سلامت نیوز:  پس از گذشت یکسال و نیم از حادثه خمینی‌شهر هنوز هیچ تحلیل مستند و گزارش علمی درباره چرایی  وقوع این حادثه منتشر نشده یا اساساً کاری انجام نشده که نتیجه آن منتشر شود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از قانون، قرار است در 25 شهریور دادگاه متهمان ردیف پنجم و ششم حادثه خمینی‌شهر که نسبت به سایر متهمان دیرتر دستگیر شدند، برگزار شود. اگرچه می‌گویند حافظه تاریخی ملت ایران ضعیف است، اما شاید کمتر کسی حافظه‌اش آنقدر ضعیف  است که این فاجعه را فراموش کند.

در سوم خرداد ماه سال گذشته، چند مرد شرور و مسلح به سلاح سرد با نقض حریم خصوصی وارد باغی در اطراف خمینی شهر شدند. در این باغ 13 زن و مرد جوان  حضور داشتند که اشرار با  حبس مردها 6 زن را  به باغ دیگری منتقل کردند و به 4 نفر از آنها تجاوز کردند و  قبل از اینکه پلیس سر برسد از محل جرم گریختند. البته با تلاش ماموران و عملیات‌های گسترده مجرمان در اصفهان، زاهدان و خوزستان دستگیر شدند و در نهایت قضات دادگاه کیفری چهار تن از آنها را به اعدام محکوم کردند. حکم چهار مرد متجاوز پس از تایید در دیوان عالی کشور در ملاءعام اجرا شد. دو تن از متهمان نیز از اتهامات خود تبرئه شد .چهار متهم دیگر پرونده نیز به حبس طولانی مدت محکوم شدند که  هم اکنون در حال گذراندن دوره محکومیت خود در زندان هستند.

دونگاه متفاوت به چرایی حادثه
با محاکمه دو متهم باقی مانده، پرونده قضایی حادثه خمینی شهر بسته می‌شود، اما پرسش‌های پیرامون این حادثه دلخراش همچنان ذهن بسیاری از کارشناسان را درگیر کرده است از جمله اینکه چگونه اشرار به خود اجازه دادند که دست به این اقدام شرورانه دسته جمعی بزنند و از عواقب قانونی آن نیز هراسی به دل راه ندادند؟

از همان روزهای اول حادثه کارشناسان و مسئولان اظهارنظرهای مختلفی درباره چرایی این حادثه داشتند. در مجموع این اظهارنظرها به دوسته کلی  تعلق داشت. دسته اول اظهار نظرهایی بود که در ظاهر ماجرا متوقف شده بود و نمی‌توانست عمق اتفاقی را که افتاده تجزیه وتحلیل کند. اظهارنظرهای این گروه که متاسفانه برخی از مسئولان هم جزو این گروه بودند، بر این اصل استوار بود که اولا مشکل از خود افرادی بوده که در باغ مشغول برگزاری مهمانی بوده‌اند که با بدحجابی و بی‌احتیاطی زمینه بروز حادثه را فراهم کرده‌اند چنین تحلیل‌هایی فضای کلی جامعه را مورد اشاره قرار می‌دادند و می‌گفتند با استمرار بدحجابی اتفاق‌های مشابه‌ای هم به وقوع خواهد پیوست.

این گروه بدون در نظر گرفتن  نکات که چرا شکستن حریم خصوصی در جامعه ایران رواج پیدا کرده و اساساً چه زمینه اجتماعی و اقتصادی باعث پیدایش این حادثه شده، انگشت اتهام را به سمت آسیب‌دیدگان این حادثه نشانه می‌رفتند به نحوی که برخی مقامات انتظامی یکی از دلایل تعرض به زنان را تحریک‌آمیز بودن نوع پوشش و رفتار آنان عنوان کردند و  یک مقام قضایی هم گفته بود که اگر افراد حاضر در مهمانی کمی بیشتر رعایت می‌کردند، احتمال وقوع این حادثه کمتر بود. اظهارنظرهایی که با جنجال‌سازی  برخی رسانه‌های خارجی  باعث بروز سوء‌‌تعبیرهایی درباره این حادثه شد. البته این اظهارنظرها در داخل هم با انتقاد روبرو شد.

از طرف دیگر اکثر جامعه شناسان معتقد بودند که این حادثه تاثیر بسیار منفی در اذهان عمومی باقی خواهد گذاشت. این دسته با نگاه آسیب‌شناسانه این پرسش‌ها را مطرح کردند که چرا جرائم دسته جمعی در جامعه رو به افزایش است و اساسا چه شخصیتی به لحاظ روانی و تحت تاثیر کدام عوامل می‌تواند دست به چنین جنایتی بزند؟ نقش عوامل اقتصادی و تضعیف ارزش‌های اخلاقی جامعه در بروز این حادثه چیست؟ و...
به هرحال پس از گذشت بیش از یک‌سال از بروز این حادثه این انتظار به حق از سوی رسانه‌ها وجود دارد تا مسئولان ذیربط، کارشناسان و اساتید دانشگاه بیشتر به این موضوع بپردازند و برای جامعه ایران به لحاظ کارشناسی تشریح کنند که چه بر سر جامعه آمده که از دل آن حادثه خمینی‌شهر زاییده می‌شود.