هزینه‌های درمان بیماریهای سخت و تامین داروهای گران قیمت از جمله مصائب اقشار مختلف جامعه به ویژه قشر آسیب پذیر است که آنها را دچار مشکلات عدیده ای می‌کند. آمارها حاکی از آن است که 3 تا 4.5درصد جمعیت کشور دچار هزینه‌های تحمل‌ناپذیر هستند.

مصائب هزینه‌های سنگین درمان/ فروش وسایل خانه تا ترک تحصیل فرزندان
سلامت نیوز :هزینه‌های درمان بیماریهای سخت و تامین داروهای گران قیمت از جمله مصائب اقشار مختلف جامعه به ویژه قشر آسیب پذیر است که آنها را دچار مشکلات عدیده ای می‌کند. آمارها حاکی از آن است که 3 تا 4.5درصد جمعیت کشور دچار هزینه‌های تحمل‌ناپذیر هستند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر ؛ یکی از مشکلات و دغدغه های خانواده هایی که یکی از اعضای آنها دچار بیماری سخت و صعب العلاجی می شود، تامین هزینه های درمانی است. تهیه پول دارو، بستری و عمل جراحی و... تنها گوشه ای از مشکلات فراوان بیماران خاص و صعب العلاج است. این در حالی است که اغلب این بیماران از قشر محروم و کم درآمد جامعه هستند. افرادی که برای گذران امور روزانه زندگی نیز با مشکل مواجه اند و چنانچه دچار بیماری سخت و خاصی شوند، برای تامین هزینه های درمان مجبورند پول بهره ای نیز بگیرند.

بررسیها و گزارشهای رسمی و غیر رسمی حاکی از این است که در حدود 3 میلیون نفر از جمعیت کشورمان با یک بار بیماری سخت و صعب العلاج به زیر خط فقر می روند. این در حالی است که در همین حدود نیز به سختی و مشقت می توانند هزینه های درمان بیماری را تامین کنند که باعث می شود در طول زندگی برای هزینه های از دست رفته، دچار مشکلات مالی شوند. از سوی دیگر، قشر حقوق بگیر و کم درآمد جامعه نیز به رغم داشتن پوشش بیمه ای، با دشواریهایی در تامین هزینه های درمانی مواجه است و تنها درصد معدودی از جمعیت کشور هستند که می توانند از پس هزینه های سنگین درمان بیماریهای سخت و صعب العلاج بر آیند.بیماریهای مثل سرطان، ام اس، بیماریهای نادر، پیوند عضو، مغز و اعصاب و... از جمله بیماریهای پر هزینه ای هستند که اگر عضوی از یک خانواده گرفتار آن شود، علاوه بر اینکه مشکلات روحی و روانی عدیده ای به همراه دارد، هزینه های فاجعه بار اقتصادی را نیز متوجه آنها می کند.

مشکلات بیماران

زینب 42 ساله ساکن شهرهای اقماری پایتخت است. او برای تامین هزینه داروهای ضد سرطان به شدت در تنگنا و معذوریت قرار گرفته است. او مادر 3 فرزند است و همسرش نیز شغل آزاد دارد که درآمدش جوابگوی هزینه های زندگی و درمان بیماری زینب نیست. هزینه داروی زینب هر ماه 2 تا 3 میلیون تومان است و همسرش هر قدر تلاش می کند، باز هم کم می آورد اما نمی تواند اجازه بدهد که مادر فرزندانش جلوی چشمانش آب شود.

ابراهیم دانش آموز کلاس پنجم است. پدرش کارگر ساده یک کارخانه دولتی است که حقوق ماهیانه اش بیشتر از 500 هزار تومان نیست. او به همراه پدر و مادرش در خانه ای اجاره ای در حومه تهران سکونت دارد. ابراهیم دچار معلولیت جسمی است و برای اینکه بیماری او را از پا نیندازد، می بایست در هفته 3 بار به مرکز کاردرمانی و آب درمانی برود. اما پدرش پولی برای تامین هزینه های او ندارد. جایی هم آنها را حمایت نمی کند.

پدر ابراهیم می گوید: 200 هزار تومان کرایه خانه می دهم و می بایست با 300 هزار تومان یک ماه شکم زن و بچه ام را سیر کنم. کدام آدم عاقلی قبول می کند که اگر نان خالی هم بخوری، بتوان با 300 هزار تومان، یک ماه زندگی کرد. حالا چه جوری هفته ای 3 بار پسرم را ببرم کار درمانی؟فروش وسایل زندگانی، ترک تحصیل فرزندان، طلاق، مشکلات روحی و روانی، افسردگی و منزوی شدن، تنها گوشه ای از آثار و تبعات هزینه های فاجعه بار درمان بیماریهای سخت و صعب العلاج است. شاید در نزدیکی هر کدام از ما، باشند افرادی مثل زینب و ابراهیم که برای تامین هزینه های درمان به شدت مشکل دارند و هیچ حمایتی هم نمی شوند.

دفترچه بیمه ای که کاغذ است

چندی قبل بود که یکی از اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، دفترچه های بیمه را به مثابه کاغذهای معمولی تشبیه کرده بود. چون معتقد است که این دفترچه ها در مقابل هزینه های سنگین درمان بیماریها، خیلی بی ارزش هستند.داروهایی که آزاد فروخته می شود و هنوز تحت پوشش بیمه نیستند. تجهیزات پزشکی که نیاز برخی بیماران است ولی بیمه هیچ تعهدی در قبال پرداخت هزینه های آنها ندارد و... باعث شده تا دفترچه های بیمه فقط برای نوشتن قرص و شربت سرماخوردگی باشد.

سهم ناچیز مردم از درآمد ناخالص داخلی

دکتر شهاب الدین صدر رئیس کل سازمان نظام پزشکی ایران با اشاره به رشد جمعیت کشور و به تناسب آن افزایش مطالبات مردم در حوزه سلامت، معتقد است که سهم سلامت از درآمد ناخالص داخلی که می بایست در پایان برنامه چهارم به 7 درصد می رسید هنوز محقق نشده و حدود 5.6 درصد است. بر همین اساس در برنامه پنجم دوباره این موضوع مورد توجه قرار گرفت و باید در پایان برنامه به حدود 7.5 درصد برسد.وی با تاکید بر اینکه رشد اعتبارات بخش سلامت بایستی روند رو به افزایش داشته باشد، گفت: در برخی از کشورهای منطقه سهم بخش سلامت از درآمدهای ناخالص داخلی بین 8 تا 8.5 درصد است و این سهم در کشورهای اروپایی بالای 16 درصد است.

قانونی که اجرا نشد

بر اساس آنچه در قانون برنامه چهارم توسعه کشور آمده بود، سهم مردم از پرداخت هزینه های سلامت می بایست به زیر 30 درصد می رسید که متاسفانه این امر در پایان برنامه نه تنها محقق نشد که بر عکس سیر صعودی گرفته و به مرز 70 درصد رسیده است. یعنی می توان گفت که جای مردم و دولت در این برنامه عوض شده است. زیرا، سهم دولت از پرداخت هزینه های سلامت، 70 درصد تعیین شده بود که متاسفانه این سهم هم اکنون از جیب مردم پرداخت می شود.حالا در برنامه پنجم توسعه کشور نیز بار دیگر این موضوع مورد توجه نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی قرار گرفته و می بایست سهم مردم در پایان این برنامه به زیر 30 درصد برسد. اما شواهد نشان می دهد که رخداد این اتفاق تا حدودی غیرممکن است. زیرا با اجرای قانون هدفمندی یارانه ها، هزینه های مردم به شدت افزایش یافته است.

شرایط اقتصادی خانمان سوز برخی بیماران

دکتر علیرضا زالی معاون نظارت و برنامه ‌ریزی سازمان نظام پزشکی با عنوان این مطلب که درصدی از افراد جامعه به دلیل هزینه‌های ناشی از تأمین سلامت و درمان بیماریها دچار هزینه‌های تحمل ناپذیر می‌شوند، گفت: این افراد اصطلاحاً دچار شرایط اقتصادی خانمان سوز می‌شود که بعضی از پیش‌بینی‌ها بین 3 تا 5/4 درصد جمعیت کشور را در این گروه قرار می‌دهند بنابراین لازم است که بخشی از اعتبارات حوزه سلامت کشور به شناسایی و حمایت از اقشاری که جزوه منطقه خطر در بحث تأمین هزینه‌های درمانی هستند اختصاص یابد.

وی معتقد است که در اعتبارات سال 91 نظام سلامت، بودجه‌ای برای ارتقای شاخصهای محرومیت ‌زدایی در حوزه سلامت تعیین نشده و از سوی دیگر حدود 30 درصد رشد در درآمدهای اختصاصی واحد بهداشتی و درمانی دولتی پیش‌بینی شده که این بر خلاف جهت گیری قانون توسعه پنجم است. برای توسعه عدالت در سلامت باید پرداخت هزینه‌های درمان از طرف مردم را به 30 درصد تقلیل دهیم در حالی که میزان پرداخت از جیب مردم در حال حاضر 59 تا 62 درصد از هزینه‌های درمان است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha