سه‌شنبه ۲ آبان ۱۳۹۱ - ۱۶:۰۶
کد خبر: 59078

اگر زوجین به هم اعتماد داشته باشند هیچ عاملی نمی‌تواند باعث جدایی آنها شود و هر یک از زوجین باید برای ایجاد این اعتماد تلاش کنند و هر چه اعتماد زوجین نسبت به هم افزایش پیدا كند به‌‌ همان میزان مشکلات آنها کاهش پیدا می‌كند.

سلامت نیوز : شرایط اقتصادی امروز جامعه بر خانواده‌ها تأثیر مستقیمی دارد و این واقعیتی است كه می‌توان آن را در زندگی زوج‌های جوان به خوبی مشاهده كرد. بالا بودن قیمت مسكن، لوازم زندگی و همچنین مشكلات مالی باعث شده زوجین برای تأمین مخارج زندگی هر دو در محل كار حضور داشته و تا عصر تلاش كنند. این‌كه زن و مرد هر دو از صبح برای تأمین مخارج زندگی تلاش می‌كنند جنبه‌های مثبت و منفی بسیاری دارد كه روانشناسان و كارشناسان بارها آن را مورد بررسی قرار داده‌اند. حضور زوج‌ها در محل كار فرصت كمی را در اختیار آنها قرار می‌دهد تا در كنار هم باشند و معمولاً زمان كوتاهی كه در پایان شب در كنار هم هستند به خوردن شام و تماشای تلویزیون می‌گذرد و روز بعد نیز همین چرخه تكرار می‌شود به‌طوری كه هر كدام از آنها بیشترین زمان روز را در محل كار می‌گذرانند.
اما نكته‌ای كه در این میان قابل توجه است زود بازگشتن یكی از آنها به خانه است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایران ؛ به‌طور معمول زنان كه معتقدند شغل دوم آنها از زمان رسیدن به خانه آغاز می‌شود زودتر از همسرشان به خانه بازمی‌گردند تا آماده رسیدگی به امور خانه و تهیه شام شوند. سپری كردن این زمان در غیاب شوهر و نگرانی‌هایی كه ممكن است ذهن همسر را به خود مشغول كند باعث می‌شود تا زن بارها با تلفن همراه و یا محل كار همسرش تماس گرفته و جویای زمان بازگشت او به خانه شود. اگرچه می‌توان این تماس‌ها را به حساب دوست داشتن زیاد و یا نگرانی گذاشت اما كنترل‌های پی در پی حس بی‌اعتمادی را در آنها تقویت كرده و شكاف بزرگ عاطفی بین آنها به وجود می‌آورد. اگر زوجین به هم اعتماد داشته باشند هیچ عاملی نمی‌تواند باعث جدایی آنها شود و هر یک از زوجین باید برای ایجاد این اعتماد تلاش کنند و هر چه اعتماد زوجین نسبت به هم افزایش پیدا كند به‌‌ همان میزان مشکلات آنها کاهش پیدا می‌كند و از طرفی حسادت، شک و دودلی رفتارهایی هستند که دیوار بی‌اعتمادی و مشکلات را میان زوجین ایجاد می‌کنند.

دكتر اصغر كیهانی‌نیا روانشناس معتقد است نداشتن برنامه‌ریزی در زندگی یكی از عوامل به وجود آمدن شكاف عاطفی است. وی دراین باره می‌گوید: زن و شوهر از همان ابتدای زندگی باید برنامه‌ریزی داشته باشند و از نوع كار و مشكلات و سختی‌های كار یكدیگر با اطلاع باشند. این برنامه‌ریزی باعث خواهد شد همسر از زمان پایان كار و یا فرصت‌هایی كه شوهر مجبور به ماندن در محل كار است باخبر بوده و دیگر ضرورتی ندارد تا در این زمان‌ها به او تلفن بزند. زوج‌ها باید به این نكته توجه داشته باشند نباید به محل كار یكدیگر تلفن بزنند مگر این‌كه موضوع اضطراری پیش آمده باشد و مجبور به این تماس باشند. اما اگر شوهر می‌داند كه همسرش به طور مثال ساعت 5 عصر در خانه است و او ساعت 7 به منزل خواهد رسید در این دو ساعتی كه در خانه نیست بهتر است به او تلفن زده و ضمن گفتن خسته نباشید اعلام كند اگر توانست زودتر به خانه برمی‌گردد. این كار علاوه بر اینكه نگرانی‌های همسر را كاهش می‌دهد باعث می‌شود تا او بداند شوهرش چه زمانی به خانه بازمی‌گردد. همین كار بسیار ساده احترام به زن است و می‌تواند علاوه بر اینكه دایره محبت بین زوجین را گسترده‌تر كند نگرانی‌های بی‌مورد و حتی سوء‌‌ظن‌ها را از بین خواهد برد.

دكتر كیهانی‌نیا درباره همسرانی كه دائماً شوهران خود را كنترل می‌كنند با بیان اینكه شك كردن مقوله‌ای جدا از نگرانی است گفت: آنها باید بدانند همسرانشان آنها را با اطمینان كامل برای زندگی انتخاب كرده و دیر آمدن یا ماندن در محل كار دلیلی نمی‌شود كه تصورات اشتباهی در مورد آنها شود. این كه دائماً با او تماس گرفته و هر ساعت زمان بازگشت او را سؤال كنند كار اشتباهی است و پس از مدتی این كار دیواری از بی‌اعتمادی بین آنها كشیده و شكاف بزرگ عاطفی بین آنها به‌وجود می‌آورد.
داشتن گفتمان درست و درك متقابل یكی از راه‌هایی است كه علاوه بر نزدیك‌تر كردن روابط بین زوج‌ها باعث خواهد شد تا آنها نسبت به كار یكدیگر اطلاعات كامل داشته و هیچ‌گاه نسبت به تأخیر در بازگشت به خانه نگران نباشند.

