روند درمان با پیآرپی چگونه است؟
برای درمان با پیآرپی ابتدا از بیمار براساس کیت به کار گرفتهشده 8 تا 40 سیسی خون گرفته میشود و سپس توسط دستگاه سانتریفیوژ تحت زمان و با دور گردش مناسب، طی یک یا دو مرحله جداسازی پلاسمای غنی از پلاکت انجام میشود. اصولا هدف این است که غلظت پلاکتهای موجود در پیآرپی 3 تا 8 برابر پلاکت اولیه موجود در خون بیمار شود تا فاکتورهای رشد موجود در پلاکتها بتوانند سلولهای بنیادی را فعال کنند. البته فاکتورهای رشد متعددی در پیآرپی وجود دارند که میتوانند شرایط ترمیم زخم را بهتر کنند. توضیح این موارد خیلی علمی و خستهکننده میشود اما همینقدر بدانید که به عنوان مثال مادهای فعال در پیآرپی داریم که میتواند به رگسازی(آنژیوژنز) کمک کند و با کشاندن سلولهای التهابی مختلف مانند نوتروفیلها و ماکروفاژها به محل زخم و با آنژیوژنز به ترمیم زخم کمک میکند.
آیا جای زخمهای قدیمی هم با پیآرپی خوب میشود؟
اسکار (جوشگاه) را نمیتوان صددرصد درمان کرد و فقط میتوان آن را بهتر کرد و توجه به این نکته بسیار مهم است. برای این کار روشهای مختلفی مانند جراحی، درمابریشن و لیزر وجود دارد که هر کدام به نوعی در بهبود وضع ظاهری اسکار موثرند. تزریق پیآرپی هم میتواند در طولانی مدت موثر باشد اما ترکیب لیزر درمانی یا درمابریشن با تزریق پیآرپی یقینا آثار قابلتوجهی خواهد داشت.
جای سالک و آبله چطور؟
اسکار آبلهمرغان چنان سطح مقطعاش کوچک است که اثر تزریق پیآرپی را خیلی نمیتوان ارزیابی کرد اما روش کراس که در آن از اسید خیلی قوی برای بهبود اسکارهای فرو رفته استفاده میشود، برای جوشگاه آبلهمرغان بسیار مفید است. در مورد جوشگاه سالک نیز مانند هر گونه اسکار قدیمی میتوان ابتدا با درم ابریشن یا لیزر، سطح ضایعه را تراشید و زخمی کرد و سپس از استعمال موضعی یا تزریق پیآرپی برای تسریع بهبود زخم و کمک به بهبود جوشگاه کمک گرفت.
جنس و سن بیمار مهم است؟
جنس اهمیتی ندارد ولی مسلما در افراد با سنین خیلی بالا یا خیلی پایین چون اختلال عملکرد پلاکتی به دلایل متعدد وجود دارد، سطح پایه پلاکتهای فرد نیز مهم است بنابراین انجام یک آزمایش خون کامل و آزمایشهای ویروسشناسی مانند هپاتیت (برای حفظ سلامت كاركنان پزشکی کار کننده با خون بیمار) لازم است.
روش پیآرپی عوارضی ندارد؟
نه، به نظر من این روش آثار مفید زیادی دارد ولی مشکل اینجاست که متاسفانه در کشور ما به صورت بیرویه و نابجا در حال انجام است. به عنوان مثال به کسی که ریزش موی ناشی از بیماری لیکنپلان دارد نه تنها تزریق پیآرپی کمکی نمیکند، بلکه این روش میتواند حال او را بسیار بدتر کند و بیمار زمان را نیز که بسیار در درمان حیاتی است، از دست بدهد. من در تجربه 2 سالهام در کاربرد پیآرپی نتایج خوبی برای گودی و تیرگی زیر چشم، جوانسازی و ترمیم زخم مشاهده کردهام اما تهیه و تزریق پیآرپی آداب خاصی دارد و با توجه به اینکه با خون بیمار سروکار داریم، صلاح آن است که فعلا تا زمان انجام مطالعههای بیشتر در مورد پیآرپی، این تزریق فقط توسط متخصصان پوست و در کلینیکهای مجهز انجام شود. خطر اشتباه تزریقشدن پیآرپی یک فرد به فرد دیگر مهم است که متاسفانه در کلینیکهای نامرتب و شلوغ چنین خطری احساس میشود. باید توجه داشت که بیمار از 10 روز قبل داروهایی مانند آسپیرین مصرف نکرده و بیماریهای مهمی مانند سرطان یا بیماریهای خود ایمنی نداشته باشد.
منبع: هفته نامه سلامت
نظر شما