سلامت نیوز : براساس تعریف سازمان ملل متحد، كشوری كه بیش از هفت درصد كل جمعیتش سالمند باشد، كشوری پیر به شمار می‌آید. بر اساس آخرین سرشماری كه سال 1390 انجام شده است بیش از 8.2 درصد جمعیت كشور ما را سالمندان تشكیل می‌دهند. با این تفاسیر در واقع می‌توان پیر شدن جمعیت ایران را تائید كرد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم ؛  اما فقط پذیرفتن این موضوع كه جمعیت ایران به سمت سالمندی رفته، كافی نیست، بلكه بر همین اساس سیاست‌های كلان نظام سلامت، درمان، تامین اجتماعی، حمل و نقل، بازنشستگی و مباحث مربوط تغییر خواهد كرد.

در كنار این مسائل ابعاد شخصی ورود به دوران سالمندی نیز باید مورد توجه قرار گیرد، چراكه در كشور ما نگاه منفی‌ای به دوران سالمندی است كه از باورهای فرهنگی نادرست نشأت می‌گیرد و موجب می‌شود تا احساس پیری و بیماری به سرعت در این افراد قوت بگیرد، اما اگر این الگو تغییر كند، نگاه‌ها به سالمندی نیز مثبت خواهد شد.

البته تغییر این الگو از تغییر نگرش و آموزش درست از دوران كودكی باید آغاز شود. شیوه زندگی سالم از این حكایت دارد كه از كودكی چه رفتارهایی باید داشته باشیم تا به یك الگوی مناسب در زندگی دست پیدا كنیم.

براساس این الگو، فرد می‌تواند كودكی، نوجوانی، جوانی و میانسالی سالمی داشته باشد و در نهایت به یك سالمندی سالم برسد.

در كشورهای توسعه‌یافته حتی به یك پله بالاتر اندیشیده می‌شود و آن سالمندی فعال است و پله بالاتر دیگر یعنی سالمندی موفق موضوعی است كه محققان درباره آن در حال برنامه‌ریزی و الگوسازی هستند، اما متاسفانه در جامعه ایران واژه سالمندی با معلولیت و ناتوانی همراه است و این موضوع موجب می‌شود به بسیاری از مسائل سالمندی پرداخته نشود.

در جامعه ایران سالمندان چند دسته هستند؛ سالمندانی كه تا حدی سلامت‌ هستند، از عهده امور روزانه خود برمی‌آیند و هنوز دچار بیماری‌های متعدد نشده‌اند، عده‌ای كه در بیمارستان هستند و سالمندانی كه در آسایشگاه به سر می‌برند، اما در بسیاری از كشورهایی كه با پدیده افزایش جمعیت سالمندان مواجهند، مراكز بینابینی به‌صورت مراكز توانبخشی روزانه با هدف ارتقای سطح سلامت سالمندان ایجاد شده است تا سالمندان در فضایی كه بیشتر شبیه به فضای خانه است، ضمن تشكیل گروه‌های اجتماعی، به درمان مشكلات جسمی خود نیز بپردازند.

بر همین اساس باید به سالمندان، چه در جامعه و چه در فضای خانواده توجه ویژه‌ای شود تا نه تنها احساس پیری و افسردگی به آنها دست ندهد، بلكه حتی از توان و تجربه آنها در زندگی استفاده كرد.