سلامت نیوز : در حالی که مسئولان اجرایی اعلام می‌کنند با اتخاذ تدابیری حوادث جاده‌ای و تعداد کشته‌شدگان و مصدومان تصادفات رانندگی را کاهش داده‌اند، قراین و شواهد از ناکارآمد بودن برخی از فناوری‌های مورد استفاده در این زمینه حکایت دارد. ایران همچنان از نظر تصادفات جاده‌ای و آمار قربانیان این حوادث در رتبه‌های نخست دنیا قرار دارد. در حالی كه تصادفات جاده ای نهمین علت مرگ و میر در جهان به شمار می رود این حوادث در ایران دومین علت مرگ و میر است و بیش از یک سوم تخت‌های بیمارستان‌های کشور به قربانیان حوادث رانندگی اختصاص می‌یابد. آخرین اظهار نظر درباره کشته شدگان تصادفات رانندگی چند روز پیش توسط رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی انجام شده است. اسکندر مومنی ادعا کرده است سالانه تنها 20 هزار نفر در ایران بر اثر حوادث جاده‌ای جان خود را از دست می‌دهند. در حالی که براساس یک اظهار نظر که حدود یک ماه پیش توسط اسدالله جولایی رئیس ستاد دیه انجام شد سالانه حداقل 23 هزار نفر در کشور بر اثر حوادث رانندگی کشته می‌شوند. در ۳۲ سال گذشته، ۸۰۰ هزار نفر در تصادفات رانندگی در سراسر ایران کشته شده‌اند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ؛ آمار تصادفات رانندگی در ایران در مقایسه با سایر کشور های جهان نگران کننده است‌. میزان تلفات تصادفات رانندگی در ایران 25 برابر ژاپن و  دو برابر ترکیه است. در عربستان روزانه 12 نفر قربانی حوادث جاده ای می شوند؛ این در حالی  است که این رقم در ایران برابر با 48 نفر و در سال 80 برابر با 53 نفر است. ناامن‌ترین جاده‌های دنیا برای رانندگی و بدترین آمار در زمینه میزان سوانح رانندگی در جهان متعلق به کشورهای اریتره، مصر، لیبی، افغانستان، عراق، نیجر، آنگولا، امارات، گامبیا، ایران و موریتانی است و امن‌ترین جاده‌های دنیا برای رانندگی را کشورهای سوئیس، سنگاپور،  هلند، فنلاند، آلمان، نروژ و سوئد دارند.شاید به همین دلیل است كه برنامه پنجم توسعه، مسئولان اجرایی كشور را ملزم به اندیشیدن تدابیری برای كاهش تصادفات جاده ای كرده است. براساس این برنامه سالانه باید 10‌درصد از میزان تلفات جاده ای كاسته شود. براساس اعلام اسماعیل احمدی مقدم، فرمانده نیروی انتظامی در آخر برنامه پنجم توسعه پیش بینی شده حدود 20‌میلیون خودروی فعال در کشور تردد کند و میزان سفرها نیز 30 درصد افزایش یابد و تلفات جاده‌ای نیز 50‌‌ درصد کاهش یابد.

رسیدن به چنین وضعیتی تنها با کاهش پایدار تصادفات رانندگی امکان‌پذیر است. کارشناسان معتقدند همزمانی آموزش همگانی ترافیک، اطلاع رسانی، اعمال قانون با بهره‌گیری از دوربین‌های راداری ثبت تخلفات سرعت نسل سوم استقراری و سرعت سنج‌های دستی از الزامات موفقیت در کاهش پایدار تصادفات رانندگی است. این در حالی است که تدابیر در نظر گرفته شده و همچنین فناوری‌های مورد استفاده مشکلات جدی دارد. برای مثال هر چند کشورهای صنعتی مدت‌ها است استفاده از دوربین‌های نسل یک و دو و همچنین فناوری لوپ مغناطیسی را کنار گذاشته‌اند یا از آن برای مقاصد دیگر و نه کنترل سرعت و جریمه متخلفان استفاده می‌کنند، با وجود توانایی داخلی برای تولید دوربین‌های نسل سه، در بسیاری از جاده‌های کشور از فناوری ناکارآمد قدیمی استفاده می‌شود.

تدابیر بی‌نتیجه

رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی در آخرین اظهار نظر خود عنوان کرده است40 درصد جاده‌های ایران زیر پوشش دوربین‌های پلیس است و مرکز کنترل ترافیک ایران که یکی از بزرگترین مراکز کنترل ترافیک جهان است دی‌‌ماه سال گذشته با حضور محمود احمدی‌نژاد گشایش یافته است. واقعیت آن است که هر چند استفاده از فناوری‌هایی مانند دوربین برای کاهش حوادث رانندگی و ثبت تخلفات چند سالی است که مورد توجه قرار گرفته است اما، این کار ناقص و غیر کارشناسی بوده و عملا نتیجه‌ای که انتظار می‌رفته را به دنبال نداشته است. براساس گزارش سازمان ملل، اتحادیه اروپا و مرکز پژوهشی وزارت راه و ترابری آمریکا موثر‌ترین روش اعمال قانون، بهره گیری از دوربین‌های راداری ثبت تخلفات سرعت نسل سوم استقراری و همچنین سرعت سنج‌های دستی راداری و لیزری با نسبت 80 به 20 درصد است. فرانسه در سال 2003 با نصب و راه اندازی تنها هزار دوربین توانسته است 30 درصد تلفات جاده‌ای را کاهش دهد. حال سوال این است که چرا ایران چنین موفقیتی کسب نکرده و در بهترین حالت موفق به کاهش 10 درصدی تلفات جاده‌ای آن هم در مقاطع خاص و با اجرای طرح‌های ضربتی شده است؟