دكتر افسر افشار نادری جامعه‌شناس با بیان این‌كه تماس‌های زن با شوهر و پرس و جو برای دانستن زمان بازگشت او به خانه باعث شكاف عاطفی بین آنها نخواهد شد گفت: این نگرانی و نحوه ابراز آن به فهم زوج‌ها بستگی دارد به‌طوری كه زوج‌هایی كه روابط عاطفی نزدیكی باهم دارند و نسبت به هم اعتماد كامل دارند می‌دانند كه نباید در ساعت كار مزاحم یكدیگر شوند. وی ادامه داد: شكاف عاطفی زمانی ایجاد می‌شود كه این نگرانی‌ها تبدیل به شك و بدبینی شود. شك یك نوع بیماری روانی است كه باعث می‌شود زن یا مردی كه دائماً از سوی همسرش كنترل می‌شود احساس كند در یك قفس زندگی می‌كند و برای رهایی از آن به دنبال منفذی می‌گردد. این حس بی‌اعتمادی نیز به خاطر گفتمان نادرست و نداشتن درك متقابل است. وقتی یكی از زوجین دچار شك و بدبینی است باید عوامل به وجود آمدن این شك را از بین ببرد. آنها باید هر كاری را كه فكر می‌كنند به استحكام زندگی شان كمك می‌كند انجام دهند. باید از عنصر زمان كمك گرفت و در یك دوره زمانی از ساعت كاری یكدیگر و همچنین نوع كار و ساعت‌هایی كه ممكن است به خاطر مشغله كاری ساعت زیادی را در اداره بمانند مطلع شوند و سوء‌ظن‌هایی كه ممكن است در این میان به وجود بیاید را از بین ببرند. زن به عنوان كسی كه مدیریت خانه برعهده او است می‌تواند با یك برنامه‌ریزی مناسب این مدیریت را در زندگی به اجرا درآورد و در كار خانه از مشاركت همسرش نیز بهره ببرد. این مدیریت می‌تواند به نزدیك‌تر شدن روابط عاطفی بین زوجین كمك كند.

زنان در جامعه امروزی همدوش مردان برای تأمین هزینه‌های زندگی و داشتن شرایط بهتر برای گذران روزهای با هم بودن تلاش می‌كنند اما زنان علاوه بر كار بیرون از خانه باید در خانه هم كار كنند. كار در خانه هیچ‌گاه مرخصی ندارد و زن به خاطر مشغولیت زیاد در خانه و بیرون از خانه نمی‌تواند به دلمشغولی‌های اجتماعی و علائق خود بپردازد.
دكتر نیره توكلی جامعه‌شناس با اشاره به مشكلات زنانی كه علاوه بر كار بیرون از خانه باید در خانه هم كار كنند گفت: باید بین زوجین مسئولیت‌ها تقسیم شود و همه وظایف خانه بر دوش زن نباشد. مردان می‌توانند بخشی از كارهای خودشان را به صورت دوركاری در خانه انجام دهند و به این ترتیب ساعت‌های بیشتری در كنار همسرانشان باشند. تقسیم نكردن وظایف باعث می‌شود زن كه خسته از كار روزانه است توقع داشته باشد تا همسرش زود به خانه بازگشته و او را در انجام كار خانه یاری كند و دیر آمدن به خانه و بی‌توجهی به همسر و از طرف دیگر فرسودگی ناشی از كار زیاد در خانه باعث می‌شود كه شكاف عاطفی بین زوج‌ها در طول زمان به وجود بیاید و این شكاف در طولانی‌مدت زندگی آنها را تحت تأثیر قرار داده و منجر به اختلاف و جدایی شود.

این جامعه‌شناس با بیان اینكه شك و بدبینی آفت زندگی زوج‌ها است گفت: سوء ظن در میان مردان بیشتر است و همین امر باعث می‌شود تا آنها اجازه ندهند همسرانشان در خدمات عمومی عام‌المنفعه و یا كارهای اجتماعی و عضویت در سازمان‌های خیریه شركت داشته باشند. از سوی دیگر زنان نیز برای پر كردن اوقات تنهایی كه در خانه به‌سر می‌برند علاقه دارند تا شوهرانشان در كنار آنها باشند و غیبت چند ساعته آنها باعث می‌شود كه زن بارها با او تماس گرفته و دائماً او را كنترل كند.
این امر در زنان خانه‌دار شیوع بیشتری دارد و مردانی كه مخالف كار همسرانشان در بیرون از خانه هستند آنها را از داشتن روابط اجتماعی مناسب محروم می‌كنند و باعث می‌شوند تا توانایی‌های آنها شكوفا نشود. بدین ترتیب دنیای یك زن در همان چارچوب خانه خلاصه می‌شود و در درازمدت این زن با بهانه‌های مختلف نسبت به این قضیه و تنها ماندن در خانه معترض می‌شود. پس باید یك مقدار در قدرت ناعادلانه‌ای كه به مردان در جامعه داده شده است تعدیل شود تا به این ترتیب بدبینی زنان نسبت به شوهرانشان از بین برود.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha