در این تحقیقات آمده است: کودکانی که با برخی از انواع کپکها در تماس بودند؛ بیشتر در معرض آسم دوران کودکی قرار داشتند.تینا رپونن، استاد دپارتمان سلامت محیطی در دانشکده پزشکی دانشگاه سن سیناتی گفت: شواهد زیادی وجود دارد که کپکهای خانگی به ایجاد آسم کمک می‌کند و این امر بر نیاز مبرم به برطرف کردن آلودگی ناشی از آب - به خصوص در مناطق شهری با درآمد کم که این مشکل در آنجا شایع تر است- تاکید دارد.محققان دانشگاه سن سیناتی، سازمان حفاظت محیطی و مرکز پزشکی بیمارستان اطفال سینسیناتی برای انجام تحقیقات بلندمدت خود، مراحل ایجاد آلرژی و سلامت تنفسی تقریباً 300 کودک را بررسی کردند. یکی از والدین تمام این کودکان تقریبا مبتلا به آلرژی بودند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس ؛ این کودکان سالی یکبار در 4 سال اول زندگیشان و سپس یکبار در هنگام 7 سالگی از نظر ابتلا به آسم بررسی شدند.محققان در طول این تحقیقات برای ارزیابی میزان مواجهه با آلرژن ها و کپکها، به محیط خانگی کودکان نیز توجه داشتند زیرا آلودگی ناشی از آب دلیل معمول کپک های خانگی است.تحقیقات نشان داد: 25 درصد از کودکان در سن 7 سالگی به آسم دچار شدند.تنها آلاینده خانگی که عامل خطرساز برای ابتلا به اسم محسوب می شد، کپکها بود.

محققان با استفاده از ابزار تجزیه و تحلیل کپک ها مبتنی بر DNA متوجه شدند: 3 نوع کپک خاص در ایجاد آسم دوران کودکی نقش دارند که شامل آسپرژیلوس اوکراسئوس "Aspergillus ochraceus" ، آسپرژیلوس اونجیوس "Aspergillus unguis" و پنسیلیوم واریابیل “Penicillium variabile”هستند.رپونن گفت: تحقیقات قبلی حاکی از آن بودند که کپک موجب وخیم تر شدن علائم آسم می شود اما بر اساس یافته های جدید؛ درمان آسم در صورتی که این گونه های خاص را هدف قرار دهیم، موثرتر است.

به گفته محققان؛ از هر 10 کودک آمریکایی یک نفر به آسم مبتلا است.کپک ها، قارچ هایی هستند که با آزاد کردن اسپورهای کوچک به هوا، تکثیر می‌شوند و اسپورهایی که بر اشیای مرطوب می‌نشینند، ممکن است شروع به رشد کنند.هزاران نوع از انواع کپکها وجود دارد که هر روز در داخل و خارج از خانه با آنها مواجه می‌شویم. کپکها به آسانی از طریق کفش‌ها، لباس‌ها و حیوانات خانگی به خانه راه می‌یابند.آنها اشکال متفاوتی دارند و به رنگهای سفید، خاکستری، قهوه‌ای، سیاه، سبز یا فلوئورنس دیده می‌شوند. همه آنها بدمنظره هستند و باعث ایجاد بو و طعم ناخوشایند کپکی می‌شوند و مشکلات مختلفی را برای سلامت انسان ایجاد می‌کنند.

ذرات معلق کپکها با چشم غیرمسلح، قابل رؤیت نیست. بنابراین دیدن آنها تا زمانی که رشد نکنند، غیرممکن است.رشد کپکها مستلزم وجود رطوبت (بالاتر از 65 درصد) و مواد مغذی است. ذرات آزاد کپکها در خانه ممکن است به راحتی استنشاق شده و یک حساسیت دائمی را برای افراد خانه ایجاد کند حتی اگر کپکهای موجود در خانه سمی نباشد، باز هم می‌تواند مشکل آفرین باشد؛ چراکه با رشد روی مواد آلی، فورا آنها را تخریب می کند و با ایجاد بوی بد، باعث تنزل کیفیت هوای خانه می‌شود.

