم؟
3- وقتی از تو عصبانی می شوم چه کار میکنم؟
4- وقتی از یکدیگر عصبانی میشویم دوست دارم چه کار کنیم؟ یا واقعاً چه میخواهم؟
وقتی زن یا شوهر عصبانی است باید به عصبانیت رسیدگی شود. هر دو طرف باید عصبانیت را تصدیق کنند و بگویند چرا؟
باید ببینید دلیل عصبانیت، ترس، ناکامی، تضعیف عزت نفس یا جریحه دار شدن احساسات بوده است یا دلیل دیگری داشته است.
در مرحله بعد باید راههایی که باعث حل مشکل میشود را بررسی و امتحان کنید.
در واقع در تمام مراحل احتیاج به جوی صادقانه برای بیان احساسات و نظرات دارید. تبادل احساسات، زن و شوهر را با هم صمیمی میکند و این صمیمیت به آنها جرات میدهد تا دلگیریها و ترسهای خود را که سرمنشاء عصبانیت شان هستند، بیان کنند.
نظر شما