در فرآیند درمان یك بیمار، تمام بدنه نظام سلامت از پرستار و بهیار گرفته تا پزشك و رییس بیمارستان و... نقش مستقیم و غیرمستقیم دارند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم ؛ البته شاید از منظر بیمار، نقش پزشك معالج، بیشتر از سایر زیرمجموعههای نظام سلامت به چشم آید، اما این اصلا به آن معنی نیست كه سایر كاركنان بیمارستانها و درمانگاهها، نقشی كوچكتر از پزشك ایفا میكنند.اما جالب است كه حقوق و دریافتیهای كاركنان نظام سلامت به هیچ وجه عادلانه و منطقی نیست؛ خودمانیتر آن كه اعضای یك تیم پزشكی، سهم عادلانهای از سفره اعتبارهای درمانی دریافت نمیكنند.
اخیرا نیز معاون فنی سازمان نظام پرستاری با اشاره به همین ناعدالتی، گلایه كرده است: «حقوق پزشكان حداقل چهار برابر و حتی تا هفت برابر پرستاران است، در حالی كه در هیچ جای دنیا چنین تفاوتی وجود ندارد».ناعدالتی در پرداختیهای نظام سلامت، حتی كارانههای درمان را هم بینصیب نگذاشته است؛ به گونهای كه هماكنون 65 درصد از درآمد بیمارستانهای دانشگاهی متعلق به پزشكان، پنج درصد دانشگاه، 10 درصد بیمارستان و 20 درصد به همه پرسنل شامل پرستاران، سایر گروههای پیراپزشكی و بخشهای اداری تعلق میگیرد.
جدای از تفاوت فاحش بین دریافتی پزشكان و پرستاران، سختی كار این دو گروه نیز قابل قیاس نیست، طوری كه به گفته رییس كل سازمان نظام پرستاری؛ هر پرستار جویای كار در كشور میتواند در صورت تمایل طی 24 ساعت در یكی از مراكز درمانی تهران استخدام شود.همین موضوع بوضوح نشان میدهد كه شغل پرستاری به حدی پرمشقت و طاقتفرساست كه حتی برخی پرستاران ترجیح میدهند بیكار بمانند، اما به شغل سخت پرستاری وارد نشوند.
كوتاهسخن آنكه اگر از بعد انسانی و حرفهای هم به قضیه نگاه كنیم، باید برای پرستاری كه 48 ساعت خانواده اش را نمیبیند و سختی كار پرستاری در ایران را به جان خریده است، تسهیلاتی در نظر بگیریم و به طور قطع، اعطای این تسهیلات و رضایت پرستاران بر كیفیت درمان نیز اثر مستقیم خواهد گذاشت.
نظر شما