دکتر هوشنگ صابری در گفتگو با مهر با اشاره به اینکه مدل سازی تجربی نقش بسزایی را در شکل گیری پروتکل های درمانی ایفا می کند، اظهارداشت: برای بسیاری از فعالیتهای درمانی، در ابتدا یک مدل درمانی ساخته می شود، سپس این مدل تجربی به صورت بالینی ترجمه می شود. قطعا این روش جدید همکاری نزدیک بین پزشکان گروه علوم پایه و علوم بالینی را در کنار هم می طلبد.

وی یادآور شد: اعلام نیاز و مدل سازی بیماری از سوی پزشکان بالینی برای پزشکان علوم پایه و در عوض نظریه پردازی و ارایه راه حل از طرف پزشکان علوم پایه و ارائه راهکاری که بتواند در مدل تجربی موفق باشد برای پزشکان علوم بالینی امری ضروری است و همکاری نزدیک این دو گروه را می طلبد.صابری با تاکید بر اینکه ارتباط بین گروه علوم بالینی و علوم پایه نیازمند جرقه ای برای شروع است، بیان کرد: همکاری مشترک و بین رشته ای و شروع این همکاریها در گرو داشتن جلسات مشترک است که تضارب افکار و چالشهای فکری ایجاد کند و برای تحقق چنین امری ناگزیر از برگزاری کنگره های علمی هستیم.

معاون پژوهشی مرکز تحقیقات ضایعات نخاعی دانشگاه علوم پزشکی تهران اضافه کرد: در همین کنگره هاست که گروههای مختلف از جایگاههای متفاوت اما با هدف مشترک در کنار هم می نشینند و گزینه های مختلف را برای حل و درمان یک معضل یا بیماری مطرح می کنند. این کنگره ها به شدت در نقاط مختلف دنیا متداول است و بسیاری از مجلات تخصصی از مقالات ارایه شده در همین کنگره ها استفاده می کند.

از نظر صابری نباید از تعامل رشته های علوم پایه و بالینی جلوگیری کنیم، ایجاد یک خط هایل بین این دو رشته امکان رسیدن به موفقیت را از بین خواهد برد، چرا که موضوعات مربوط به علوم اعصاب در بین دو رشته علوم پایه و بالینی تقسیم شده است. به همین دلیل شاهد هستیم که پزشکان علوم پایه در فعالیتهای بالینی و پزشکان بالینی در عملکردهای پایه ای و تحقیقاتی شرکت دارند. در واقع پزشکان علوم پایه با دقت بیشتری مسائل بالینی را مورد توجه قرار داده اند و نسبت به مشکلات بیماران اطلاعات بسیار خوبی دارند و از طرف دیگر پزشکان بالینی به شدت به مسایل پایه بیماران توجه داشته و سعی کرده اند از این مسایل برای درمان بیماران بهره برداری کنند.

نایب رئیس کمیته علوم اعصاب سلولی و مولکولی با ابراز اینکه کنگره هایی از این دست کمک می کنند تا پزشکان علوم پایه و بالینی به تفاهم مشترک برسند، خاطر نشان کرد: همکاریهای نزدیک به نقطه نظرهای مشترک می انجامد. قطعا این نظرات با هم کاملا یکسان نخواهد بود و قدری با یکدیگر اختلاف خواهند داشت چون تا کنون هر گروه به تنهایی کار کرده است اما زمانی که کنار همدیگر قرار بگیرند، برخورد افکار اتفاق خواهد افتاد، در نتیجه تفاهم حاصل می شود. کنگره علوم اعصاب پایه و بالینی کمک خواهد کرد که نقطه تفاهم را پیدا کرده و در پی آن به نتایج بهتری نیز دست پیدا کنیم.

این جراح مغز و اعصاب با اظهار خرسندی از جایگاه ایران در تولید علم، بیان کرد: برخی کشورها توجه زیادی به رشته علوم اعصاب نشان داده اند و این رشته جزیی از فلسفه این کشورها شده است. اغلب این کشورها، دارای تمدن طولانی تری نسبت به سایر کشورها هستند. شاید به همین دلیل رشته علوم اعصاب در بین محققان کشور ما طرفداران بسیار جدی دارد و بیشتر به مذاقشان خوش آمده است.

صابری در توضیح علوم اعصاب سلولی و مولکولی خاطرنشان کرد: بحث سلولی و مولکولی فوق العاده مهم است به دلیل اینکه تک تک آجرهای تشکیل دهنده سلول عصبی، در این حوزه بررسی می شوند. طبعا شناخت این سلولها بسیار مهم است چرا که سلولها و مولکولهای عصبی بسیار پیچیده هستند. نقطه جالب توجه این سلولها این است که دارای حافظه طولانی مدت بوده و اطلاعات را برای سالهای طولانی با خود حفظ می کنند به همین دلیل ما حافظه طولانی مدت داریم و خاطرات دوران کودکی را به یاد می آوریم.

نایب رئیس کمیته علوم اعصاب سلولی و مولکولی ادامه داد: رشته علوم اعصاب سلولی مولکولی در تلاش است تا با دستکاری و مداخلاتی که از طریق نرم افزارها، تکنیکهای شناختی، بیوشیمیایی و مداخلاتی که برای شناخت فیزیولوژی سلسله اعصاب مرکزی انجام می دهد، توانایی ترمیم را در این سلولها بیدار کند و عملکرد سلولی عصبی که پاسخ نمی دهد را امحا کند. این موضوع یکی از داغترین بحثهای رشته علوم اعصاب سلولی و مولکولی است که امیدواریم بتوان در کنگره علوم اعصاب بالینی و پایه آن را مطرح کنیم.کنگره علوم اعصاب پایه و بالینی با همکاری مرکز تحقیقات سلولی و ملکولی، دانشکده فناوریهای نوین دانشگاه علوم پزشکی تهران، انجمن علوم اعصاب، مرکز تحقیقات علوم اعصاب دانشگاه شهید بهشتی و دیگر دانشگاههای کشور از 17 تا 19 آبان ماه امسال در مرکز همایشهای رازی برگزار خواهد شد.