سلامت نیوز :  از حادثه سوء قصد به جان دو پزشك كشورمان دو سال می‌گذرد و هر چند عامل قتل دكتر سرابی به فاصله حدود یك سال بعد به دار مجازات آویخته شد اما با وجود پیگیری‌های ویژه دستگاه‌های مربوطه و به گفته وزیر بهداشت سرنخ جدیدی از عامل یا عاملان قتل دكتر سودبخش به دست نیامده است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا ؛ نخستین سوء قصد به جان دكترعبدالرضا سودبخش، عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشكی تهران و دانشیار بخش عفونی بیمارستان امام خمینی(ره) بود. دکتر سودبخش 30 شهریور ماه 89، ساعت 9 شب مقابل دفتر محل کار خود، از سوی دو موتور سوار مورد ضرب گلوله قرار گرفت و به قتل رسید. به فاصله یک روز بعد و درحالی که تنها 24 ساعت از قتل دکتر سودبخش گذشته بود، پزشک دیگری مورد اصابت گلوله قرار گرفت و این بار دكتر غلامرضا سرابی - متخصص قلب و عروق حدود ساعت 19:30 چهارشنبه 31 شهریور ماه در مقابل مطب خود در حوالی نارمك از سوی مهاجمان موتورسوار و از ناحیه پهلو چپ مورد اصابت گلوله قرار گرفت و مجروح شد و تلاش پزشكان بیمارستان امام حسین(ع) برای نجات جان او بی‌نتیجه ماند.

با مرگ این دکتر، فرضیه سریالی بودن قتل پزشکان مطرح شد که مقامات قضایی و پلیس بشدت آن را تکذیب کردند و عملیات کارآگاهان جنایی روی ردیابی عاملان قتل دکتر سرابی متمرکز شد.پس از حادثه قتل دكتر سودبخش، مسوولان امر در وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشكی در نامه‌هایی جداگانه به وزارتخانه‌های اطلاعات، كشور و نیروی انتظامی شناسایی و مجازات سریع عاملان این حادثه را خواستار شدند و به دنبال بروز حادثه نخست، تحقیقات گسترده برای كشف حقیقت دو جنایت علیه دو پزشك متخصص آغاز شد.در آن زمان دكتر سید شهاب‌الدین صدر، رییس كل سازمان نظام پزشكی نیز اعلام كرد دكتر سرابی چند روزی بود كه مورد تهدید قرار گرفته بود و البته برخی فضاسازی‌ها و كم‌لطفی‌ها در مورد خدمات پزشكان را در زمینه سازی چنین حوادثی موثر دانست.

البته مدتی بعد و در جریان رسیدگی به این پرونده‌ها، مشخص شد كه موضوع این قتل‌ها شخصی بوده و به دنبال دستگیری متهم قتل دومین پزشك، معلوم شد كه مادر این متهم یكی از بیماران دكتر سرابی بوده كه در اتاق جراحی جان باخته بود و این متهم تهدید خود را نسبت به این پزشك عملی كرده بود. به این ترتیب بود كه عامل قتل دكتر سرابی در شهریور ماه سال 90 به دار مكافات آویخته شد. اما با وجود گذشت دو سال از حادثه سوء قصد به جان دكتر سودبخش، هنوز خبری از عاملان قتل این متخصص ارزنده كشور نیست.

دكتر عبدالرضا سودبخش

دكتر مرضیه وحید دستجردی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشكی در سالگرد درگذشت این دو پزشك گرانقدر كشور، در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس سلامت خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، می‌گوید: «در زمان بروز این حوادث خود نیز امور مربوطه را از طریق وزیر اطلاعات و نیروی انتظامی پیگیری می‌كردم. با وجود تمام پیگیری‌های انجام شده متاسفانه چیز جدیدی در مورد قتل دكتر سودبخش به ما اعلام نشد و برایمان كشف نشد.»

وی می‌گوید: در این زمینه شفاها با وزیر اطلاعات صحبت كردم و به صورت مكتوب نیز نامه دادم و شخص وزیر اطلاعات نیز گفتند برای بررسی موضوع قتل دكتر سودبخش تیم خاصی گذاشته‌اند و برخی بازداشت و دستگیری‌هایی نیز در آن زمان انجام شد، ما با این وجود هنوز در این زمینه خبر جدیدی نداریم.به دنبال قتل این دو پزشك در كشور، سوء قصد به جان یكی – دو پزشك دیگر و پرسنل مراكز درمانی و از جمله از دست دادن یكی از چشمان پرستار یاسوجی هم مطرح شد كه هر چند خسارت جانی نداشت، اما در آن زمان موجی از نگرانی را برای كادر پزشكی، پرسنل مراكز درمانی و پزشكان در مطب‌ها به دنبال داشت.

به دنبال این نگرانی‌ها بود كه سازمان نظام پزشكی با انعقاد تفاهم نامه‌ای با نیروی انتظامی بر آن شد كه تجهیزات دفاع شخصی از جمله شوكر و افشانه اشك آور را البته به شرط و شروط‌ها در اختیار جامعه پزشكی قرار دهد و مجتمع‌های پزشكی نیز به دوربین مدار بسته مجهز شوند تا بلكه از این طریق قدری امنیت پزشكان تامین شود؛ البته در این میان برخی مسوولان معتقد بودند صرف تجهیز پزشكان به ابزار دفاع شخصی، امنیت آنها را تامین نخواهد كرد.

البته وزارت بهداشت نیز در آن زمان اعلام كرد كه برای تامین امنیت پزشكان و دیگر پرسنل مراكز بهداشتی - درمانی مقرر شده بیمارستان‌هایی كه آسیب پذیری بیشتری دارند به سمت انعقاد قرارداد با نیروی انتظامی و كمك گرفتن از نیروی انتظامی حركت كنند.دكتر سیدحسن امامی رضوی، معاون درمان وزیر بهداشت هم معتقد بود كه لازم است انتظارات در ارایه خدمات درمانی متناسب با امكانات مركز مربوطه باشد.وی بر بحث تاثیرگذاری فرهنگ عمومی مردم در تامین امنیت جامعه پزشكی نیز تاكید داشت و معتقد بود كه لازم است در این زمینه بیشتر فرهنگسازی صورت گیرد تا انتظارات مردم در مراجعه به مراكز درمانی، متناسب با امكانات آن مراكز باشد.

امامی رضوی البته تاكید داشت كه ارایه تجهیزات دفاع شخصی به پزشكان نمی‌تواند در تامین امنیت پزشكان اثرگذاری مطلق داشته باشد؛ چراكه واقعیت آن است كه این موضوع برای تمام موارد كارایی ندارد و وجود چنین امكاناتی، ایمنی كامل ایجاد نمی‌كند. از طرف دیگر مهارت استفاده از چنین تجهیزاتی هم مهم است. اما این تجهیزات می‌تواند اطمینان بخشی روحی - روانی برای پزشك مربوطه ایجاد ‌كند و از طرف دیگر می‌تواند یك عامل بازدارندگی برای مهاجم احتمالی باشد.