یک کارشناش ITS در این باره به خبرنگار آرمان می‌گوید: ما در صورتی می‌توانیم از نقش موثر فناوری در کاهش حوادث جاده‌ای حرف بزنیم که روش‌های علمی تجربه شده را به طور کامل به کار بگیریم. امیر احمد سپهری ادامه می‌دهد: تنها روش پذیرفته شده توسط سازمان‌های بین‌المللی برای کنترل سرعت و جریمه کردن متخلفان استفاده از دوریبن‌های نسل سوم استقراری و سرعت سنج‌های دستی راداری و لیزری است اما، در ایران بدون کار کارشناسی دست به نصب دوربین یا استفاده از فناوری‌های از رده خارج شده می‌زنند. همچنین به گفته عضو هیأت مدیره پژوهشکده سامانه‌های حمل و نقل هوشمند دانشگاه صنعتی امیر کبیر در حالی که دوربین‌های نسل یک و دو و همچنین فناوری لوپ مغناطیسی ایرادات شناخته شده‌ای دارد و داده‌های آن در بسیاری موارد قابل اطمینان نیست، مسئولان باز از این فناوری‌ها در جاده‌ها استفاده می‌کنند و حتی براساس داده‌های غیر قابل اطمینان آنها به جریمه شهروندان می‌پردازند که در بسیاری موارد درست نیست. او تصریح می‌کند: نسل قدیمی دوربین‌ها و همچنین فناوری لوپ مغناطیسی اساسا برای کاربرد‌های دیگری مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای مثال لوپ مغناطیسی که به این شیوه است که حسگر‌هایی در کف جاده‌ها نصب می‌شود که تعداد خودرو‌ها و همچنین سرعت‌ها را می‌سنجد نه برای کنترل سرعت‌های بالا که برای کنترل حداقل سرعت کارایی دارد؛ برای مثال در بزرگراهی حداقل سرعت 90 کیلومتر است و با استفاده از فناوری لوپ مغناطیسی خودروهایی که با سرعت کمتری حرکت می‌کند قابل شناسایی هستند.

سپهری خاطرنشان می‌کند:فناوری لوپ مغناطیسی نمی‌تواند وقتی سرعت خودرویی از حدی بالاتر می‌رود آن را ردیابی کنند همانطور که دوربین‌های نسل یک و دو نمی‌توانند اطلاعات درستی در این مورد بدهند و در شرایطی سرعت 100 کیلومتر را 200 کیلومتر نشان می‌دهند یا اصلا قادر به شناسایی خودرویی که با سرعت خیلی بالا حرکت می‌کند نیستند. به گفته او استفاده از فناوری‌های از رده خارج شده هر چند ممکن است به صورت مقطعی به کاهش جرایم بینجامد اما، تأثیر پایداری ندارد و نه تنها اعتماد مردم به استفاده فناوری در ترافیک را از بین می‌برد که در مواردی باعث می‌شود در حق کسانی ظلم شود و برای مثال شهروندی در حالی که تخلفی مرتکب نشده جریمه شود.

دوربین‌های نصب شده به درد کنترل ورزشگاه‌ها می‌خورند

یک نماینده مجلس نیز درباره تأثیر دوربین‌ها در کاهش تخلفات جاده‌ای به خبرنگار آرمان می‌گوید: مدت‌هاست که از بیت‌المال هزینه‌های گزاف می‌شود اما آمار تصادفات جاده‌ای پایین نمی‌آید. نادر قاضی‌پور دوربین‌های نصب شده در جاده‌های کشور را مناسب کنترل ورزشگاه‌ها می‌داند و می‌گوید: با اجرای طرح‌های ناقص نمی‌شود آمار تصادفات جاده‌ای و کشته شدگان این حوادث را پایین آورد. عضو کمیسیون صنایع مجلس از مسئولان اجرایی می‌خواهد فکری اساسی برای وضعیت جاده‌های کشور کنند. این گفته‌ها در حالی مطرح می‌شود که فعالیت غیر کارشناسی در این زمینه همچنان ادامه دارد. در واقع، با اجرای یک سری طرح‌های نه چندان عظیم می‌توان تصادفات جاده‌ای در کشور را به میزان زیادی کاهش داد؛ تنها به شرط اینکه این طرح‌ها به درستی و کامل اجرا شود. برای مثال پژوهش‌ها نشان می‌دهد عامل اصلی 85 درصد از تصادفات مرگبار سرعت غیر مجاز است. در صورت کاهش نیم درصد از سرعت میانگین خودرو‌ها در یک بزرگراه 22 درصد تصادفات مرگبار در آن مسیر کاهش می‌یابد. راهکار مورد قبول برای کاهش سرعت استفاده از دوربین‌های راداری نسل سوم است و اطلاعات درستی که این دوربین‌ها به دست می‌دهند تخلف در جاده‌ها را غیر‌ممکن می‌کند؛ چرا که هر متخلفی شناخته و به درستی جریمه می‌شود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha