به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ این موضوع در حالی از سوی مركز امور زنان و خانواده نهاد ریاستجمهوری و آموزش و پرورش اعلام میشود كه هنوز ساز و كار دقیقی برای دانشآموزانی كه در زمان تحصل ازدواج میكنند اندیشیده نشده است. اگر چه حمیدرضا حاجی بابایی، وزیر آموزش و پرورش در سال 89 از آموزش مهارتهای زندگی و راهكارهای ازدواج سالم به دختران دبیرستانی خبر داده و گفته بود ازدواج به موقع دانشآموزان دختر آنها را از آسیبهای اجتمای محافظت میكند اما مسئولان مدارس همچنان از ورود دانشآموزانی كه ازدواج میكنند به مدارس جلوگیری میكنند و رسما عذر آنها را میخواهند. در این حال دانشآموزی متاهل یا ناچار به ترك تحصیل شده یا باید برای ادامه تحصیل به مدارس بزرگسالان مراجعه كند؛ مدارسی كه هدف از تاسیس آنها نه تحصیل افراد متاهل كه تحصیل افرادی است كه سن آنها از تحصیل در مدارس عادی گذشته است. با این حال به نظر میرسد طرح مسائلی چون آموزش مهارتهای همسرگزینی به دانشآموزان چندان محلی از اعراب در میان دانشآموزان نداشته باشد چرا كه حتی در صورتی كه این طرح موفق شود و دانشآموزان نیز ازدواج كنند ناچار به ترك تحصیل خواهند شد.
این برنامه ضمانت اجرایی ندارد
دكترمصطفی اقلیما، رئیس انجمن علمی مددكاری ایران با اشاره به این نكته كه الان زمان مناسبی برای طرح این موضوع نیست به تهران امروز میگوید: «واقعا جای تعجب است كه بعد از گذشت 8 سال از ریاستجمهوری و زمانی كه وقتی برای پیاده كردن طرحهای جدید نمانده، مسئولان برنامههایی را رسانهای میكنند كه قابلیت اجرا شدن نخواهند داشتچرا كه در بهترین حالت در سالهای آینده كه این برنامه قرار است اجرایی شود این دولت و مسئولان فعلی دیگر بر مسند دولتی نیستند و هیچ ضمانت اجرایی برای این برنامهها متصور نیست و ممكن است مسئولان بعدی اعتقادی به این برنامهها ناشته باشند و بودجهای كه صرف این برنامهها شده در عمل به هدر برود.»
وی تاكید میكند: «اگر مشكل مسائل معیشتی و مسكن را حل كنیم واقعا بچههای ما مشكلی برای ازدواج كردن ندارند چرا كه ازدواج كردن یا ازدواج نكردن دانشآموزان رابطه مستقیمی با آموزش دادن در مدارس ندارد. همانطور كه با دادن وام ازدواج مشكل عدم ازدواج جوانان حل نشد با این برنامهها نیز نمیتوان امیدوار بود كه تعداد ازدواجهای پایدار دركشورمان رشد صعودی داشته باشد، چه آنكه در حال حاضر دختران و پسرانی كه در سن تحصیل ازدواج میكنند نمیتوانند در مدرسه درس بخوانند و ناچار میشوند ترك تحصیل كنند یا د ركنار افراد بزرگسالی كه هیچ سنخیت سنی با آنها ندارند تحصیل كنند.»
