به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم ؛ تا نروی و یك محفل درمانی زنانه را از نزدیك نبینی شاید نتوانی این حس مشترك را درك كنی، نیاز به احساس امنیت و آرامش؛ جایی كه بیماران بدون خجالت دردشان را رو میكنند، جایی كه بیماران زن میگویند درمان با طعم امنیت و آرامش را در آن تجربه كردهاند.بیمارستان جامع زنان آرش را حالا دیگر خیلی از زنان میشناسند، بیمارستانی كه تمام پرسنل آن از خدمه گرفته تا پرستاران، رزیدنتها، پزشكان، تكنیسینهای اتاق عمل، حتی پزشكان متخصص بیهوشی و... همه زن هستند.
البته برای اینكه بیمارستان به دلیل فراوانی بیماران با كمبود پزشكان زن مواجه نباشد، در صورت نیاز در برخی روزها بهطور استثناء چند پزشك متخصص مرد هم بیماران را ویزیت میكنند. این قانون بیمارستان است، ورود آقایان به درمانگاهها و بخشها ممنوع است مگر اینكه بهعنوان همراه بیماران زن بیایند كه باز هم فقط اجازه حضور در سالن انتظار بیمارستان را خواهند داشت.اینجا نه فقط از تهران بلكه از شهرستانهای دورافتاده هم مراجعهكننده دارد؛ از بیمارانی كه صبح زود از كرج، ورامین، پاكدشت و... آمدهاند كه بتوانند اول وقت نوبت بگیرند.
با اینكه یك ساعتی از ظهر گذشته، اما بیمارستان تقریبا شلوغ است، در بخش رادیولوژی حتی یك صندلی خالی هم پیدا نمیشود، خیلیها هم مجبور شدهاند سر پا بایستند، اما خودشان هم میدانند تا نوبتشان برسد شاید یكی، دو ساعتی معطل شوند. مونا با مادرش منتظر نوبت انجام سونوگرافی است، با اینكه بیش از یك ساعت است انتظار میكشد اما فكر میكند این وقت گذاشتن ارزشش را دارد چون تا حالا هر جا كه برای انجام سونوگرافی مراجعه كرده به این دلیل كه پزشك مرد بوده از این كار منصرف شده تا اینكه از طریق یكی از دوستانش با این بیمارستان كه تمام كارهای عكسبرداری آن توسط پرسنل و پزشكان زن انجام میشود، آشنا شده است و حالا دیگر نگرانی از این بابت ندارد.
خانم صمدی، كارشناس مسئول بخش رادیولوژی میگوید: اینجا تقریبا هر روز شلوغ است، ما هم همیشه به بیمارانی كه بهصورت تلفنی یا حضوری میخواهند نوبت بگیرند این موضوع را یادآوری میكنیم كه به دلیل تعداد زیاد بیماران ممكن است خیلی معطل شوند یا حتی تاكید میكنیم هزینه فلان عكسبرداری با سایر كلینیكها یا مطبهای طرف قرارداد با بیمهها تفاوتی ندارد، اما هیچ كدام از این دلایل منصرفشان نمیكند.بیمارانی كه اینجا مراجعه میكنند حاضرند وقتهای طولانی بگیرند، اما كارشان را یك پزشك زن انجام دهد.
بخش زایمان
بیمارستان فوقتخصصی جامع بانوان آرش یكی از مجهزترین بیمارستانهای زنان است كه بخشهای مانند رادیولوژی، ماموگرافی دیجیتال، عكسهای رنگی نازایی، سونوگرافیهای غربالگری برای سندروم داون و نازایی دارد. این بیمارستان از همه جای كشور مراجعهكننده دارد بخصوص برای عكسهای رنگی نازایی كه خیلیها را از شهرستانهای دور افتاده به اینجا كشانده است.
با اینكه این بیمارستان یك مركز جامع با تمام تخصصهای پزشكی مورد نیاز بیماران زن است، اما بیشتر آن را به دلیل داشتن كادر پزشكان و جراحان متخصص در بخش زنان و زایمان میشناسند. دكتر اشرف معینی با اینكه ریاست بیمارستان جامع بانوان آرش را بر عهده دارد، اما به گفته همكارانش تقریبا بیشترین ساعات زندگیاش در این بیمارستان میگذرد، بیمار ویزیت میكند یا چند ساعت متوالی در روز در اتاق عمل مشغول جراحی است.
