دوشنبه ۳ مهر ۱۳۹۱ - ۱۰:۳۵
کد خبر: 56895
سلامت نیوز :  تعداد افرادی که هر وقت از مشکلات نظام سلامت، وضعیت بهداشت و درمان مردم صحبت می‌شود پای بیمه‌ها را میان می‌کشند و تمام کاسه کوسه‌ها را سر بیمه می‌شکنند، كم نیست. اگر وضعیت بیمارستان‌های دولتی اسف‌بار است به خاطر پرداخت نکردن مطالباتشان توسط بیمه‌هاست و اگر پزشک خانواده در روستا مشکل دارد بیمه مقصر است...همچنین کم‌ارزش بودن دفترچه‌های درمانی، عدم استقرار نظام ارجاع، وضع نامناسب بیماران خاص و صعب‌العلاج، بلاتکلیفی بیمارستان‌های هیات امنایی، وضعیت نامناسب معیشت پرستاران، دریافت‌های زیرمیزی و ده‌ها مشکل دیگر نظام سلامت همگی از ناکارآمدی بیمه‌ها نشات می‌گیرد و خلاصه اینکه هر جا اشکال هست پای یک بیمه در میان است! و اگر بتوان بیمه‌ها را اصلاح کرد، کم و بیش همه مشکلات حل خواهد شد!واقعیت این است که این دیدگاه با مبانی منطقی و نقطه نظرات کارشناسی چندان سازگار نیست. برگردیم به پیش از سال 1384 یعنی زمانی که وزارت رفاهی نبود و بیمه‌ها ذیل وزارت بهداشت و درمان فعالیت می‌کردند و البته تعرفه‌های دولتی و خصوصی نیز براساس منویات آن وزارتخانه رقم می‌خورد. در آن سال‌ها نیز در بر همین پاشنه می‌چرخید و مشکلات به همین شکل، کم و بیش وجود داشت. مراکز بهداشت و درمان وضعیت مناسبی نداشتند، بیمارستان‌های دولتی خدمات مطلوبی ارائه نمی‌کردند، رشد تعرفه‌های دولتی از نرخ واقعی تورم عقب‌تر بود، سقف تعرفه‌های بخش خصوصی رعایت نمی‌شد، تجویز و مصرف دارو فراتر از تصور بود، سهم پرداخت از جیب مردم برخلاف برنامه‌های مصوب بود و در یک کلام وزارت بهداشت در سیاست‌گذاری، نظارت و ارائه خدمات درمانی با چالش‌هایی مواجه بود. واقعیت این است بیمه‌های پایه درمانی چه در آن زمان و چه پس از تشکیل وزارت رفاه و تامین اجتماعی همیشه مرغ عزا و عروسی بودند و کماکان نیز هستند و انگار دیواری کوتاه‌تر از دیوار ایشان پیدا نمی‌شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ؛ بیمه‌ها از طریق دفاتری که در دست مردم دارند به نوعی تابلوی اعلانات نظام سلامت هستند و مردم هنگام دریافت خدمات، تمام کم و کاستی‌ها را در آن تابلو می‌بینند. با این همه بسیاری ازکارشناسان اذعان دارند بسیاری از اشکالاتی که به نام بیمه‌ها ثبت می‌شود در مشکلات اساسی‌تری ریشه دارد که بیمه‌ها در ایجاد یا استمرار آنها نقشی ندارند. از این منظر شاید بتوان مشکلات بخش سلامت را در چند بخش طبقه‌بندی كرد؛گروه اول مشکلاتی هستند که نه تنها بیمه‌ها، بلکه وزارت بهداشت نیز در ایجاد آنها نقش چندانی نداشته و آن وزارتخانه،به تنهایی و بدون همراهی سایر دستگاه‌ها، قادر به حل آنها نخواهد بود. آلاینده‌های زیست‌محیطی و تشعشعات، تولید خودروهای غیراستاندارد و تصادفات جاده‌ای، مصرف بی‌رویه و غیرمنطقی دارو، افزایش استرس، فشارهای روحی و بیماری‌های اعصاب و روان، هپاتیت و اعتیاد، تولید، عرضه و مصرف مواد غذایی ناسالم و صدها مشکل ریز و درشت دیگر که خارج از حیطه اختیارات وزارت بهداشت و درمان رقم خورده و حل آنها، نیازمند عزم جدی و توجه بیشتر همه مسئولان، دستگاه‌ها و حوزه‌های مرتبط است.

اگرچه، وزارت بهداشت از طریق شورای عالی سلامت این امکان را داشته و دارد تا در مقابل این تهدیدهای جدی سلامت شهروندان، صدای اعتراض‌ رسایی باشد که صد البته در این مورد عملکرد مطلوبی نداشته است.دسته دوم مشکلاتی هستند که وزارت بهداشت (و نه بیمه‌ها) مسئول اصلی ایجاد و استمرار آنها است و حل چنین مشکلاتی تنها با عزم جدی آن وزارتخانه امکان‌پذیر است؛ مواردی نظیر دو شغله بودن پزشکان و شیفت بیماران از بیمارستان‌های دولتی به بخش خصوصی، فقدان گایدلاین‌ها و پروتکل‌های درمانی، پایین بودن سطح کیفی خدمات درمانی و... که صد البته حل این مشکلات یک شبه امکان‌پذیر نخواهد بود. دسته سوم مشکلاتی هستند که بیمه‌ها و وزارت بهداشت به دلیل ناهماهنگی و فقدان روحیه همکاری مسبب آن هستند و با قدری دوراندیشی و پرهیز از بخشی‌نگری و سطحی‌نگری قابل رفع و رجوع. انجام غربالگری و ارجحیت پیشگیری بر درمان، افزایش سهم دولت از اعتبارات بخش سلامت و کاهش پرداخت از جیب مردم، افزایش سهم بیمه در مدیریت منابع بخش سلامت، منطقی‌كردن تعرفه‌های بخش دولتی و خصوصی و ملزم‌كردن هر دو بخش از ارائه‌کنندگان به رعایت تعرفه‌های مصوب و استقرار نظام بودجه‌ریزی عملیاتی از جمله مواردی است که با همدلی و سعه صدر طرفین قابل حصول خواهد بود. در نهایت نباید فراموش كرد بیمه‌های پایه نیز در انجام اصلی‌ترین رسالت خود یعنی مدیریت هوشمندانه بخش مالی نظام سلامت از طریق خرید راهبردی (استراتژیک) مراقبت‌های سلامت موفق عمل نكرده‌اند.

سال‌هاست بیمه‌های پایه در خصوص پوشش تست‌های غربالگری و خدمات پیشگیرانه در شک و تردید هستند و وزارت بهداشت را مسئول و متولی چنین اقدامی می‌دانند در حالی که به اذعان قاطبه کارشناسان چرخش بیمه‌ها به سمت خرید مراقبت‌های اولیه خدمات سلامت حتی بدون مشارکت مالی وزارت بهداشت، نه‌تنها سطح سلامت بیمه‌شدگان را افزایش می‌دهد، بلکه هزینه‌های بیمه‌ها را نیز به نحو چشمگیری کاهش خواهد داد. شاید بتوان یکپارچگی در بیمه پایه از طریق تاسیس سازمان بیمه پایه سلامت را که اساسنامه آن اخیرا به تصویب هیات وزیران رسیده به فال نیک گرفت و امیدوار بود بیمه پایه سلامت کشور هوشمندتر از گذشته جایگاه خود را در بخش تامین مالی نظام سلامت ارتقا ببخشد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha