به گزارش سلامت نیوز به نقل از قانون ؛ چند روز قبل وزیر بهداشت دست بر روی زخم کهنه بخش درمان و بهداشت کشور گذاشت؛ بیمارستانهای کشور، بیمارستانهایی که قرار است پناهگاهی و مأمنی برای مردم در هنگام وقوع زلزله باشند، این در حالی است که خود این بیمارستانها ممکن است با یک زلزله کم ریشتری آوار شوند و جان بسیاری از مردم را بگیرند. ایران کشوری زلزله خیز است و مردم آن دیگر به خبر وقوع زلزلههای کم و زیاد ریشتری عادت کردهاند. در همین زلزله اخیر آذربایجان دو بیمارستان اهر و هریس، با یک زلزله 6.2 ریشتری پناهگاهی برای مصدومان نبودند و حتی آوار هم شدند.
به گفته وزیربهداشت بافت بیمارستانی کشور فرسوده است و وظیفه وزارت راه است که بر استانداردسازی بیمارستانها دقت کند. طبق اعلام خانم وزیر حدود 70 درصد بیمارستانهای کشور فرسودهاند و این وضعیت البته در پایتخت اسفبارتر است، به طوری که بیش از 80 درصد بافت بیمارستانی آن را بیمارستانهای فرسوده تشکیل میدهند؛ به سن این بیمارستانها توجه کنید: بیمارستان سینا 138 سال، بیمارستان شهید اکبرآبادی حدود 99 سال، بیمارستان امام خمینی حدود 78 سال، بیمارستان شهدای تجریش 58 سال. حالا شما تصور کنید که اگر در شهر تهران زلزله بیاید و همان بالایی که سر بیمارستان اهر و هریس آمد بر سر بیمارستانهای تهران هم بیاید چه فاجعه اندر فاجعهای میشود.
چه کسانی مسئولند؟
در حال حاضر وزارت راه و شهرسازی و وزارت بهداشت مسئولیت بیمارستان سازی
در کشور را برعهده دارند و هر وزارتخانه مسئول بر ساخت و ساز خود است.
وزیر بهداشت تاکید دارد که بیمارستان سازی باید بر اساس استانداردهای
بیمارستان سازی دنیا باشد و به مقاوم سازی آن توجه جدی شود تا در زمان بروز
حوادث احتمالی، بیمارستان فرو نریزد.به گفته وزارت بهداشت تقریبا
حدود نیمی از تختها را وزارت مسکن و نیم دیگر را وزارت بهداشت میسازد و
هر دو دستگاه، ساخت و سازها را به پیمانکار میدهند. ضمن آنکه
بیمارستانهایی که وزارت مسکن میسازد، همان وزارتخانه باید روی آن نظارت
کند و بیمارستانهایی هم که وزارت بهداشت میسازد، خود روی آن نظارت کنند.
چقدر اعتبار لازم است؟
وزیر بهداشت سال گذشته اعلام کرد که بیش از یکصد بیمارستان مهم کشور
همانند بیمارستان امام خمینی، شهدای تجریش، طالقانی، شریعتی و... بیش از 50
سال عمر دارند و هیچیک در مقابل زلزله مقاوم نیستند، در صورتی که در
شرایط بحران اولویت، دسترسی و ارائه خدمات با بیمارستانهاست. این درحالی
است که عمر مفید یک بیمارستان برای ارائه خدمت تنها 40 سال است و پس از این
مدت، هزینه نگهداری بیمارستان بیشتر از هزینه ساخت یک بیمارستان جدید
خواهد بود. از طرف دیگر متوسط زمان ساخت بیمارستان با ساز وکارهای فعلی در
کشور، بیش از 10 سال است که خود زمان قابل توجهی است.
همچنین سال
گذشته مدیرکل دفتر فنی و مدیریت منابع فیزیکی و نظارت بر طرحهای عمرانی
وزارت بهداشت اجرای تمام مصوبات دولت در بخش بیمارستانی را نیازمند اختصاص
50 هزار میلیارد تومان اعتبار دانست و گفته بود که اگر هر سال 100 هزار
میلیارد ریال به احداث بیمارستانها در سطح کشور اختصاص یابد تا پنج سال
تمامی مصوبات دولت در بخش بیمارستانی اجرایی میشود.به حال بهتر است
که مسئولان اجرایی کشور هر چه سریعتر فکری به حال بیمارستانها بکنند.
واقعیت این است که پیامدهای زلزله به اندازه کافی فاجعه بار است و باید
کاری کرد تا فاجعه اندر فاجعه نشود.
نظر شما