مثل حالا كه وقتی از سرپرستار بخش جراحی زنان سراغش را میگیریم، میگوید خانم دكتر در اتاق عمل مشغول به دنیاآوردن نوزادی است.بخش زایمان بخش نسبتا پرجنبوجوش و پررفتوآمدی است، در ایستگاه پرستاری چند پرستار دور هم نشستهاند و گزارش وضعیت بیماران را یادداشت میكنند، هرازگاهی پرستار یا پزشك متخصص بیهوشی از اتاق عمل بیرون میآید و نكتهای را به همكاران گوشزد میكند.چند دقیقه بعد سكوت فضای سالن با صدای گریه فرشته كوچكی شكسته میشود و به دنبال آن پرستاری، نوزاد به بغل گرفته از اتاق عمل خارج میشود، دو پرستار دیگر نوزاد را از او گرفته و درون چرخ كوچكی میگذارند تا به بخش نوزادان منتقل شود. كمی بعد دكتر معینی هم از اتاق عمل بیرون میآید، خستگی در چهرهاش موج میزند.با خوشرویی از ما استقبال میكند و از همان ابتدا عذرخواهی میكند كه به دلیل یك جراحی دیگر نمیتواند چند دقیقهای بیشتر كنارمان باشد.
مركز زایمان ایمن در كشور
بیمارستان جامع بانوان آرشابتدا صرفا بهعنوان یك زایشگاه فعالیت میكرده، اما با توجه به مراجعات مكرر بیماران در شهریور 83 با هدف ارائه خدمات به بانوان و با تجهیزات كامل بیمارستان زنان با 33 تخت بستری و بخشهای پاراكلینیكی، داروخانه، آزمایشگاه، رادیولوژی و پذیرش به بهرهبرداری رسیده است.
دكتر معینی برایمان توضیح میدهد كه كادر پزشكان زن این بیمارستان در سه شیفت فعال هستند و حتی شبها در بخش اورژانس نیز تمام پرسنل از پرستاران گرفته تا خدمه و پزشكان باید زن باشند. این بیمارستان عنوان «مركز زایمان ایمن كشور» را نیز از آن خود كرده است. اینجا به زنان و خانوادههایشان آموزشهایی برای داشتن زایمان طبیعی داده میشود تا از نظر روحی و روانی زایمان طبیعی را بپذیرند. دكتر معینی میگوید: اغلب زنان برای اینكه نمیخواهند درد را تحمل كنند زایمان طبیعی را قبول ندارند اما باید بدانند زایمان طبیعی یك پروسه فیزیولوژیكی بدن است و با آموزشهایی كه قبل از بارداری و طی دوران بارداری میبینند زایمان آسان و بی خطری خواهند داشت.
زایمان در آب
اتاق زایمان در آب یكی از بخشهای جالب توجه بیمارستان جامع بانوان آرش است، این اتاق سال 88 با الگوبرداری از مجهزترین بیمارستانهای دنیا و مطابق با استانداردهای جهانی و اتاقهای ایزوله آغاز بهكار كرده است. اینطور كه دكتر معینی توضیح میدهد، درهای این اتاق طوری تعبیه شده است كه همسر یا افراد مورد علاقه مادر بدون واردشدن به اتاق زایمان در كنار زائو باشند كه این همراهی برای مادر از نظر روحی بسیار مطلوب و خوشایند خواهد بود. او كه در این سالها با بیماران زیادی در ارتباط بوده نگرانیها و دغدغههایی را كه بیماران زن در مراحل درمانشان دارند، كاملا درك كرده و به آنها حق میدهد.
معینی می گوید: با اینكه هم اكنون تمام كادر پزشكی بخصوص در اتاق جراحی زن هستند، اما باز هم بیماران به محض اینكه وارد اتاق عمل میشوند نوعی نگرانی و خجالت از احتمال حضور پزشك مرد را دارند و بارها از پرستاران دراین باره پرسوجو میكنند.جالب اینكه وقتی پرستاران به بیماران زن اطمینان میدهند كه تمام پرسنل اتاق جراحی زن هستند به وضوح آرامشی خاص در چهرهشان دیده میشود و انگار با خیالی راحتتر خود را برای جراحی آماده میكنند.
احساس امنیت؛ دغدغه مشترك
اشرف از بومهن به اینجا آمده، هم اتاقیهایش به شوخی میگویند او كلكسیونی از عملهای جراحی مختلف است و آخرین جراحیاش را همین چند روز پیش انجام داده است و حالا برای اینكه خیالش راحت شود باید مدتی زیر نظر پزشك در بیمارستان بماند. میگوید: وقتی پای یك بیماری در میان باشد خانمها با پزشك زن راحتتر میتوانند مشكلشان را مطرح كنند تا یك پزشك مرد.
