تا دیروز همكلاس بودند و حالا همسر یكدیگر شدهاند، جامعه آنها را به عنوان قشر روشنفكر میشناسد و به همین دلیل هم از زوجهای دانشجو انتظار دارد كه كمترین تنش و اختلاف را با یكدیگر داشته باشند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم ؛ اما همیشه هم داستان «ازدواجهای دانشجویی» به این خوبی و خوشی نمیگذرد، چه بسیار دانشجویان متاهلی كه به دلیل نداشتن استقلال مالی، در مضیقه هستند و برخی زوجهای دانشجو هم در همان سالهای اول ازدواج میفهمند كه یك همكلاس خوب، الزاما همسری مناسب نیست.اوایل دهه 70 بود كه بحث ترویج ازدواجهای دانشجویی مطرح شد؛ طرحی كه بسیاری از كارشناسان اجتماعی بر این باور بودند به دلیل تشابه سطح فرهنگی زوجها، ازدواجهای دانشجویی با كمترین مشكل مواجه شود، اما در مقام عمل از این گونه ازدواجهای آسان و كم تشریفات، حمایت مالی به عمل نیامده و حالا ترویج این سبك از ازدواج، با چالشهای متعددی روبهروست.
زوجهای دانشجو مادینگر نباشند
امسال هم به سبك و سیاق سالهای قبل، ثبتنام ازدواجهای دانشجویی آغاز شده و مهلت این ثبتنام نیز تا سیزدهم آبان ادامه دارد و زوجهایی كه تاریخ عقد آنها اول مهر 90 تا اول مهر 91 باشد میتوانند برای تقاضای تسهیلات و مراسم ازدواج دانشجویی ثبتنام كنند.نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاههای كشور نیز برای ازدواجهای دانشجویی مشوقهایی قرار داده است، به طور مثال، امتیاز سفر عمره پس از ثبتنام در سایت ستاد عمره دانشگاهیان، امتیاز سفر عتبات در صورت اعزام كاروانهای دانشجویی به عتبات عالیات و سفرهای آموزشی، فرهنگی و معنوی مشهد مقدس ویژه منتخبان كارگاههای آموزشی دانشگاهها و نیز سفرهای كمهزینه مشهد مقدس به زوجهای دانشجو، از جمله مزایایی است كه این نهاد برای ارائه به زوجهای دانشجو اعلام كرده است.
اما اتفاق جالبی كه در چند سال اخیر و بهخصوص در سال گذشته برای برخی زوجهای دانشجو اتفاق افتاده كه اتفاقا مایه دلخوری برخی از زوجها را نیز به بار آورده است، حذف سكههای اهدایی به زوجهای دانشجو است؛ روندی كه به نظر میرسد امسال نیز ادامه داشته باشد.فلاح رفیع، مسوول نهاد رهبری در دانشگاه تربیت مدرس در همین باره به «جامجم» میگوید: یكی از آسیبهای ازدواج دانشجویی، مادینگری برخی زوجهای دانشجوست، یعنی باید دانشجویان بپذیرند كه با توجه به مساله تحریمها و انقباضیشدن اقتصاد ایران، بودجه كافی برای پرداخت سكه به همه دانشجویان وجود ندارد، اما این موضوع نباید انگیزههای ازدواج دانشجویی را كاهش دهد.
وی میافزاید: این كه دولت با اعطای وام دانشجویی یا ارائه خوابگاههای متاهلی، مشوقی برای ترویج ازدواجهای دانشجویی بگذارد، اتفاق خوبی است، اما دانشجویان باید در جریان محدودیتهای مالی وزارت علوم هم باشند و در واقع معتقدم علاوه بر اینكه دولت باید تلاش بیشتری برای حمایتهای مالی از زوجهای دانشجو به عمل آورد، دانشجویان هم باید برای بازپرداخت این كمكها با دولت همكاری كنند تا دانشجویان بیشتری بتوانند از این تسهیلات استفاده كنند.
اگر فضای شادی و مشاوره در دانشگاه رونق یابد
محیط دانشگاه را میتوان از جمله سالمترین محیطهای آشنایی دختران و پسران جوان دانست و همین پتانسیل فرهنگی موجب شده كه حتی بسیاری از والدین هم به ازدواج دانشجویی، دید مثبتی داشته باشند، اما بیشك ترویج این ازدواجها بهوجود پیشنیازهای مختلفی در محیط دانشگاه نیازمند است.رفیع بر این باور است كه ازدواجهای دانشجویی با فرهنگ سادهگرایی، پرهیز از تشریفات و سخت نگرفتن مقوله ازدواج نزدیك است و به همین دلیل نیز مسئولان دانشگاه باید محیط مراكز آموزش عالی را برای تقویت اینگونه ازدواجها مهیا كنند.
