سلامت نیوز : ماه گذشته منافع در رقابت، مانع توافق درباره معاهده ای شدیدا مورد نیاز شد که می توانست منجر به کاهش تلفات انسانی وحشتناک ناشی از  مقررات ضعیف حاکم بر تجارت بین المللی اسلحه گردد. در همان حال، تلاش های خلع سلاح هسته ای با وجود تمایل همگانی شدید و فزاینده در سطح جهان در حمایت از این قضیه به حال تعلیق مانده است.

به گزارش سلامت نیوز ؛ شکست این مذاکرات و سالگرد بمباران اتمی هیروشیما و ناگازاکی در این ماه فرصت خوبی به دست داده تا دریابیم چه چیزی به اشتباه انجام شده، چرا به اثبات رسیده که دستیابی به خلع سلاح و کنترل اسلحه بسیار دشواراست و چگونه جامعه جهانی می تواند دوباره در مسیری به سوی این اهداف مهم حیاتی قرار گیرد.
بسیاری از تشکیلات دفاعی اینک تشخیص داده اند که امنیت، معنایی بسیار فراتر از دفاع از مرزها دارد. نگرانی های شدید امنیتی می تواند از نتایج روند جمعیتی، فقر مزمن، بی عدالتی اقتصادی، فرسایش محیط زیست، بیماری های همه گیر، جرم سازمان یافته، حکومت مستبد و سایر تحولاتی پیش آید که هیچ دولتی به تنهایی قادر به مهار آن نیست. اسلحه نمی تواند جوابگوی این نگرانی ها باشد.

با این حال تاخیری ناراحت کننده در به رسمیت شناختن این چالش های امنیتی جدید و اعلام سیاست هایی جدید در قبال آنها وجود دارد. اولویت های بودجه ملی هنوز به انعکاس پارادایم های گذشته گرایش دارند. مخارج هنگفت نظامی و سرمایه گذاری های جدید در مدرنیزه کردن سلاح های هسته ای، جهانی بیش از حد مسلح، و صلحی بر جا گذاشته که هزینه اندکی برایش صرف می شود.سال گذشته، بر اساس گزارش ها، هزینه های نظامی جهانی از یک تریلیون و 700 میلیارد دلار فراتر رفت یعنی بیش از 4 میلیارد و 600 میلیون در روز، که به تنهایی تقریبا دو برابر بودجه سازمان ملل متحد برای یکسال تمام است.  این رقم درشت میلیاردها دلار بیشتری را شامل خواهد شد که در دهه های آینده صرف مدرنیزه کردن زراد خانه های  هسته ای می گردد.

توجیه این سطح از مخارج نظامی در جهان پس از جنگ سرد و در میانه بحران مالی جهانی دشوار است. اقتصاد دانان این را "هزینه فرصت" می خوانند. اینجانب آن را فرصت های از دست رفته بشری می نامم. بودجه تسلیحات هسته ای به اندازه ای بالا رفته که نیاز به کاهش چشمگیر دارد.چنین تسلیحاتی در قبال تهدیدات امروزی نسبت به صلح و امنیت بین المللی بی فایده است. وجود آنها منجر به عدم ثبات می گردد، زیرا تبلیغ بیشتر درباره ضرورت آنها، انگیزه بیشتر درمورد تکثیرشان را درپی دارد. حفظ و توسعه چنین تسلیحاتی موجب افزایش خطرات ناشی از  سوانح و تاثیرات بر سلامت و محیط زیست می شود.

زمان آن فرا رسیده که تعهدات خلع سلاح هسته ای را تجدید کرده و اطمینان حاصل نماییم این هدف مشترک در بودجه ها، برنامه ها و نهادهای ملی انعکاس یابد.چهار سال پیش، اینجانب رئوس کلی طرح پیشنهادی پنج محوری با تاکید بر  نیاز به کنوانسیونی در باب سلاح های هسته ای یا چارچوبی از اسناد برای دستیابی به این هدف را مطرح کردم.اما هنوز بن بست خلع سلاح وجود دارد. راه حلی به روشنی در تلاش های گسترده تر به وسیله کشورها از راه هماهنگ کردن فعالیت هایشان  در دستیابی به اهداف مشترک نهفته است.از تلاش های فدراسیون روسیه و ایالات متحده درباره مذاکرات جدی در باب کاهش قابل تایید زراد خانه های هسته ای مستقر و غیر مستقر حمایت شود.

از دیگرانی که چنین سلاح هایی در اختیار دارند، تعهداتی درباره پیوستن به روند خلع سلاح گرفته شود.درزمینه گسترش یا تولید تسلیحات هسته ای یا سیستم های به کار اندازی نوین، تعلیق صورت گیرد.معاهده ای چند جانبه به مذاکره گذاشته شود که مواد شکاف پذیری که می تواند در تسلیحات هسته ای به کار رود را غیرقانونی بداند.انفجارات هسته ای را خاتمه دهند و معاهده منع جامع آزمایشات هسته ای را به اجرا در آورند.استقرار تسلیحات اتمی در خاک دیگر کشورها را متوقف و آن ها را از رده خارج نمایند.اطمینان حاصل شود کشورهای دارای تسلیحات هسته ای به مخزن عمومی اطلاعات ملل متحد در مورد خلع سلاح هسته ای گزارشی شامل جزئیات اندازه زرادخانه، مواد شکاف پذیر، سیستم های به کار اندازی، و فرآیند دستیابی به اهداف خلع سلاح ارائه دهند.

خاورمیانه عاری از تسلیحات هسته ای و دیگر تسلیحات کشتار جمعی ایجاد شود.عضویت جهانی در معاهدات غیرقانونی بودن تسلیحات شیمیایی و بیولوژیکی تضمین گردد.تلاش های موازی برای کنترل تسلیحات متعارف، شامل معاهده ای در مورد تجارت تسلیحات، تقویت کنترل تجارت غیرقانونی اسلحه سبک و سلاح کوچک، عضویت جهانی در کنوانسیون های ممنوعیت مین، مهمات خوشه ای، و تسلیحات غیرانسانی، و مشارکت فزاینده در گزارش سازمان ملل متحد در مورد هزینه های نظامی و ثبت اطلاعات تسلیحات متعارف در سازمان ملل متحد را دنبال نمایند.به منظور حفظ امنیت و صلح بین المللی در جهان بدون تسلیحات هسته ای، متعهد به ابتکارهای دیپلماتیک و نظامی شامل تلاش های تازه برای حل منازعات منطقه ای گردند.

و شاید فراتر از همه، ما باید نیازهای بنیادین بشر را مورد توجه قرار دهیم و به اهداف توسعه هزاره دست یابیم. فقر مزمن، امنیت را تضعیف می کند. اجازه دهید هزینه تسلیحات هسته ای را به شدت کاهش دهیم، و به جای آن بر توسعه اجتماعی و اقتصادی سرمایه گذاری کنیم که با توسعه بازارها، کاهش انگیزه های مخاصمات مسلحانه و سهم داشتن شهروندان در آینده مشترک خود، به منافع همگان خدمت می کند. همانند خلع سلاح هسته ای و عدم تکثیر، چنین اهدافی برای اطمینان از امنیت انسانی و جهانی صلح آمیز برای نسل های آینده ضروری است.اگر توسعه نباشد، صلحی نیست. اگر خلع سلاح نباشد، امنیتی نیست. در عین حال وقتی هر دو پیشرفت کنند، جهان با امنیت و توفیق بیشتر برای همگان رو به جلو حرکت می کند. این اهداف مشترک، حمایت تمامی ملت ها را می طلبد.