به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، یك سرعت جذب اختصاصی بالا نه تنها باعث كاهش دوز مورد نیاز نانوذرات می‌شود بلكه منطقه درمان را نیز محدود می‌كند و از آسیب رساندن به بافت‌های سالم پیرامون جلوگیری می‌كند.

ذرات اكسید آهن برای ایجاد گرما مورد استفاده قرار گرفته‌اند چراكه زیست‌سازگاری مناسبی با بدن دارند و SAR خوبی دارا می‌باشند. با این حال برای شروع درمان، دانشمندان نیاز دارند تا نانوذرات را قبل از آغاز درمان به صورت درون تنی مشاهده كنند.

نانوذرات آهن ابرپارامغناطیس با قطر حدود 4 نانومتر برای تصویربرداری MRI مناسب هستند اما از این ذرات نمی‌توان برای گرم كردن استفاده كرد.

گروهی از دانشمندان اخیرا این مشكل را با روكش كردن ذرات آهن با نانوذرات اكسید آهن برطرف ساخته‌اند.

اشباع مغناطیسی آهن در این حالت دو برابر یك ذره اكسید آهن بوده و SAR دوبرابر می‌شود؛ اما از آنجا كه نمی‌توان به كمك MRI از آهن خالص تصویربرداری كرد آنها تصمیم گرفتند تا ذرات آهن را با لایه نازكی از اكسید آهن روكش كنند.

با این كار هر دو مزیت را به دست آوردند: SAR بالای آهن برای گرم كردن و لایه اكسید آهن برای تصویربرداری.

به گزارش ایسنا از ستاد ویژه توسعه فن‌آوری نانو، از این نانوكامپوزیت برای درمان سرطان به دو روش می‌توان سود جست: اول اینكه به نانوذرات آنتی‌بادی متصل كرده و آنها را به درون جریان خون تزریق كرد در این حالت ذرات خود، به درون تومور راه می‌یابند.

روش دوم كه برای تومورهای سطحی مناسبتر است این است كه نانوكامپوزیت‌ها مستقیما به درون تومور تزریق شوند.

به گفته این افراد روش تولید این ذرات نسبتا ساده و ارزان است و نانوذرات ایجاد شده بسیار یك دست می‌باشند.

این افراد در حال حاضر مشغول ساخت انواع مختلف روكش‌ها برای ذرات هستند و علاوه بر آن قصد دارند برای انجام مطالعات درون‌تنی، نانوذرات را مستقیما به درون تومورهای موش تزریق كنند.

نتایج این مطالعه در مجله Applied Physics Letters منتشر شده است.