سلامت نیوز :مهر ماه سال 77 بود كه برای اولین بار، رابط ناشنوایان جلوی دوربین تلویزیون رفت تا این قشر را كه درصد بالایی از معلولان كشور را تشكیل میدهند با رسانه ملی آشتی دهد. ولی حالا با وجود گذشت 15 سال از آن زمان، تلویزیون نه تنها در ارتباط با ساخت برنامههایی برای ناشنوایان پیشرفت نكرده، بلكه معدود سریالهایش را هم دیگر با رابط ناشنوایان پخش نمیكند.
*** تلویزیون باید هر هفته سه ساعت برنامه برای معلولان پخش كند
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا ؛ 10 درصد جمعیت هر كشور را معلولان تشكیل میدهند؛ دو درصد جمعیت نیز ناشنوایان و نابینایان هستند. به علاوه، بر اساس قانون جامع حمایت از حقوق معلولان، صدا و سیما باید در هفته حداقل سه ساعت برنامه برای معلولان پخش كند. شاید به لحاظ عددی، صداوسیما چنین میزانی را به پخش برنامههایی با رابط ناشنوایان اختصاص دهد اما با توجه به درصد بالای این معلولیت در كشور كه با احتساب جمعیت 70 میلیونی ایران، رقم زیادی را شامل میشود، انتظار بیشتری از رسانه ملی میرود تا كیفیت برنامههایش را برای این قشر بالا ببرد.
پیش از این، شبكههایی مثل شبكه تهران، در برخی سریالهای شبانه خود، از زبان اشاره در گوشهی تصویر تلویزیون برای ارتباط با مخاطبان ناشنوای خود استفاده میكردند، اما حالا خیلی وقت است شبكه تهران هم این كار را انجام نمیدهد تا ناشنوایان كشورمان از حداقلهای رسانهیی هم محروم باشند.
*** ناشنوایان به جز اخبار، سریال هم میخواهند
در حال حاضر، تنها چند بخش خبری محدود در یكی ـ دو شبكهی سیما، اخبارشان را برای ناشنوایان به طور همزمان به زبان اشاره هم پخش میكنند، اما باید توجه كرد كه خبر، تنها نیاز رسانهیی ناشنوایان نیست چرا كه منابع خبری مكتوب شامل روزنامهها و سایتهای خبری، این نیاز را برطرف میكنند اما بحثی كه در رابطهی رسانه ملی با ناشنوایان كاملا نادیده گرفته شده، نیاز به پر شدن اوقات فراغت و سرگرمی است.
سریالهای پرمخاطب شبانه كه از شبكههای مختلف سیما پخش میشوند، برای ناشنوایان و حتی كمشنوایان، استاندارد نشدهاند و ریتم تند كلامی بسیاری از آنها، مانع استفادهی كمشنوایان میشود. ناشنوایان هم به دلیل نبود زبان اشاره و رابط ناشنوایان، در گوشهی تصویر، به طور كل از دنبال كردن هر نوع سریال تلویزیونی محروم هستند.
*** زیرنویس مخصوص ناشنوایان، جایی در تلویزیون ندارد
هر چند مسؤولان سازمان بهزیستی تاكید میكنند تلاششان عادیسازی فعالیتهای ناشنوایان در جامعه است تا زبان اشاره، دیگر زبان اصلی نباشد، با این حال نباید از فعالیتهای رسانه ملی برای خدماترسانی به ناشنوایان كم شود. زیرنویس مخصوص ناشنوایان هم بحث دیگری است كه هنوز در رسانه ملی جایی پیدا نكرده است.
تلویزیون ایران در استفاده از رابط ناشنوایان، در منطقه پیشتاز بود و حتی ایران نخستین كشور در سطح جهان بود كه برای سریالها هم از رابط ناشنوایان استفاده كرد. این اتفاق برای نخستین بار با سریال «روزگار جوانی» در شبكه تهران به تحقق پیوست.
*** عملكرد رسانه ملی؛ تبعیض علیه معلولان
استفاده از رابط ناشنوایان در سریالهای تلویزیونی، چند سالی ادامه پیدا كرد و سریالهای دیگری هم با این شیوه روی آنتن رفتند تا این كه همانطور كه بی سر و صدا آمده بود، بی سر و صدا هم آرامآرام كمرنگ و كمرنگتر شد و در نهایت هم از قاب تصویر رسانه ملی حذف شد.
تبعیضها علیه معلولین امر تازهای نیست؛ تبعیضی كه در همه امكانات زندگی از جمله تحصیل، اشتغال و خدمات بهداشتی و درمانی اعمال میشود. و حالا شاید بتوان سخن از تبعیض رسانهای به میان آورد كه شامل نحوه برخورد تبعیضآمیز رسانه ملی در برنامهسازی و یا حتی مناسبسازی برنامهها برای معلولان، از جمله ناشنوایان میشود و امكان استفاده از برنامههای این رسانه را برای آنها تقریبا ناممكن میكند.
نظر شما