سلامت نیوز : محمدرضا زرین در گفت‌وگو با فارس در مورد ریسک‌فاکتورهای سالمندی و سلامت چشم اظهار داشت: در دوره سالمندی که تعریف آن از سن 65 سال به بالاست، یکسری تغییرات فیزیولوژیک و طبیعی ممکن است در سیستم چشمی اتفاق بیفتد که روی عملکرد بینایی تاثیر بگذارد و در واقع کارایی و توانمندی چشم کاهش یابد.

وی یکی از وظایف اصلی متخصصان اپتومتری را که تحت عنوان مراقب اول بینایی از آن یاد می‌شود،‌داشتن پروتکل‌های درمانی برای افراد مسن دانست.عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت:‌ در افراد مسن عادت به تاریکی به بالای 7 تا 8 ثانیه می‌رسد در حالی که در افراد جوان در کسری از ثانیه این اتفاق می‌افتد، در نتیجه وقتی یک فرد سالمند از محیط روشن به محیط تاریک می‌آید تا چند ثانیه بینایی ندارد و ما باید مراقب آنها باشیم.زرین ادامه داد: از طرفی کنتراست (تشخیص تفاوت رنگ‌ها) در سالمندان کاهش می‌یابد که مستقیماً روی میزان بینایی چشم تاثیر می‌گذارد چرا که تشخیص بین مرز اشیاء و تفکیک آنها برعهده این قوه بینایی است.وی تاکید کرد:‌ اپتومتریست‌ها برای اصلاح نقاط ضعف بینایی آموزش‌های لازم را دیده‌اند تا کیفیت بینایی فرد را اصلاح کنند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران مشکل دیگر در بینایی افراد سالمند را ناشی از تغییرات فیزیولوژیک دانست و گفت: کدورت محیط شفاف چشم یک از این تغییرات است که امری طبیعی است. به عنوان مثال قرنیه یک فرد سالمند با یک کودک بسیار متفاوت است و هرچه پیش می‌رود سلول‌های چشم مانند عدسی، ویتره و قرنیه کدر می‌شوند که با استفاده از سیستم‌های اپتیکی خاص می‌توانیم آن را به حداقل برسانیم. «گِلر» یا خیرگی مشکلی دیگری بود که این متخصص اپتومتری به آن اشاره کرد و گفت: در این حالت افراد سالمند نور شدید را شدیدتر از آن چیزی که هست احساس می‌کنند و برای آنها آزار دهنده است که می‌توانیم با یکسری از فیلترهای پولاروید آن را اصلاح کنیم.زرین فشار خون، تیروئید،‌AMD که سبب تخریب سلول‌های مرکزی چشم می‌شود را از عوامل خطر برای بینایی و سلامت چشم سالمندان عنوان کرد.