سه‌شنبه ۴ مهر ۱۳۹۱ - ۱۳:۳۰
کد خبر: 57029
سلامت نیوز: حس تصمیم‌گیری را در کودکان سرکوب نکنیدمشاور دانشگاه صنعتی اصفهان گفت: تصمیم گیری در کودکان از حدود سن یک سالگی آغاز می شود و اگر این حس در آنها سرکوب شود کودک نمی تواند مهارت تصمیم گیری را فرا بگیرد.


مهرداد دشتی در گفتگو با پایگاه اطلاع رسانی پیشگیری نوین با بیان اینکه برای آموزش مهارت تصمیم گیری به کودکان از ابتدا باید چند گزینه را پیش روی آنها قرار داد، اظهار داشت: زمانی که چیزی را به کودکان به ویژه به بچه های زیر دو سال تحمیل می کنیم و اجازه نمی دهیم کودک به طور مثال لباسی را که دوست دارد یا غذایی را که دوست دارد انتخاب کند اراده تصمیم گیری بچه را می شکنیم و این باور را که می تواند در زندگی تصمیم گیری کند در او از بیین می برییم.


وی با تاکید بر اینکه باید دنیای بچه را در سال های اولی که به راه می افتد ایمن کرد، افزود: در یک دنیای ایمن کودک می تواند کنجکاوی کند و از پدر و مادر فاصله بگیرد اما اگر او را زیاد به خود بچسبانیم، از بازی های او ممانعت کنیم و اجازه دور شدن را به او ندهیم باور به تصمیم گیر بودن را در او تضعیف کرده‌ایم.


این استاد دانشگاه پیام نور به وضع خطوط قرمز در تصمیم گیری اشاره کرد و بیان داشت: در عین حال که باید کودک را در انتخاب آزاد بگذاریم باید خطوط قرمز را نیز به او تفهیم کنیم. خطوط قرمزی مانند پرخاشگری، قشرق، آسیب رساندن به خود یا دیگران، زورگیری، تعدی به حقوق دیگران و یا بازی با وسایل خطرناک باید به کودک آموخته شود و در این موارد هم والدین با جدیت برخورد کنند.


دشتی خاطرنشان کرد: بنابراین در تصمیم گیری چهار آیتم اصلی مدنظر قرار دارد، باور فرد به تصمیم گیر بودن، وجود گزینه های مختلف، محاسبه سود و زیان و پذیرفتن مسوولیت تصمیم اتخاذ شد.


وی با اشاره به محاسبه سود و زیان هر تصمیم گفت: باید سود کارهایی را که می خواهیم کودک انجام دهد و زیان کارهایی را که نمی خواهیم از کودک سر بزند به صورت واضح و روشن برای او توضیح دهیم و اگر او رد کرد در عین مهربان بودن جدی باشیم و جلوی او را بگیریم.


این مدرس حوزه فرزندپروری بر مسوولیت پذیری در قبال تصمیمات و کارهایی که کوکان انجام می دهند تاکید کرد و افزود:اگر کودک کاری کرد به طور مثال ظرفی شکست اما این کار تعمدی نبود باید به او بگوییم من می دانم عمدا این کار را نکردی اما باید در جبران این خسارت یا جمع کردن خرده های آن به من کمک کنی و یا حالا که اسباب بازی هایت را ریختی باید خودت آنها را جمع کنی. اگر کودک به خاطر پرخاشگری از جمع دوستانش طرد شد باید با او همدردی کنیم اما در عین حال به او بگوییم این طرد شدن به دلیل رفتار ناشایستش بوده و او را تنها بگذاریم تا به این کارش فکر کند.


وی ادامه داد: هر چه فرزندان ما بزرگتر می شوند باید مقدار بیشتری از مسئولیت کارهای خود را به دوش بکشند و خانواده ها نیز ضمن حمایت از آنها بار مسئولیت کارهای نوجوان را بر عهده خودش بگذارد.


دشتی با اشاره به وضع خطوط قرمز در دوران نوجوانی بیان داشت: در خانواده همه باید پاسخ چهار سوال اساسی را در مورد هم بدانند این چهار سوال عبارتند از؛ فرزند یا پدر و مادر من الان کجا هستند، چه کار می کنند، با چه کسانی هستند و کی به خانه برمی‌گردند. این سوال ها به معنای چک کردن دائمی یکدیگر نیست اما اطلاع از آنها بسیار ضروری است.


وی با بیان اینکه بچه باید جایی بخوابد که پدر و مادرش در آنجا حضور دارند، گفت: اینکه از کودکی به بچه‌ها اجازه دهیم شب را در خانه اقوام و فامیل بخوابند باعث می شود نتوانیم در نوجوانی آنها را از این کار بازداریم و این شب بیرون از خانه ماندن خطرات بسیاری برای نوجوان به همراه دارد.


این مشاور خانواده ادامه داد: نوجوان باید باید بگیرد با هر کسی نمی تواند دوست باشد و هر چیزی را نمی تواند مصرف کند اینها خطوط قرمز دیگری هستند که به شدت باید مورد تاکید خانواده باشد اما مسائلی مانند پوشش و آرایش می تواند جزء  خطوط زرد قرار گیرد.


وی با تاکید بر الگو قرار گرفتن پدر و مادر اظهار داشت: اگر پدری خود سیگار می کشد کمتر می تواند نوجوان خود را از این کار بازدارد اما می توان به نوجوان گفت که این بیماری ای است که من گرفتار آن هستم و از این موضوع به شدت ناراحتم به همین دلیل نمی خواهم تو هم گرفتار شوی. همچنین مادر باید این رفتار پدر و نه شخصیت او را به طور کلی رد کند و آن را مورد تایید قرار ندهد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha