دكتر فرانك احسانی در گفت وگو با ایسنا، با بیان اینكه قارچ ناخن از لحاظ بالینی به دو صورت تظاهر می‌كند، گفت: یك نوع آن كه به صورت شایع دیده می‌شود بافت نرم دور ناخن است كه به آن چین ناخن یا پارونیكیا گفته می‌شود و دارای علایمی نظیر قرمزی، التهاب و تورم است.
وی در ادامه افزود: در این بیماری دور ناخن به طور ثانویه درگیر می‌شود و علایمی به صورت خط خطی شدن، شكنندگی و تغییر شكل ایجاد می‌شود كه در اكثر موارد، عامل این درگیری، قارچ كاندیدا است كه می‌تواند همراه با عفونت‌های میكروبی بستر ناخن باشد. این نوع درگیری ناخن در زنان خانه دار به دلیل تماس زیاد با آب بسیار شایع‌تر است.
دكتر احسانی با بیان این كه عامل مساعد كننده بیماریهای قارچی رطوبت است، اظهار داشت: در این موارد ممكن است موادی زردرنگ در زیر چین ناخن ترشح كند كه نشانه بیماری حاد و التهابی بوده و دردناك است.
وی نوع دیگر بیماریهای ناخن را قارچ درماتوفیت عنوان كرد و گفت: در این نوع بیماری، پوست و ناخن همزمان با هم درگیر شده كه بیشتر در ناخن‌های پا بروز می‌كند و احتمال ابتلای ناخن‌های دست نیز وجود دارد.
احسانی با بیان این كه شیوع این نوع قارچ بیشتر در شمال ایران وجود دارد، اذعان داشت: در افراد سالمند به علت اختلال در خون رسانی و در كشاورزان، دامپروران و یا دامپزشكان به دلیل ارتباط زیاد با دام، علایم ایجاد شده بیشتر به صورت جدا شدن یك قسمت از انتهای ناخن است كه در زیر آن پوسته‌های سفیدی ایجاد می‌شود.
این متخصص پوست، با بیان این كه درمان قارچ درماتوفیت به وسیله آزمایشگاه، با دید مستقیم چشم صورت می‌گیرد، خاطرنشان كرد: درمان خوراكی یك تا پنج ماه به صورت موضعی انجام می‌شود. بنابراین توصیه می‌شود، از تماس دست بدون دستكش با آب خودداری و پس از شست وشو سریعا آن را خشك كنید.
وی در ادامه تصریح كرد: افرادی كه دارای ضعف بدن و اختلال عروقی و تغذیه‌ای هستند و یا افراد مبتلا به ایدز به انواع عفونت‌های قارچی مبتلا می‌شوند.
نظر شما