سلامت نیوز : چند روز قبل سیاستهای حمایتی و جزئیات آن برای افزایش جمعیت اعلام شد.که گویا پس از تصویب مجلس اجرایی می‌شود. معمولا در شرایطی که به دلیل کار و مشغله اقتصادی نرخ فرزند آوری کم می‌شود مسوولان کشورهای مختلف به نحوی در پی ایجاد توازن بین کار و زندگی خانوادگی بر می‌آیند. در اروپا به شکل خاص و در برخی دیگراز کشورهای پیشرفته جهان به موازات رونق اقتصادی و افزایش مشغله زنان و مردان ،رشد جمعیت دارای نرخی منفی شد و این گونه سیاست‌ها به شکل کاملا واضحی از افزایش نرخ تولد و باروری حمایت کردند به نحوی که نرخ فرزند آوری در کشورهایی مثل سوئد و نروژ که دارای نگرش‌های خاص به مفهوم خانواده سنتی بودند هم اکنون به ترتیب به 75/1و81/1 فرزند به ازای هر زن رسیده است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مردم سالاری ؛ کشورهای حوزه اسکاندیناوی که از ابتدا در صدر کشورهایی بودند که با کاهش جمعیت مواجه شدند، پرچمدار اتخاذ سیاست‌های رفاهی برای مادران شدند که صدر آنها نیز کشور نروژ قرار دارد، کشوری که به لحاظ سطح رفاه، همیشه در رده‌های بالایی جا داشته، درقبال کسانی که تازه بچه دار شدند نیز بسیار دست و دل باز عمل می‌کند. در این کشور پس از تولد هر کودک، پدر و مادر دو هفته مرخصی با حقوق دارند. پس از این مدت، آن‌ها می‌توانند بین46 هفته مرخصی با حقوق کامل یا 56 هفته مرخصی با 80 درصد پرداختی، که باید میان والدین تقسیم می‌شود یکی را انتخاب کنند. به منظور اطمینان از اینکه پدران حتماً در امر نگهداری و بزرگ کردن کودکانشان مشارکت خواهند داشت، پدران موظف هستند دست کم ده هفته از این دوران را از محل کار مرخصی بگیرند. پیش از اینکه این قانون تصویب شود، تنها سه درصد از پدران نروژی مرخصی موسوم به «مرخصی پدر» را می‌گرفتند. در حال حاضر، 90 درصد پدران دست کم 12 هفته مرخصی دارند. جالب اینجا است که استفاده از این مرخصی برای وزرای دولت نیز امری غیرعادی تلقی نمی‌شود و بسیار معمول است که وزرای دولتی در سال نخست تولد فرزندشان، چند ماهی در مرخصی باشند. در ضمن دولت به یکی از والدینی که تصمیم دارند تا دوسالگی کودکشان،در خانه بمانند کمک هزینه ویژه ای نیز پرداخت می‌کند.

هنگامی هم که پدران به سر کار برمی‌گردند با سی‌و‌هفت ساعت و نیم کار در هفته و پنج هفته هم مرخصی،خواه ناخواه کمی از فشار مادرانی که شاغل هستند کم می‌شود. در سال‌های اخیر، آمار زاد و ولد در نروژ کمی کاهش یافته است؛ با این حساب، هنوز نروژ در میان کشورهای اروپایی،بالا ترین میزان زادوولد را دارد.

در همین اواخر دولت نروژ اعلام کرد قصد دارد مرخصی مردانی را که پدر می‌شوند، از دوازده هفته به چهارده هفته افزایش دهد. این طرح در صورت تصویب از اول ژوئیه سال دوهزار و سیزده به اجرا درمی‌‌آید. بر اساس این طرح مرخصی زوج‌هایی که بچه دار می‌شوند با صد درصد حقوق در مجموع از چهل و هفت هفته به چهل و نه هفته و با هشتاد درصد حقوق در مجموع از پنجاه و هفت هفته و پنجاه و نه هفته افزایش می‌یابد.

کودکان در سوئد از بالاترین درجات امنیت اجتماعی و اقتصادی و حمایت همه جانبه دولت برخوردار هستند.یکی از این تسهیلات اجتماعی که دولت سوئد برای کودکان سوئدی قائل است"بارن بیدراگ" Barnbidrag یا همان «کمک هزینه کودک» است.این کمک هزینه، مبلغ مشخص و بلاعوضی است که دولت سوئد در ازای هر کودکی که در سوئد متولد می‌شود تا زمانی که کودک به سن 16 سالگی برسد،به والدین کودک پرداخت می‌کند. میزان این کمک هزینه ارتباطی با میزان درآمد والدین کودک ندارد و همه اقشار جامعه با هر سطح درآمدی از این تسهیلات دولت سوئد برخوردار هستند.هرچه تعداد فرزند در یک خانواده بیشتر باشد، میزان این کمک هزینه بیشتر خواهد بود.البته یکی از نکات منفی این سرویس اجتماعی این است که برخی مهاجرین یا پناهندگان سوء استفاده گر که عمدتا بیکار یا کم کار هستند با تولد فرزندان بیشتر به فکر کسب درآمد بیشتر از دولت می‌افتند! میزان این مبلغ ماهیانه برای یک کودک (که نرخ آن از سال 2005 میلادی تاکنون فعلا ثابت مانده است) درحدود 1050کرون(تقریبا 350 هزارتومان)،دو کودک 2200 کرون(تقریبا 650 هزارتومان)،سه کودک 3600 کرون(تقریبا یک میلیون تومان) و چهارکودک 5500کرون(تقریبا یک میلیون و هفتصد هزارتومن) می‌باشد. در سوئد،خانواده‌هایی که وضعیت مالی مساعدی دارند و نیاز مبرمی به این پول ندارند این مبلغ ماهیانه را برای کودک یا کودکان خود پس انداز می‌کنند تا زمانی که فرزند یا فرزندان آنها به سن قانونی می‌رسند از این مبلغ برای خرید خانه یا پیش قسط خرید یک آپارتمان استفاده نمایند.

پدر و مادران ایسلندی پس از تولد کودکانشان یا به فرزندی پذیرفتن یک کودک، از سه ماه مرخصی با حقوق برخوردارند که میان والدین تقسیم می‌شود.

پدر و مادرهایی هم که بیکارند، می‌توانند از سیستم رفاه عمومی برخوردار شوند. مادران ایسلندی نیز می‌توانند از «خدمات پزشکی رایگان» پیش از زایمان برخوردار باشند. این خدمات شامل، تا ده مرتبه ویزیت دکتر، سونوگرافی و هم چنین برخورداری از خدمات پزشکی، ماما و پرستار در منزل پس از زایمان است. دولت ایسلند، میزان کمک و مزایایی را که به مادران و پدران تعلق می‌گیرد بر پایه شمار افراد خانواده در نظر می‌گیرد. به دلیل همین سیاست‌ها، ایسلند بیشترین میزان مشارکت زنان را در محل کار(82/2 درصد) و هم چنین یکی از بالا ترین آمار زاد و ولد را در کل اروپا دارد.

در این میان نیوزیلند گرچه یکی از کشورهای اروپایی محسوب نمی‌شود، اما اغلب ساکنان آن مهاجرین اروپایی‌اند. مادران در نیوزیلند می‌توانند به هنگام زایمان، از خدمات بهداشتی رایگان برخوردار باشند. 14 هفته مرخصی با حقوق به علاوه 52 هفته مرخصی بدون حقوق برای مادران. همسران نیز از 42 روز مرخصی برخوردارند. یکی از نشانه‌های حمایت از مادران در نیوزیلند، فعالیت‌های «بنیاد سلطنتی پلانک» است. این موسسه خصوصی که توسط دولت حمایت مالی می‌شود، از سال 1907 پرستار و خدمات آموزشی لازم را به مادران جوان ارائه می‌دهد. سازمان «پلانکت نرس» برای بیشتر از یک قرن، به نمادی از جامعه نیوزیلند تبدیل شده است.