سلامت نیوز : پس‌لرزه‌ها دست از سر آذربایجانی‌ها برنمی‌دارد و حتی حالا كه چند روز از زلزله گذشته است گاهی تكان‌هایی ریز و ترسناك زمین زیر پایمان به ما می‌فهماند، خشم طبیعت هنوز كم نشده است و خطر، جان مردم ترسیده‌ای را كه میان آوارهای خانه‌هایشان پی پس‌مانده‌های غذا یا لباس می‌گردند، تهدید می‌كند.با گذشت چند روز از وقوع حادثه، هنوز جاده تبریز به مناطق زلزله‌زده، بخصوص ورزقان، ترافیكی نسبتا سنگین، اما روان دارد.

تعدادی از این خودروها، مربوط به سازمان هلال احمر است كه غذا و چادر را میان آواره‌های زلزله تقسیم می‌كند؛ اما بیشتر سرنشینان خودروها یا مردمی هستند كه دل​نگران بستگانشان در روستاهای زلزله زده شده‌اند و با شتاب به هوای خبر گرفتن از آنها به جاده زده‌اند یا نیكوكارانی هستند كه از شهرهای مختلف كشور، كمك‌های غیرنقدیشان را برای زلزله‌زده‌ها آورده‌اند و آنها را میان مردم تقسیم می‌كنند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل ازجام جم ؛ هلال احمر و نیكوكارها، حالا مثل دو دست هستند كه زلزله‌زده‌های غمگین و گریان را در آغوش گرفته‌اند. هلال احمری‌ها فقط آذری نیستند بیشتر آنها نیروهای داوطلبی هستند كه از استان‌های مختلف كشور چند ساعت پس از حادثه خودشان را به منطقه رسانده‌اند.به ‌هر‌ روستای زلزله‌زده‌ای كه می‌رسیم، هلال احمر پیش از ما در ساعات اولیه زلزله رسیده و اجساد و مصدومان را از زیر آوار بیرون كشیده و میان اهالی چادر توزیع كرده است، با این حال مواد غذایی كه هلال احمر پخش می‌كند به همه روستاها نرسیده است؛ اما نیكوكارها اجازه نداده‌اند هموطنانشان گرسنه و تشنه بمانند.

در هر روستا، شماری از مردم، مشغول پخش كردن نان، كنسرو‌های غذا، اقلام بهداشتی و مواد شوینده میان زلزله‌زده‌ها هستند.وسعت فاجعه اما به حدی است كه این مقدار مواد غذایی هم كافی نیست و گرچه هلال‌احمر در تهران به رسانه‌ها اعلام كرده به اقلام غیرنقدی هموطنان نیازی ندارد، شواهد حكایت از حقیقتی متفاوت با گفته او دارد. زلزله‌زده‌ها علاوه بر غذا به اقلام دیگری هم نیاز دارند.علی شهودی، مدیر روابط عمومی سازمان هلال احمر آذربایجان شرقی به جام‌جم می‌گوید: «با گذشت سه روز از زلزله، نیازهای آواره‌ها تغییر كرده است و آواره‌ها نیازمند مواد شوینده، شامپو، گاز پیك نیك، صابون، اقلام بهداشتی برای زنان و كودكان هستند.»

تاریكی، ترس، سرمای استخوان‌سوز

یكی از روستاهای ویران شده در مسیر تبریز به ورزقان، «چایكندی» است كه ما غروبگاه به آن می‌رسیم.هلال احمر چادرهای امدادی را میان اهالی توزیع كرده است، اما مردم، چراغ قوه یا فانوسی ندارند به همین دلیل چادرها و ساكنان مغموم‌شان در تاریكی ترسناك فرورفته‌اند.گرچه درنیمه تابستانیم، اما آب و هوای آذربایجان شرقی در غروب، پاییزی می‌شود. باد سردی كه وزیدن گرفته است تن بچه‌های پابرهنه و آواره چایكندی را می‌لرزاند.

اهالی چایكندی می‌گویند با توجه به كوهستانی بودن منطقه، گاهی حتی از اوایل مهر، بارش برف آغاز می‌شود و آنها نه فقط دل‌نگران فرزندشان هستند كه هنوز وسایل گرمایشی به دستشان نرسیده است بلكه دلواپسند كه مبادا رمه‌های بی‌سرپناه شده ‌شان در سرما بمیرند.این فقط حرف اهالی چایكندی نیست؛ مردم «شیخملو» و «چراغلو» و بقیه روستاهای منطقه هم همین ترس را دارند.از طرف دیگر در برخی روستاها مانند «داغولان سفلی»، هنوز اجساد دام‌ها زیر آوار است كه بوی تعفن‌شان منطقه را پر از حشرات موذی كرده و شب‌ها گرگ‌ها را هم به روستا می‌كشاند و به همین علت اهالی، هر شب بیدار می‌مانند تا گرگ‌ها به چادرهایشان نزدیك نشوند.

از روستایی‌ها ضامن می‌خواستند

بیشتر خانه‌های ویران شده در روستاهای آذربایجان شرقی براساس مشاهدات ما، خانه‌های خشتی و گلی بوده است.روستای چراغلو از توابع ورزقان یكی از روستاهایی است كه تقریبا با خاك یكسان شده و در آن 9 نفر زیر آوار جان باخته‌اند.یكی از اهالی روستا كه دختر و سه نوه‌اش زیر دیوارهای خشتی خانه‌اش زنده به گور شده‌اند، اشك چشم‌هایش را می‌گیرد: «ما توان بازپرداخت وام مقاوم‌سازی مسكن روستایی‌ها را نداشتیم. نتوانستیم... وام... بگیریم...».یكی از اهالی با چهره‌ای برافروخته میان حرف‌های پیرمرد می‌دود ومی​گوید: اگر به موقع وام لازم برای بازسازی خانه های روستایی داده می شد شاید خسارت کمتری داشتیم.

