افزایش قیمت ارز، آثار شدیدتری را بر خدمات سلامت، افزایش قیمت سوخت و حاملهای انرژی داشته است، همین موضوع باعث شده تا ارائه خدمات سلامت در واحدهای بیمارستانی و تولید دارو با مشکل مواجه شود، اخباری نیز از کمبود داروهای کمیاب و داروی مورد نیاز بیماران مزمن میرسد، متاسفانه سیاست نادرست واردات دارو و تجهیزات پزشکی با قیمت بالا از سوی وزارت بهداشت ادامه دارد، در شرایطی که درآمدهای ما محدود شده و منابع ارزی و ریالی باید با دقت و اعمال اولویت هزینه شود.
در حال حاضر شرایطی ایجاد شده که هیچ کدام از کسانی که اجرای یارانهها را توصیه میکردند، اجرای فاز دوم را پیشنهاد نمیکنند، حتی مجلس شورای اسلامی نیز با یک طرح دو فوریتی اجرای مرحله دوم را متوقف کرده است. در این میان افزایش قیمت ارز، آثار شدیدتری را بر خدمات سلامت، افزایش قیمت سوخت و حاملهای انرژی داشته است، همین موضوع باعث شده تا ارائه خدمات سلامت در واحدهای بیمارستانی و تولید دارو با مشکل مواجه شود، اخباری نیز از کمبود داروهای کمیاب و داروی مورد نیاز بیماران مزمن میرسد، متاسفانه سیاست نادرست واردات دارو و تجهیزات پزشکی با قیمت بالا از سوی وزارت بهداشت ادامه دارد، در شرایطی که درآمدهای ما محدود شده و منابع ارزی و ریالی باید با دقت و اعمال اولویت هزینه شود.
مشکلات اقتصادی در شرایطی که برنامهریزی در کار نباشد، به اولین جایی که فشار وارد میکند، خدمات سلامت، اجتماع، آموزش و تحقیقات است. همه اینها حکایت از اولویت بندی نکردن برای مقابله با شرایط سخت است. اگر چه شرایط موجود، محدودیتهایی ایجاد کرده اما به این معنی نیست که هیچ کاری نمیشود کرد، با یک برنامهریزی و مدیریت درست، میتوان اقدامات غیرضروری را متوقف کرد و به جای آن نیازهای ضروری مردم را فراهم کرد.
باید به این نکته توجه داشت که تولیدات دارویی ارزش افزوده بالایی برای کشور دارد و میزان آن 10 برابر واردات است، این در حالیست که در این شرایط، ما با افزایش واردات مواجه هستیم، تجهیزات پزشکی که صدها میلیون تومان هزینه برده است، بهدلیل نبود وسایل مختصر بلااستفاده مانده است، پرسنل تخصصی ما که برای انجام خدمات تخصصی به این دستگاهها احتیاج دارند، فعلاً بیکار ماندهاند، شرایط به گونهای شده که امکانات پزشکی به حداقل بازدهی خود رسیده اند، این موضوع در سطح دانشگاهیان بسیار مطرح میشود و بسیاری از فرهیختگان پیشنهاد میکنند که برای مقابله با این شرایط سخت، نیازمند یک برنامهریزی دقیق هستیم باید از مدتها قبل در بخش دارو و تجهیزات پزشکی ذخیره سازی میشد، باید از تولیدکنندگان درخواست میشد تا ظرفیتهای خود را به کار گیرند.
مشکلی که کشور ما با آن رو به روست، وابستگی نفتی است، همین موضوع عارضه نفتی فکر کردن و نفتی عمل کردن را در پی دارد. طرح پزشک خانواده نیز با وعده پول که دولت به وزارت بهداشت داد، شروع شد، این در حالی بود که برای اجرای این برنامه به آموزش، استخدام پزشکان موجود، طبقه بندی جمعیتی، طراحی سیستم ارجاع و برنامه های نرمافزاری فراوانی نیاز بود که انجام نشد، این برنامه با یک نگاه نفتی شروع شد، اکنون که بخش پولی با مشکل مواجه شده، این برنامه نیز مخدوش شده است، همه تصور میکنند که مشکل اجرای این برنامه پول است، در حالیکه مشکل نبود برنامهریزی و آمادگی نرمافزاری و اداری است، هیچ کدام از پزشکان طرح پزشک خانواده برای غربالگری، بیماریابی و اجرای اعمال پزشک خانواده به آن صورت باید و شاید آموزش دیده نشده اند.
منبع: روزنامه آرمان روابط عمومی
دکتر محمدرضا واعظ مهدوی/کارشناس اقتصاد سلامت
نظر شما