درحالی كه قانونی یا غیرقانونی بودن سایتها و مراكز همسریابی به موضوعی مورد بحث در وزارت ورزش و جوانان تبدیل شده است، جامعه شناسان وكارشناسان امور ازدواج بر سر بودن یا نبودن این سایتها و میزان كاركرد مثبت آنها اختلاف نظر دارند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ اما با تمام این احوال این سایتها و مراكز با فرهنگ ملی و بومی ما تناسب ندارند و بیشتر محلهایی برای كسب در آمد هستند تا ازدواج. دكتر «مصطفی اقلیما» معتقد است كه «این مراكز در كشورهای دیگر هم محلی برای دوست یابی است تا یافتن زوج مناسب برای زندگی.» در این سایتها و مراكز كه نظارت مستقیمی هم بر آنها وجود ندارد تخلفات مالی و اخلاقی زیادی بهچشم میخورد به گونهای كه معاونت اجتماعی پلیس فتا در گزارشی در باره فعالیت سایتهای همسریابی به کاربران هشدار داد كه بسیاری از این سایتها کلاهبردار هستند و جوانان تا زمانی که ساماندهی، ثبت و مجوزهای لازم از سوی مسئولان مربوطه (وزارتخانههای ارشاد یا ورزش و جوانان) اعلام نشده است از مراجعه به اینگونه سایتها پرهیز كنند.
اما سید باقر پیش نمازی،معاون فرهنگی امور تربیتی وزارت ورزش و جوانان از ضربالاجلی میگوید كه وزارت ورزش و جوانان برای سایتهای همسریابی تعیین كرده است. وی درباره ضربالاجل 6 ماهه به این سایتها میگوید: «این ضربالاجل برای ساماندهی سایتهای غیرقانونی همسرگزینی پس از تصویب آیین نامه ساماندهی مراکز همسرگزینی در دولت، آغاز خواهد شد.» به گفته وی «تمامی مراکزی که از طریق تلفنی و یا سایت در حوزه همسرگزینی فعالیت میکنند مشمول آیین نامه ساماندهی مراکز همسرگزینی هستند و اگر بعد از گذشت این مدت سایتها مشمول آییننامه نشوند تحت پیگیرد قرار خواهند گرفت و اسامی مراكز غیرمجاز اعلام خواهد شد.» پیشنمازی به برگزاری ازدواجها به روش سنتی در خانواده تاكید میكند و در عین حال میگوید: «با توجه به اینکه زندگی در کلانشهرها پدیده جدیدی است، بنابراین افرادی که امکان مشاوره ندارند، میتوانند از این مراکز و سایتهای همسرگزینی استفاده کرده و گره از مشکلشان باز کنند؛ البته تاکید بر این است که ازدواج اول افراد به روش سنتی صورت گیرد تا نیازی به مراجعه به چنین مراکزی نباشد.»
دوست یابی به جای همسر یابی
دكتر مصطفی اقلیما، مددكار اجتماعی ضمن مخالفت با این سایتها و مراكز همسریابی معتقداست: «این سایتها در اروپا برای دوست یابی و در ایران محلی برای در آمدزایی است و بیشتر افرادی كه به این سایتها مراجعه میكنند افرادی هستند كه خجالتی و كم رو هستند و در دنیای واقعی نمیتوانند همسر مناسب خود را بیابند پس به ناچار به این سایتها پناه میبرند.» وی به تهران امروز میگوید: «اگر دختر و پسر از طریق این سایتها و مراكز با هم آشنا بشوند برای انجام مراحل بعدی ازدواج باید خانوادهها را در جریان بگذارند و در ایران با توجه به صبغه فرهنگی و مذهبی اینگونه آشناییها از سوی خانواده درست شناخته نمیشوند و تعداد زیادی از این آشناییها به علت مخالفت خانوادهها به سرانجام نمیرسد.» دكتر امانالله قراییمقدم نیز درباره سایتها و مراكز همسریابی به تهران امروز میگوید: «این سایتها و مراكز با فرهنگ ما ایرانیها سازگاری ندارند و یك نوع بیبند و باری و غربزدگی را ترویج میدهند.» به اعتقاد این جامعه شناس این ازدواجها علاوه بر اینكه با نظام انتخاب سنتی ازدواج در ایران متفاوت هستند چون دختر و پسر از راهی غیر از راههای متداول ازدواج همسر خود را مییابند یك نوع سرخوردگی روحی و روانی در آنها ایجاد میشود كه میزان این سرخوردگی در مورد دختران بیشتر از پسران است. این جامعه شناس میگوید: «این مراكز و سایتها در كشورهای دیگر هم كه فرهنگی متفاوت با كشور ما دارند با موفقیت همراه نبوده است.»