وی اضافه میكند: ازدواجهای دانشجویی با فرهنگ و اعتقادهای شرعی ما ایرانیان سازگارتر است و مسئولان باید بیشتر به سمت ایجاد فضای مشاورههای قبل و بعد از ازدواج و برگزاری كلاسهای آموزشی ازدواج در دانشگاهها حركت كنند و حتی معتقدم میتوان برای توسعه اینگونه ازدواجها، هم فضای منطقی و شرعی را در دانشگاهها ایجاد كرد و هم فضای شادی و نشاط نیز در مراكز آموزش عالی فراهم كرد.
اوضاع مالی، مانع گسترش ازدواجهای دانشجویی
بدیهی است كه بین افزایش هزینه زندگی و آمارهای ازدواج رابطه معكوس وجود دارد؛ رابطهای كه ردپایش در ازدواجهای دانشجویی هم دیده میشود؛ یعنی مسئولان هرچقدر هم به ترویج ازدواجهای دانشجویی راغب باشند، اما زوجهای دانشجو از حداقل امكانات مالی برای تشكیل یك زندگی مشترك برخوردار نباشند، آنگاه در آن شرایط ازدواج دانشجویی میتواند مشكلات دانشجــــویان را چند برابر كند.
حمدالله رضاپور، مشاور ازدواج به جامجم میگوید: تمام حرفهایی كه درباره ترویج و حمایت از ازدواج دانشجویی مطرح میشود، تنها در حد شعار است و مسئولان در مقام عمل، حمایت مالی از زوجهای دانشجو به عمل نمیآورند.وی تصریح میكند: هدیه سفر به مشهد مقدس و آن هم سفری كه حتی هزینه رفت و آمد را از خود دانشجو میگیرند، هرگز نمیتواند مشوق كافی برای ترویج ازدواجهای دانشجویی باشد.
این كارشناس علوم اجتماعی با بیان اینكه برخی دانشجویان، حتی حداقل امكانات را برای تشكیل یك زندگی مشترك ندارند، عنوان میكند: این طبیعی است كه دانشجو باید در شرایطی اقدام به ازدواج دانشجویی كند كه حداقل مطمئن باشد پس از فارغالتحصیلی شغلی دارد و میتواند هزینه رهن یك خانه را بپردازد، اما شرایط فعلی جامعه چنین تضمینی را به دانشجو نمیدهد.وی تاكید میكند: با توجه به اوضاع مالی و شغلی جامعه بر این باورم كه اگر دانشجویی به حمایت مالی خانوادهاش اطمینان دارد، میتواند تصمیم به ازدواج دانشجویی بگیرد، اما در غیر این صورت، ازدواج دانشجویی نسخه درستی برای ترویج در دانشگاهها نخواهد بود.
اختلاف آمار طلاق در زوجهای دانشجو
وزارت ورزش و جوانان مدعی است كه طبق آمار ارائه شده از سوی نهاد نمایندگی ولیفقیه، فقط یك درصد از ازدواجهای دانشجویی منجر به طلاق میشود، اما بسیاری از كارشناسان علوم اجتماعی به این آمارها با دیده شك و تردید نگاه میكنند.رضاپور در همین زمینه خاطرنشان میكند: بسیاری از زوجهای دانشجو، مهارتهای زندگی زناشویی را نیاموختهاند و شناخت عمیقی نسبت به همدیگر ندارند و به همن دلیل است كه جدای از مشكلات مالی، نبود مشاورههای علمی و آموزشی قبل از ازدواج نیز عامل روانی است كه گاهی به طلاق زوجهای دانشجو منجر میشود.از این گمان و نظرها كه بگذریم، باید بپذیریم ازدواج دانشجویی بویژه در سطوح تحصیلات تكمیلی، ازدواج معقولی به نظر میرسد بر این اساس لازم است از لحاظ مالی و خصوصا مشاوره و راهنمایی از سوی دانشگاههای كشور برای افزایش این نوع ازدواجها برنامهریزی صورت گیرد.
نظر شما