سلامت نیوز : تربیت فرزندان كاری دشوار است، اما نكاتی وجود دارد كه با رعایت آنها این كار سهل‌تر صورت می‌گیرد.
روانشناسان معتقدند اصول اولیه شكل‌گیری شخصیت و رفتار هر فرد مربوط به رفتارهایی است كه از كودكی با او همراه شده است.كودك با هر برخورد نوعی نگرش به زندگی را در تفكر خود شكل می‌دهد و ادامه این تفكر به استخوان‌بندی شخصیت وی در بزرگسالی می‌انجامد. این ریشه‌سازی در نوع ستون‌بندی شخصیت فرد در سنین اولیه زندگی وی به جنسیت او ارتباطی ندارد و تمییز دادن نوع تربیت با توجه به جنسیت فرزند از آغاز بلوغ خواهد بود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایران ؛ «در اصول اولیه تربیت كودك از بدو تولد تا بلوغ نوع جنسیت وی حائز اهمیت نیست. تشویق و تنبیه‌هایی كه برای كودك در نظر گرفته می‌شود تأثیر یكسانی در مسیر تكامل رشد شخصیتی او خواهد داشت ولی با ورود به مرحله بلوغ والدین باید دقت بیشتری در نوع برخورد با فرزند خود داشته باشند و آن زمان است كه تفاوت تربیت با نوع جنسیت اهمیت پیدا می‌كند.» دكتر نسرین دودانگی فوق تخصص روانشناسی كودك با بیان این مطلب ادامه داد: والدین باید بدانند با تولد كودك مسئولیتی بزرگ برعهده دارند كه بی‌توجهی به این مسئولیت از ریشه ساختار تربیتی شخصیت او را دچار بی‌نظمی خواهد كرد. وی با تأكید براین اصل گفت: ازهمان لحظه اول تولد، تربیت وی آغاز می‌شود، ازهمان دقایق اولیه ورود به دنیا است كه والدین باید پایه نوع وابستگی و دلبستگی فرزند خود را كه درآینده برای وی نقش بسزایی دارد آغاز كنند.

دكتر دودانگی درخصوص چگونگی تربیت این زاویه شخصیت كودك تأكید كرد: تا یك سالگی و دربعضی مواقع تا دوسالگی والدین باید توجه داشته باشند به محض این‌كه كودك برای خواسته‌های معقول خود همچون گریه برای گرسنگی، گریه برای اعلام این‌كه باید لباس وی تعویض شود و... از این دست خواسته‌ها را بی‌درنگ انجام دهند، این توجه حتی در ماه‌های اولیه تولد باید بیشتر و سریع‌تر انجام گیرد، این توجه سریع به این گونه خواسته‌های فرزند باعث می‌شود كودك كه هیچ شناختی از دنیای تازه‌ای كه به آن پا گذاشته است ندارد احساس امنیت كند. حس این‌كه در این دنیای ناشناخته تنها نیست و نیازهایش بی‌جواب باقی نمی‌ماند. اما باید توجه داشت این توجه سریع به برآورده كردن خواسته‌ها نهایتاً تا دوسالگی وی باید صورت گیرد و ادامه این روش نه تنها مناسب نبوده بلكه مشكلات شخصیتی برای وی ایجاد خواهد كرد اما دقت دراین خصوص مانع دلبستگی‌های غیرمعقول در آینده، حس ناامنی در اجتماع، نوعی افسردگی، اضطراب، اعتماد نداشتن به اطرافیان و... می‌شود.

