سلامت نیوز: رئیس اسبق شورای تغذیه کمیته ملی المپیک تاکید کرد: متاسفانه گروهی از متخصصین برای کسب سود و درآمد بیشتر نه تنها بیش از حد واقعی به تائید مصرف مکمل‌ها می‌پردازند بلکه برخی از آنها متاسفانه جزئی از پروسه‌ کسب درآمد شرکت‌های تبلیغاتی شده‌اند که تأمل و نظارت بیشتر مسئولان را می‌طلبد.
دکتر کاوه خبیری در گفت و گو با خبرنگار سلامت نیوز، در خصوص اثرات مصرف و نقش مکمل‌های ورزشی گفت: « هركدام از مکمل‌های غذایی در نقش مکمل ورزشی ، ویژگی های مخصوص به خود را دارند و پژوهش‌ها نشان می‌دهد که برخی از آنها ممکن است در بهبود عملكرد ورزشکاران مؤثر باشند. آگاهی از این موارد می‌تواند به ورزشكاران  و خانواده آنها كمك نماید تا علاوه بر آشنایی با تاثیر واقعی این دسته از مكمل‌های غذایی یا مشتقات آنها ، فریب تبلیغات كاذب را نخورند.»
وی ادامه داد:« اطلاع رسانی باید بی طرف و بر مبنای تحقیقات علمی صورت گیرد و در نهایت قضاوت و انتخاب روش برخورد با آنها  بر عهده مخاطبین قرارگیرد. استفاده از عناوین جذاب و مورد پسند ورزشکاران در توصیه‌ مصرف مکمل‌ها از جمله مواردی است که عموما توسط سودجویان در این حوزه برای فروش بیشتر بکار می‌رود و رنگ و بویی از ریا و تزویر دارد.»
این مدرس بین‌المللی تغذیه ورزشکاران، در مثالی پیرامون اسید های آمینه شاخه دار که یکی از پر مصرف ترین انواع  مکمل‌های ورزشی در بین ورزشکاران است تاکید کرد:«  باوجودی که این اسید های آمینه در فهرست طبقه بندی انستیتو ورزش استرالیا که از مراکز تحقیقاتی معتبر در حوزه‌ی ورزش قهرمانی است، جزو گروه سوم معرفی شده است و عملا مورد تایید علمی نیست،اما متاسفانه بسیاری از ورزشکاران تمایل به مصرف این نوع مکمل دارند.»
وی افزود:« بررسی‌های مستند نشان می‌دهد اغلب اثراتی که در گزارشات موردی حکایت از بهبود عملکرد ورزشی پس از مصرف این مکمل‌ها (اسیدهای آمینه شاخه دار) را دارد ناشی از اثرات تلقینی و یا اثرات مثبت  ورزش مداوم و پیوسته است که سودجویان برای فروش بیشتر محصولات آنها را به مکمل‌ها نسبت می‌دهند و با طراحی تحقیقاتی هدفمند که با انتخاب گروه‌های شرکت کننده‌ نامناسب و جهت‌گیری‌های خاص  در روش‌شناسی تحقیقات باعث نتیجه‌گیری اثرات مثبت آنها می‌گردند.
بیشتر این بررسی‌ها که عموما سفارشی و یا کپی برداری شده هستند تعبیری بر دوختن کت برای استفاده از دگمه است که  با کمی تأمل و دقت در مسیر اجرا و نتایج  حاصل از آنها می‌توان دریافت که از اول هدف تائید مکمل را دارند.»
این  مشاور عالی برنامه ریزی مدیریت مجموعه ورزشی شهید شیرودی و کبکانیان  گفت: «ورزشکاران را می‌توان به تعبیری ساده به دو گروه تقسیم کرد. گروه اول کسانی هستند که " ورزش می‌کنند تا زندگی کنند " و هدف آنها داشتن زندگی سالم و پویا و فعال است" که اکثریت ورزشکاران را شامل می‌شود، و گروه دوم کسانی هستند که " زندگی می‌کنند تا ورزش کنند"  و عملا طی دوره‌ جدی ورزش خود نه تنها لذتی از زندگی نمی‌برند بلکه مانند افرادی اسیر، در بند فشارهای نامتعارف روحی و جسمی قرار دارند و با سپری شدن دوران کوتاه مدت جذابیت‌های موردی اسارت ورزشی، دچار انواع بیماری‌های مزمن و حاد شده و بقیه‌ مدت زندگی را با محدودیت های شدید سپری می‌نمایند. »
دکتر خبیری افزود:«اینکه انتخاب کنیم جزو کدام دسته باشیم با خودمان است و باید فریب عوامل محیطی و حاشیه‌ای را نخوریم. در این مسیر استفاده از توصیه‌های مستند و کاربردی که توسط متخصصین نام آشنا و دلسوز حوزه‌ سلامت ارائه می‌شود، می‌تواند سودمند باشد.»
استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه و رئیس اسبق شورای تغذیه کمیته ملی المپیک در خصوص نقش اطلاع رسانی متخصصین و رسانه‌ها خاطرنشان کرد:« متاسفانه گروهی از متخصصین که البته چندان زیاد هم نیستند طی سال‌های اخیر برای کسب سود و درآمد بیشتر نه تنها بیش از حد واقعی به تائید مصرف مکمل‌ها می‌پردازند بلکه برخی متاسفانه جزئی از پروسه‌ کسب درآمد در این شرکت‌ها شده‌اند که تأمل و نظارت بیشتر مسئولان را می‌طلبد.
اما کماکان رسانه‌های ارتباط جمعی و متخصصین دلسوز جامعه نیز وجود دارند که با تمام قوا و بضاعت علمی خود با اعتقادی راسخ و بی‌شائبه به اطلاع رسانی و انتقال حقایق می‌پردازند و حضور در این عرصه را به مانند جهاد با متخاصمین می‌پندارند و اقدام می‌کنند. »
رئیس کمیته مشاورین فدراسیون ورزش‌های بین دانشگاهی جهان تصریح کرد:« ورزشکاران برای حفظ سلامتی خود باید الگوهای غذایی مشابه افراد عادی جامعه داشته باشند اما با توجه به انرژی بیشتری که نسبت به افراد عادی نیاز دارند، استفاده‌ متعادل و متنوع از برنامه‌ غذایی که توسط کارشناسان دوره دیده در این حوزه تنظیم و پیشنهاد می‌شود، می‌تواند تمام نیاز آنها به کربوهیدرات، پروتئین، چربی، ویتامین، مواد معدنی و آب کافی را بدون استفاده از مکمل‌ها تامین نماید.»
وی در پایان تاکید کرد:«هرگونه افراط و تفریط در مصرف مواد غذایی و دریافت مواد مغذی می تواند سلامت افراد ازجمله ورزشکاران را به مخاطره اندازد. قربانی کردن سلامت به بهانه کسب موفقیت بیشتر در صحنه های ورزشی امری نابخشودنی است.»