سلامت نیوز: پزشكان در یك مطالعه جدید تاكید كردند كه گنجاندن مقدار كافی فیبر خوراكی در رژیم غذایی روزانه می‌تواند طول عمر شما را افزایش دهد.

پزشكان انستیتو ملی سرطان در آمریكا می‌گویند رژیم غذایی سرشار از فیبر خوراكی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی تنفسی و سایر بیماری‌ها را تا 22 درصد كاهش می‌دهد.

روزنامه بلومبرگ در این باره منتشر كرد: مصرف فیبر خوراكی به مقدار كافی همچنین خطر ابتلا به چاقی، دیابت و برخی از انواع سرطان‌ها را كاهش می‌دهد. این تركیب مهم در مواد غذایی در عین حال به حركات بهتر روده و پایین آمدن میزان كلسترول خون كمك می‌كند.

فیبر خوراكی به عنوان یك بخش مهم از یك رژیم غذایی سالم در بسیاری از انواع مواد غذایی یافت می‌شود و در شكل مكمل‌های غذایی نیز موجود است. برای دریافت مقدار كافی فیبر به طور روزانه متخصصان توصیه می‌كنند كه حداقل ‌4/5 فنجان میوه و سبزیجات در روز مصرف كنید. برخی از سبزی‌ها و میوه‌هایی كه حاوی مقادیر بیشتری فیبر خوراكی هستند شامل سیب، پرتقال، توت‌ها و گلابی، كلم بروكلی، هویج، لوبیا و نخود سبز هستند.

هم چنین می‌توانید از غلات سبوس دار مانند نان جو سبوس‌دار و یا گندم سبوس‌دار به جای نوع تهیه شده از آرد سفید و بدون سبوس و نیز از برنج قهوه‌ای سبوس‌دار به جای برنج سفید استفاده كنید. گندم یا جو سبوس‌دار منبع مناسبی از فیبر خوراكی هستند. علاوه بر این لوبیای پخته نیز منبع مناسبی از فیبر خوراكی است.

بر اساس این گزارش، فیبر خوراکی اعم از محلول یا نامحلول، شامل پلی ساکاریدهای غیر نشاسته‌ای و اجزای گیاهی دیگر نظیر دکسترین، لیگنین، واکس، کیتین پکتین، بتاگلوکان و الیگوساکاریدها هستند.

فیبر محلول نیز قابل هضم نیست اما در حین عبور از سیستم هاضمه با تبدیل یا تخمیر به وسیله باکتری‌ها دستخوش تغییرات می‌شود. همچنین با جذب آب تبدیل به ماده ژلاتینی می‌شود که از مجاری گوارشی بدن عبور می‌کند. اما فیبر نامحلول طی عبور از سیستم گوارشی بدون تغییر باقی می‌ماند.

مهم ترین منابع فیبر محلول شامل باقلاها از جمله نخود فرنگی، لوبیای سویا و جوی دوسر هستند.

همچنین در میوه‌ها و سبزی‌هایی نظیر کلم بروکلی، کاهو و ریشه‌ها و ساقه‌های زیرزمینی نظیر سیب زمینی و پیاز فیبر به مقدار زیاد موجود است. از منابع مهم فیبر نامحلول غلات سبوس دار، پوسته ذرت، پوست سیب زمینی، لوبیا سبز، پوسته گوجه فرنگی و مغز دانه های گیاهی هستند.

عملكرد مهم فیبر در هنگام عبور از روده، تکمیل فرایند هضم یا خارج سازی آب اضافه از پسماندهای غذایی است. اگر آب کافی از پسماندهای غذا در روده جذب نشود، مشکل اسهال پیش می‌آید و اگر آب بیش از حد جذب شود، منجر به یبوست و خشكی روده‌ها خواهد شد. نقش فیبر به عنوان یک اسفنج این است که میزان جذب آب را در پسماند غذای درون روده تعدیل نموده و مانع یبوست می‌شود.

شرح این بررسی در هفته نامه «بیزینس ویك» منتشر شده است.

منبع: مجله پزشکی مادر