رئیس انجمن علمی مددكاری ایران با انتقاد از اینكه برخیها میگویند مسكن و اشتغال شرط ازدواج موفق نیست، میگوید: «پایه و زیر بنای ازدواج مسكن و درآمد معین است، در كنار این موارد خانواده، قوانین جامعه، حمایت خانواده از زوجین، و فرهنگ زوجین نیز تاثیرگذار است اما وقتی در جامعهای مسكن و حداقل درآمد وجود نداشته باشد ازدواج نمیتواند مشكلگشا باشد و وقتی نان و سرپناه نباشد عشق و عاشقی فراموش میشود، چرا كه جوانی كه ازدواج كرده و سرپنا ه و درآمدی ندارد خواهناخواه این ازدواج منجر به جدایی خواهد شد.» وی میگوید: «در خوشبینانهترین حالت اگر هیچ دختری هنگام ازدواج مهریه طلب نكند و هیچ پسری هم جهیزیه نخواهد و بدون هیچ گونه خرید طلا و جواهری با یك عقد ساده با یكدیگر ازدواج كنند، اما باز هم داشتن یك سرپناه و حداقل درآمد لازمه شروع یك زندگی است.» اقلیما تصریح میكند: «مسئولانی كه در خصوص ازدواج جوانان طرحها و ایدههای مختلفی را مطرح میكنند باید به جای این طرحها اول علت ازدواج نكردن جوانان را بررسی كرده و بعد ایده بدهند در حالیكه ما اول صورت مسئله را پاك میكنیم و مسائل اصلی را عنوان نمیكنیم و نمیگوییم كه مثلا درآمد افراد نسبت به سال قبل
15درصد بیشتر شده اما در مقابل تورم بیشتر از 100درصد شده است، بلكه بدون توجه به این موضوع فقط موضوع ازدواج كردن جوانان را - به هر نحو كه شده – مطرح میكنیم و توقع داریم با برنامههایی كه میدهیم جوانان به سمت ازدواج سوق پیدا كنند.»
وی با طرح این سوال از مریم مجتهدزاده، رئیس مرکز امور زنان و خانواده نهاد ریاستجمهوری كه آیا شما قبل از ازدواج آموزش دیدهاید یا خیر كه میخواهید این آموزشها را به جوانان بدهید، میگوید: «با زیاد كردن وام ازدواج، تهیه بستههای آموزشی ازدواج، تولید فیلم و سریال و آموزش همسریابی به جوانان نمیتوان به بالا رفتن آمار ازدواج امیدوار بود،چرا كه خانوادهها میتوانند بهترین آموزشها را در زمینه ازدواج به جوانان ارائه كنند پس اشكال اساسی در ازدواج نكردن جوانان جای دیگری است نه كمبود آموزش در این زمینه.» اما طرحهایی چون خانواده پایدار و مهارتهای همسر گزینی در حالی به مدارس كشور میرود كه در دولت نهم نیز طرح ازدواج نیمه مستقل از سوی سازمان ملی جوانان مطرح شد. طرحی كه بر اساس آن قرار بود جوانان تا زمان تشكیل زندگی مستقل در منزل پدری خود بمانند و بعد از اینكه شرایط برای خانه دار شدنشان مهیا شد، زندگی مستقل خود را شروع كنند اما این طرح به علت مخالفتهای زیادی كه با آن شد هیچ گاه اجرایی نشد از سوی دیگر آمارهای رسمی حكایت از افزایش طلاق بین زوجین و كاهش سن زوجین هنگام طلاق دارد. بر اساس آمار سازمان ثبت احوال كشور درسه ماهه اول سالجاری كل ازدواجهای زیر 15 سال 9 هزار و 863 مورد بوده كه از این تعداد 229 مورد به طلاق منجر شده. بر این اساس ازدواجهای بین سنین 19 - 15 نیز 71 هزار و 138 مورد بوده که از این تعداد 4 هزار و 51 مورد آن به طلاق منجر شده است. همچنین آمار سه ماهه اول سالجاری بیانگر این است که 75 هزار و 941 مورد ازدواج در سنین 24 - 20 سال ثبت شدهکه از این تعداد نیز 7 هزار و 846 مورد به طلاق منجر شده است. با این حساب نباید امیدوار بود با طراحی بستههای آموزشی و ارائه آن در دبیرستانها و مقطع راهنمایی روز به روز هم بر تعداد ازدواجهای كشور افزوده شود و هم از تعداد طلاقها كاسته شود.
نظر شما