ساماندهی، راهحل مشكلات سایتها
با توجه به اینكه مراكز و سایتهای همسریابی از ابتدای دهه 80 فعالیت خود را آغاز كردهاند و افراد زیادی هم در این مراكز و سایتها عضو هستند، جلوگیری از فعالیت این مراكز و سایتها به آسانی امكانپذیر نیست و ممكن است تبعات نامناسبی به همراه داشته باشد؛ پس ساماندهی و استفاده از افراد متخصص از راههای مناسب برای بسامان شدن فعالیت این سایتهاست. دكتر بهرام بیات معتقد است: «صرفنظر از ارزیابی مثبت یا منفی عملكرد این سایتها، این سایتها خوب یا بد، توسعه و گسترش پیدا كردهاند و نفی كردن آنها هیچ دردی را درمان نمیكند.» این جامعه شناس میگوید: «این سایتها ظرفیتی است كه وجود دارد و میتواند جوابگوی نیازهای افراد باشد، بنابراین در شرایطی كه سن ازدواج بالا رفته است، میتوان از این ظرفیت استفاده كرد و با ساماندهی، نظارت و كنترل این سایتها از سوی نهادهای متولی مانند وزارت ورزش و جوانان و وزارت فرهنگ و ارشاد از این راهكار و شیوه جدید نهایت استفاده را برد.»
این جامعهشناس با یادآوری این نكته كه نباید بگذاریم سرنوشت جوانان ما به سرنوشت خانوادههایشان در شركتهای هرمی تبدیل شود، میگوید: «نفی سایتهای همسریابی دچار شدن به سرنوشت شركتهای هرمی است و قبل از اینكه رسانهها با جنجال به این موضوع بپردازند و سیستمهای قضایی و دولتی را مجبور كنند كه به پای كار آیند باید به این موضوع بپردازیم، چرا كه تعلل در این مسئله، آسیبهایی به دنبال دارد كه جبران ناپذیر است.» استاد غلامرضا قاسمی كبریا هم معتقد است: اگر از سایتها و مراكز همسریابی به عنوان ابزاری برای آشنایی درست جوانان هم كفو استفاده شود این مراكز و سایتها میتوانند مناسب باشند. این عضو شورای تحكیم بنیاد خانواده استان تهران در گفت وگو با تهرانامروز میگوید: «آشنایی جوانان از طریق سایتها و مراكز ضریب خطای بالایی دارد و در این سایتها و مراكز امكان سوءاستفاده وكلاهبرداری وجود دارد.» این كارشناس امور ازدواج معتقد است: «اكنون این سایتها و مراكز مكانی برای دوستیابی هستند و كمكی به جوانان در امر ازدواج و یافتن همسر مناسب نمیكنند.» قاسمی كبریا میگوید: «ازدواج امری است كه كه نیاز به مشاركت جمعی دارد كه این سایتها و مراكز باید به كمك خانوادهها بیاید و این دو به جوانان در ازدواج كمك كنند.»
پیشنهادی به مسئولان، توصیهای به جوانان
اما دكتر اقلیما كه از مخالفان سرسخت این سایتها و مراكز است برای حل مشكل ازدواج در كشور پیشنهادی را به مسئولان داده و میگوید:«در صورتی كه مشكل كار و هزینههای بالای زندگی برای جوانان حل شود جوانان رغبت بیشتری برای ازدواج پیدا میكنند و دیگر كمتر با اینگونه مشكلات حاشیهای در امر ازدواج مواجه میشویم.» این مددكار اجتماعی معتقد است: «با ارائه وام ازدواج مشكل جوانان حل نمیشود و دولت به عنوان متولی این امر باید در زمینه ایجاد فرصتهای شغلی برای جوانان تلاش بیشتری كند.» به اعتقاد اقلیما اگر به دو رهنمود رهبر معظم انقلاب كه شایسته سالاری و پاسخگویی است عمل شود علاوه بر مشكلات ازدواج جوانان، مشكلات دیگر اجتماع حل خواهد شد. دكتر قرایی مقدم نیز به جوانان توصیه میكند: «تجربه نشان داده است كه ازدواجهایی كه در آن خانوادهها نقش دارند با موفقیت بیشتری همراه است پس بهتر است جوانان علاوه بر اینكه با چشمانی باز به دنبال فردی هم فكر و مناسب برای خود هستند نقش و حضور خانواده را هم در نظر داشته باشند.» اما با وجود تمام مخالفتهایی كه با سایتهای همسریابی میشود، پیشنمازی معتقد است: «این اظهارنظرها اگر چه علمی است اما زندگی در کلانشهرها شرایط انتخاب همسر را سختتر کرده است و قطعا مراکز مشاوره و سایت های همسرگزینی میتوانند به جوانان در حوزه ازدواج كمك کنند ضمن آنکه بسیاری از جوانان هستند که قربانی طلاق و یا فوت همسرشان شده و قرار نیست همه این جوانان تا آخر عمر به صورت مجردی زندگی کنند.»
نظر شما