او دو سال پیش جراحی كیسه صفرا نیز انجام داده است و میگوید تا وقتی برای جراحی آمادهاش كنند هزار بار مرده و زنده شده است: هنگام معاینه پزشك آنقدر معذب بودم كه مدام روی بدنم را میپوشاندم، در اتاق عمل هم با كلی خواهش از پرستاران خواستم اول بیهوشم كنند بعد لباسم را تعویض كنند تا كمتر با دیدن این صحنه اذیت شوم.
اشرف چشمهایش پر از اشك میشود وقتی یاد بهترین دوستش میافتد كه دو سال پیش او را از دست داده بود، آن هم فقط به این دلیل كه حاضر نبوده به هیچ قیمتی به پزشك مراجعه كند چون از آخرین باری كه پیش یك پزشك مرد رفته بود، خاطره تلخی داشت.آنقدر بیماریاش را پنهان كرد و درمانش را به تاخیر انداخت كه بیماری وخیم شد تا جایی كه دیگر كاری از دست كسی برنمیآمد و در نهایت هم جانش را بر اثر این بیماری از دست داد.اشرف میگوید: اگر در شهرستانی كه دوستش آنجا زندگی میكرد پزشك زن متخصص وجود داشت او هم برای مراجعه به پزشك و درمان بیماریاش دستدست نمیكرد و شاید حالا زنده بود.
زهرا 32 سال دارد و به دلیل نوع بیماریاش از ورامین فقط به این امید كه بتواند توسط یك پزشك زن معاینه و درمان شود به این بیمارستان آمده است. او میگوید: مدتها بود كه از بیماری هموروئید رنج میبردم، چند بار هم به مطبهای خصوصی یا بیمارستانهای دولتی مراجعه كردم، اما هر بار كه متوجه میشدم پزشكی كه قرار است معاینهام كند مرد است پا پس میكشیدم. خلاصه این وضع ادامه داشت تا وقتی یك شب كه همراه خانواده مشغول تماشای تلویزیون بودیم، گزارشی از بیمارستان زنان پخش شد كه همه كادر پزشكی و درمانی آن زن بودند، فردای آن روز بلافاصله با بیمارستان تماس گرفتم و حالا هم چند روزی است اینجا بستری هستم. او ادامه میدهد: اینجا از سوی یك پزشك زن معاینه شدم و او كاملا نحوه جراحی را به من توضیح داد و از همه مهمتر اینكه هنگام جراحی هم تمام افرادی كه در اتاق عمل حضور داشتند از پرستار گرفته تا پزشك جراح همگی زن بودند و این به من آرامش و اطمینان خاطر میداد.
نیاز همه بیماران دنیا
دكتر خوشیده، جراح و متخصص زنان و زایمان 16 سال تجربه طبابت دارد كه چهار سال آن را در این بیمارستان گذرانده، او معتقد است این دغدغه كه حتما یك پزشك زن بیماران زن را معاینه و معالجه كند شاید چندان ارتباطی به فرهنگ و مذهب نداشته باشد، هر چند این عوامل بیتاثیر هم نمیتواند باشد؛ موضوعی كه این پزشك زن در حدود دو دهه تجربه طبابتش به آن رسیده است. او در این سالها با بیماران زنی برخورد كرده كه ممكن است چندان هم مذهبی و با حجاب كامل نبوده باشند، اما چون مقید بودهاند در مراجعه به پزشك حرمتشان حفظ شود، ترجیح میدادند حتما زیر نظر یك پزشك زن معالجه شوند.
درخواست شهرستانیها از مسئولان
ساعت از 3 گذشته، بیمارستان تقریبا خلوتشده و درمانگاههای تخصصی تعطیل شدهاند، مقابل در ورودی تعدادی از پرسنل منتظرند تا سرویسشان از راه برسد، اما در این میان بیمارانی كه از شهرستان آمدهاند كمی بلاتكلیفاند، میگویند چون تعداد زیادی از بیماران نتوانستهاند وقت بگیرند باید راهی مهمانسرا یا منزل دوست و آشنا شوند تا فردا شانسشان را دوباره امتحان كنند.خیلی دلشان میخواهد صدایشان به گوش مسئولان برسد، اینكه در راهاندازی این بیمارستانها، زنان شهرستانی را فراموش نكنند.
نظر شما