وی با اشاره به ضرورت فرهنگسازی و اصلاح قوانین برای اجرای سیاستهای افزایش جمعیت خاطر نشان کرد: اگر در اجرای سیاستهای افزایش جمعیت مبانی و فرمایشات مقام معظم رهبری را مد نظر قرار دهیم و طرحهای کلان را به صورت کارشناسی بررسی کنیم با کمترین آسیب و بدون پشیمانی اقدامات جمعیتی انجام میشود.وی ادامه داد: استفاده از حوزه آموزشی مانند دانشگاهها، مدارس و رسانهها از مهمترین راهها برای تغییر سیاستهای جمعیتی است. وقتی مسئله کنترل جمعیت و کاهش نسل پیش آمد، طرحهای مورد نظر حتی تا خصوصیترین مسائل خانوادهها وارد شد و در دانشگاهها متون آموزشی در این خصوص تدریس شد بنابراین برای افزایش جمعیت میتوان از ابزار آموزشی استفاده کرد.
ورزدار با ذکر این موضوع که کاهش ازدواج، افزایش طلاق و تجرد قطعی از مهمترین عوامل تأثیرگذار در کاهش جمعیت است، گفت: بیشترین موضوعی که در کاهش نسل مطرح است مشکل اقتصادی است اما این مشکل پیش از آن به مسائل فرهنگی بازمیگردد چرا که جوانان ما نیازهای خود را در محیط اجتماع برآورده کرده و دیگر تمایلی به ازدواج ندارند از این رو تجرد قطعی زیاد شده و در کاهش نسل تأثیر میگذارد.این استاد حوزه و دانشگاه به کنترل مهاجرت از روستا به عنوان یکی از دلایل ازدیاد جمعیت اشاره کرد و افزود: معمولا افراد روستایی نسبت به افراد شهری تمایل بیشتری به بچهدار شدن دارند اما وقتی مهاجرت روستاییان به شهر انجام میشود باعث کاهش جمعیت میشود.
ورزدار ادامه داد: مهاجرت به شهر از دو جهت بر کاهش جمعیت تاثیر گذار است، اول اینکه با مهاجرت افراد روستایی به شهر توان تولید کشاورزی و اقتصادی افول کرده و بر جمعیت تاثیر دارد و از طرف دیگر فرد روستایی به خاطر مشکلات عدیده شهر تمایلی به بچهدار شدن نشان نمیدهد از این رو حمایت از روستاها و ارائه خدمات تا حدود زیادی میتواند در سیاستهای افزایش جمعیت تأثیرگذار باشد.وی یادآور شد: در زمینه اقدامات فرهنگی، تبیین پیامدهای تک فرزندی و مزایای فرزنددار شدن بسیار مؤثر است زیرا انسان زمانی به کمال میرسد که فرزند در دامان او پرورش پیدا کند در حالی که بچهدار نشدن یا فرزند کم خلأهای عاطفی در خانواده به وجود میآورد.
نظر شما