یك فرد از زمان تولد مرتب دچار مشكلات مربوط به سلامتی میشود. در كودكی ممكن است دچار یك بیماری خاص اطفال شود، در نوجوانی دچار بیماریهای جسمی و روحی و در جوانی ممكن است مواردی از صدمات را تجربه كند. از طرفی در سنین میانسالی و پیری بیشتر افراد دچار چند بیماری هستند.
در نظامهای سلامتی مثل شرایط فعلی ما، هر پزشك در قسمتی از این ماجرا سعی در درمان افراد دارد و از بقیه مسائل فرد بیاطلاع است یا اصولا خیلی به آن توجه ندارد. فرض كنیم یك فرد شصت و پنج ساله در حال حاضر دچار افسردگی و بیحالی است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم ؛ در یك سیستم سلامتی مدرن، پزشك خانواده كه سالها این فرد را تحت نظر داشته و تمام مشكلات او را طی مدتطولانی ثبت كرده است، از بیماریهای دیگر او مثل دیابت یا فشار خون باخبر است و میداند چه داروهایی مصرف میكند بنابراین وقتی بعد از معاینه اولیه او را به متخصص روانپزشك ارجاع میدهد، شرح میدهد كه این فرد به دلیل فشار خون و دیابت، داروهایی مثل متفورمین یا آتنولول مصرف میكند.
به این ترتیب پزشك متخصص میتواند به جای این كه داروی جدید برای درمان افسردگی و بیحالی او تجویز كند، اثر دارویی مثل آتنولول را كه در ایجاد افسردگی موثر است، بررسی كند.در اینجا پزشك خانواده با راهنمایی متخصص روانپزشكی، نامهای به پزشك معالج متخصص داخلی بیمارش مینویسد كه آیا میتوان آتنولول را با دارویی كه ایجاد افسردگی نمیكند، جایگزین كرد و بر اساس آن معالجه بیمار را پی میگیرد.بر این اساس یكی از مهمترین وظایف پزشك خانواده كه در نظام سلامتی فعلی ما جای آن كاملا خالی است، هماهنگسازی مراقبتهای بهداشتی ـ درمانی است.
در واقع در این موضوعات پزشك خانواده وظیفه ارتباط و هماهنگسازی بین اجزای مختلف نظام سلامت را بر عهده گرفته است. ناگفته پیداست كه در نبود هماهنگی لازم، بیمار برای انواع دردهایش به چند متخصص مراجعه میكند و هر كدام آنها یك یا چند دارو یا متد درمانی برای او تجویز میكنند و بیمار سر در گم و بدون این كه بفهمد هر كدام از این داروها چه اثری بر سلامتی او دارد، همه را مصرف میكند.من طی سالها طبابت بارها بیمارانی را دیدهام كه یك پزشك برایشان آتنولول و دیگری متورال و سومی ایندرال تجویز كرده است.در حالی كه هر سه این داروها یك اثر دارد. پزشكان بیخبر سه داروی مشابه را برای بیمار تجویز كردهاند كه متاسفانه بارها شاهد حوادثی در این زمینه بودهام البته این مسأله بجز عواقبی كه برای بیمار دارد و میتواند سلامتی او را به خطر اندازد، منجر به صرف هزینههای اضافی فراوان برای بیمار و صرف وقت زیاد جهت مراجعه به متخصصان میشود.
نظر شما