سلامت نیوز :  بعضی افراد آمادگی شخصیتی بیشتری برای وقوع خطرات دارند و برخی در مقابل خطرات احتمالی بی‌تفاوت‌ترند.

مراقبت به حالتی اشاره دارد که ما برای هشیاری و آمادگی در برابر خطرات قائلیم. افراد مراقب می‌کوشند اطلاعاتی درباره رویدادهای تهدید کننده به‌دست آورند. افرادی که بیش از حد مراقب هستند علائم هشداردهنده‌ای را که بر روی برچسب داروها و مواد غذایی هستند، مورد توجه قرار داده و حقایقی درباره بیماری و سلامتی خود جمع آوری می‌کنند.
آن‌ها انرژی زیادی را صرف پیش بینی رویدادهایی که برایشان اتفاق خواهد افتاد می‌کنند. افرادی که مراقبتشان کمتر است، بدون توجه بیشتر به خطرات بالقوه، زندگی می‌کنند. آن‌ها تا زمانی که برایشان اتفاقی نیفتاده است، دست به‌کاری نمی‌زنند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از برنا ؛ بی‌تفاوتی به تمایل ما برای دور نگه داشتن خود از احساسات و هیجانات مربوط به خطر اشاره دارد. افراد بی تفاوت خودشان را از اثرات هیجانی تجارب منفی محفوظ نگه می‌دارند، این افراد به اتفاقات درون خود توجهی نمی‌کنند. افرادی که بی‌تفاوت نیستند نسبت به احساساست خود در هنگام مواجه شدن با خطرات حساس هستند. آن‌ها از احساسات خود در جریان مواجهه با موقعیت‌های چالش انگیز آگاه هستند.

مطالعات پژوهشی نشان دادند که بهترین روش برای مقابله با تهدیدی که می‌توانیم از عهده‌اش برآییم، جستجوی اطلاعات (مراقبت بالا) و حساسیت هیجانی(گوش بزنگی) است. وقتی خطر بالقوه‌ای قابل کنترل است، گوش بزنگی و برانگیختگی هیجانی مفید است.

وقتی با خطری مواجه هستیم که خارج از کنترل ماست، روش مقابله سازگارانه این است که بگذاریم زندگی مسیر عادی خود را طی کند. حساس شدن در هر نوع رویداد که ممکن است بر ما تأثیر گذارد، تنش زا است. کسانی که دست به این کار می‌زنند، در معرض خطر برانگیختگی افراطی قرار دارند. لازم است ما عمل جستجوی اطلاعات و انرژی هیجانی خود را به سوی مشکلاتی معطوف کنیم که باور داریم می‌توانیم از عهده حلشان برآییم.