به طور کلی کپک‌ها به سه دسته آلرژنیک (حساسیت زا) ، پاتوژنیک (بیماری زا) و توکسیژنتیک (سمی) تقسیم می‌شوند.از شایع ترین کپکهای خانگی می‌توان به آلترناریا، کلادوسپوریوم، پنیسیلیوم، آسپرژیلوس و استاکی بوتریس اشاره کرد.آلترناریا در فضاهای مرطوب مانند حمام ها و زیر سینک هایی که لوله های چکه دار دارند، همچنین گاهی اوقات روی فرش هایی که مدتی مرطوب بوده اند رشد می‌کند و می‌تواند باعث علائم آلرژی و ایجاد آسم شود.

کلادوسپوریوم می‌تواند هم روی سطوح چوبی و هم فابریک (مواد پارچه ای) مانند فرش و موکت رشد کند و در محیط خارج از خانه هم دیده می‌شود و عمدتاً روی مواد گیاهی رشد می‌کند و معمولاً از طریق سیستم های HVAC (تهویه هوای مطبوع  یا بسادگی از طریق پنجره ها و درهای باز وارد می‌شود.کلادوسپوریوم می‌تواند باعث مشکلاتی در پوست و ناخن و نیز مشکلات تنفسی شود و واکنش های آلرژیک مانند خارش چشم ها، سرفه، عطسه و آبریزش بینی ایجاد کند.

پنیسیلیوم به وفور در لوازمی مانند عایقکاری ها، فرش و موکت، کاغذ دیواری و مواد پارچه ای در حال پوسیدن (مانند تشک ها و کوسن های کهنه کاناپه )و... یافت می شود. همچنین می تواند سریع انتشار یابد و به آسانی از جایی به جای دیگر رود.استاکی بوتریس چارتاریوم که گاهی اوقات به دلیل ظاهر سیاه و لزج به نام کپک سیاه نیز نامیده می شود، در مکان هایی با رطوبت مداوم مانند اطراف یک لوله که نشتی دارد یا کانال های دستگاه تهویه هوای مطبوع که در آنها مقدار زیادی بخار وجود دارد، رشد می کند و به سایر جاها انتشار می یابد.

قرار گرفتن در معرض این کپک ها که بوی نامطبوع کپکی نیز دارند، می‌تواند باعث عفونتهای مزمن سینوسی، حملات آسم، علائم آلرژی، افسردگی و خستگی شود.آسپرژیلوس و گونه های آن (آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس ورسی کالر) دسته ای از قارچ ها هستند که تقریبا 150 گونه را در برمی‌گیرند. اعضای این نوع از کپکها، خصلت های گوناگون دارند، اما بیشتر به صورت ساپروفیت روی گیاهان در حال فساد، خاک، مواد غذایی انباری، محصولات غذایی در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری شایع هستند.

سم حاصل از «آسپرژیلوس فلاووس» (آفلاتوکسین) روی کبد، مغز، کلیه و قلب اثر گذاشته و به سرطان کبد منجر می‌شود. علائم مسمومیت شامل تب، استفراغ و کماست.کپک صورتی: این نوع کپک، درواقع نوعی باکتری است و معمولا در حمام ها دیده می‌شود و به سرعت انتشار می‌یابد. مواردی مانند عفونت های ادراری، عفونت زخم و مشکلات دستگاه گوارش به آن نسبت داده می‌شود.کپک ها می‌توانند روی انواع مختلف مواد غذایی از جمله میوه‌ها و سبزی‌ها، گوشتهای کنسروی، ژامبونها، هات داگ ها، ماکیان، انواع پنیر، ماست و خامه ترش، نانها و غذاهای پخته شده و مغزها رشد کنند.