دكتر نسرین دودانگی با تأكید براین‌كه وقتی كودك از سن دوسالگی گذر كرد باید روش والدین نسبت به برخورد با درخواست‌هایش تغییر كند گفت: به تدریج توجه سریع به مهیا كردن خواسته‌های كودك باید به تعلل عمدی از سوی والدین مبدل شود این تأخیر نخستین گام برای مقاوم‌سازی شخصیت فرزند در برابر شكست و ناكامی‌هایی است كه در مسیر زندگی وی را تهدید می‌كند. كودك درمیان این تأخیرهای نه چندان طولانی هیجان شكست را درمی‌یابد و متوجه می‌شود همیشه هر آنچه طالب آن است بدون زحمت برایش برآورده نمی‌شود و شكست نیز در زندگی وجود دارد. گفتن عباراتی مانند «نمی‌دانم»، «نمی‌خواهم» و «نه» در بعضی مواقع ضروری است و لزومی ندارد كه كودك همواره برای هر كاری، پاسخ مثبت بدهد. این نكته رفتاری از دوسالگی تا سه سالگی كودك بیشتر باید مدنظر والدین، پرستار و هر شخصی كه مراقبت از وی را در این سنین برعهده دارد قرار گیرد.این نوع رفتارها كه پایه شكل‌گیری شخصیت هر فرد است با جنسیت فرزند تغییر نمی‌كند زیرا در دوره كنونی و نمایی كه از سال‌های آینده وجود دارد دخترو پسرخردسال امروز در آینده به زنان و مردانی مبدل می‌شوند كه در تمام فضاهای اجتماعی، اقتصادی، علمی و... حضور داشته و خواهند داشت و نوع برخورد معقول با رویدادهای روزانه زندگی چه زن باشند چه مرد به اصول پایه‌ای تربیتی یكسان برمی‌گردد.

«خانواده‌های بسیاری با تصور این‌ كه اگر در سنین كودكی مسئولیت خرید مایحتاج روزانه درحد توان كودك مانند خرید نان یا وسایل كم وزن را با نظارت و مراقبت نامحسوس به وی محول كنند در ساختار تربیت درست تنظیم شرایط اقتصادی او درآینده به وی كمك كرده‌اند روش بی‌نتیجه‌ای را با مدنظر داشتن رسیدن به این هدف در پیش گرفته‌اند زیرا با این نوع رفتار تربیتی هدف والدین برآورده نمی‌شود.» دكتر دودانگی با بیان این توضیحات گفت: مدیریت اقتصادی از سنی شروع می‌شود كه كودك قادر به درك میزان وجه نقد همراه خود پیدا می‌كند، این یعنی زمانی كه به فرزند پول توجیبی داده می‌شود كه اغلب از سنین آغاز مدرسه هر خانواده نسبت به میزان درآمد خود اقدام به این كار می‌كند.
آن زمان است كه كودك با آگاهی از میزان وجه نقدی دریافتی روزانه یا هفتگی كه دراختیار وی قرار می‌گیرد می‌آموزد كه چگونه پول توجیبی خود را مدیریت كند تا با جمع‌آوری یا به قول معروف پس‌انداز به شرایط خرید خواسته خود همچون خرید اسباب‌بازی دلخواه كه حتماً این خرید‌ها نیز با نظارت والدین باید انجام گیرد تا با تهیه وسیله نامناسب با سن خود روند تربیتی وی دچار مشكل نشود. «حرف‌های صمیمانه و دوستانه به او بزنید. ایجاد این رابطه شاید در دوران كودكی یك تفریح جذاب باشد ولی در دوران نوجوانی و جوانی یك ضرورت به حساب می‌آید و والدینی كه از كودكی این كار را نكرده باشند، نمی‌توانند در دوران بلوغ فرزند خود این رابطه را ایجاد كنند.»

دكتر دودانگی با بیان این توضیحات ادامه داد: گردش‌های دو نفره والد درخصوص والد همجنس با كودك اهمیت بسیاری دارد. با او در مورد ترس‌ها، نگرانی‌ها، علائق و احساساتش صحبت كنید. اگر از نظر كاری گرفتار هستید و برنامه‌ریزی هفتگی برای انجام این كار برایتان دشوار است، حداقل هنگام خواب، چند لحظه‌ای در كنار تخت او بنشینید و به آرامی با او صحبت كنید و یا برایش كتاب بخوانید. البته دقت كنید در هنگام این صحبت‌ها از نقش والدی سختگیر و همیشه نصیحت‌گو درآمده و به یك دوست صمیمی و شنونده‌ای خوب تبدیل شوید. دكتر دودانگی با بیان این‌كه دخترخردسال در سنین كودكی و پسر خردسال هر یك نخستین الگوهای رفتاری را از والدین خود برداشت می‌كنند گفت: چشمان كودكان تیزبینانه به حركات پدر و مادر خود دوخته شده است، دختر رفتار مادر را مدنظر دارد و پسر رفتار پدر و این هشداری برای والدین است كه اگر درمقابل كودك خود رفتار نسنجیده‌ای انجام دهند باید منتظر تكرار آن از سوی فرزند باشند زیرا كودك با تصور این‌كه والد همجنس او كردارش درست است از آن الگو‌برداری كرده و ادامه‌دهنده آن رفتار خواهد بود.