چادر به همه نرسید

توزیع چادر در مناطق زلزله‌زده همچنان ادامه دارد. یكی از نیروهای هلال احمر كه مایل نیست نامش فاش شود به جام‌جم می‌گوید: « در همه مناطق چادر توزیع كردیم، اما باز نیازمند چادر های بیشتری هستیم.»او و چند نفر از همراهان داوطلبش تعریف می‌كنند كه شماری از روستایی‌ها بعد از زلزله اصلی و به دلیل بازگشت به خانه‌هایشان و وقوع پس‌لرزه، جانشان را از دست داده‌اند و به همین دلیل مردم حتما باید تا چند شب، بیرون از خانه‌هایشان بخوابند، اما از آنجا كه با كمبود چادر روبه‌رو شده‌اند، گروهی ترجیح می‌دهند در ویرانه‌های پرخطر خانه‌هایشان باقی بمانند.این را اهالی روستای شرف‌آباد كه دیوارهای خانه‌هایشان شكاف برداشته و چند شبی است در كوچه‌ها می‌خوابند هم تائید می‌كنند.هرچند كه این روزها به مردم آذربایجان شرقی سخت می‌گذرد، اما با تلاش سازمان‌های امدادی و مردم می‌توان نسبت به بهبود وضع در روزهای آینده امیدوار بود.

آخرین آمار

با پایان یافتن عملیات نجات، انتقال مجروحان به بیمارستان و خروج اجساد از زیر آوار در شهرستان‌های اهر، ورزقان و هریس در سه روز گذشته، فاجعه حالا ابعاد تازه‌ای از خود را به آذری‌های صبور و داغدار نشان می‌دهد.دو زمین لرزه شش و 6.2 ریشتری كه عصر روز شنبه فقط با تكان‌هایش اهالی آذربایجان غربی، اردبیل، زنجان وگیلان را وحشت‌زده كرد، در آذربایجان شرقی 306 كشته، بیش از 3000 مجروح و ده‌ها روستای با خاك یكسان شده برجای گذاشت كه بر اساس گزارش مركز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشكی استان آذربایجان‌شرقی، شهرستان هریس با 127 نفر فوتی بیشترین آمار تلفات و خسارت را داشته است و پس از آن شهرستان‌های ورزقان با 88 نفر و اهر با 53 نفر فوتی در رتبه‌های بعدی قرار دارد.

علاوه بر این، 38 نفر نیز پس از اعزام به بیمارستان‌های صحرایی، جان شان را از دست داده‌اند كه هنوز هویت دقیق آنها مشخص نیست.اما شمار كشته شده‌ها در این مناطق چه به گواه آمار رسمی 306 نفر باشد و چه بر اساس آمار غیررسمی کمی بیشتر، به هر حال كمتر از شمار متوسط قربانیان زلزله‌هایی با بزرگای مشابه در نقاط دیگر كشور است.حبیب ‌حسین قلی‌زاده، مدیر روابط عمومی مركز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشكی استان آذربایجان شرقی یكی از امدادگرانی است كه هنگام زلزله در درمانگاه ورزقان بوده و یكی از بیماران را روی دوش گرفته و از ساختمان خارج كرده است، درباره علت این كه كشته شده‌های این زلزله با توجه به بزرگی‌اش به چند هزار نفر نرسیده است، به جام‌جم می‌گوید: زلزله زمانی رخ داد كه بیشتر روستاییان بیرون از خانه‌هایشان، مشغول كشاورزی بودند و به همین دلیل حدود 70 درصد كشته شده‌ها، زنان و كودكانی هستند كه در خانه مانده بودند.

اطلاع‌رسانی رسانه ملی

صدا و سیما با اطلاع‌رسانی گسترده در جلب و هدایت كمك‌های مردمی نقشی موثر را ایفا كرده است.رسانه ملی با پوشش اخبار و اعزام اكیپ‌های متعدد توانست ابعاد فاجعه را بخوبی نشان دهد، هرچند در روز اول حادثه به دلیل حضور نداشتن برخی مسوولان استانی در محل خدمت و عدم ارائه اطلاعات دقیق از میزان خسارات و تلفات زلزله آمارها با تاخیر اعلام شد، اما تلاش‌های گزارشگران اعزامی و حضور چهره‌های ملی اعم از ورزشكاران و هنرمندان در برنامه‌های مختلف رادیویی و تلویزیونی و فراخوان گسترده برای ارسال كمك‌های مردمی و اهدای خون موجی از همدردی سراسری را در مقابل زلزله‌زدگان آذربایجانی رقم زد.

بینندگان 90 و كمك 54 میلیون تومانی به زلزله‌زدگان

به ابتكار برنامه 90 ورزشی با مشاركت بیش از چهار میلیون و 200 هزار نفر مبلغ 54 میلیون تومان به زلزله‌زدگان كمك شد.مجری برنامه از مردم خواست به منظور كمك به زلزله‌زدگان و همدردی با آنان یك پیامك خالی به شماره اعلامی ارسال كنند.شركت مخابرات هم اعلام كرده بود درآمد حاصل از این پیامك‌ها را به زلزله‌زدگان اختصاص خواهد داد. از سوی دیگر جمعی از هنرمندان و چهره های مشهور تلویزیونی همچون عزت الله انتظامی و پرویز پرستویی نیز آمادگی خود را برای حضور در مناطق زلزله زده و کمک به آسیب دیدگان اعلام کردند.