سلامت نیوز : مهدی محمدزاده در گفت‌و‌گو با فارس، افزود: دارو یک کالای استراتژیک است و مثل نخود، لوبیا یا گوشت نیست اگر حتی یکماه هم در بازار نبود مشکلی ایجاد شود، گاهی اگر بیماری حتی 3 روز دیرتر به دارو دسترسی پیدا کند ممکن است جانش را از دست بدهد.

وی گفت: دولت مسئول تأمین دارو برای بیماران است و مدیریت دولت در چنین شرایطی که با بحران کمبود دارو مواجه هستیم خودش را نشان می‌دهد، اگر دارو به موقع تأمین نشود یا با ارز آزاد و گران وارد شود به نحوی که بیمار توان خرید آن را نداشته باشد و جانش را از دست بدهد، مسئولیت مرگ او با دولت است.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی افزود: صنعت داروی کشور ما آن قدر توانمند است که اگر به موقع حمایت شود و ارز کافی و به موقع در اختیار داشته باشد، تحریم‌ها هیچ خللی در بازار دارویی کشور ایجاد نمی‌کند اما مشکل اینجاست که تأمین دارو اولویت بالایی در دولت ندارد.

وی گفت: به عنوان مثال در یک بانک دولتی یا بانک مرکزی 100 پرونده درخواست ارز برای واردات وجود دارد که 9 تای آن دارو و بقیه نخود، گوشت و لوازم مختلف است،‌دولت باید در این شرایط اولویت را به دارو و مواد دارویی مثل شیرخشک بدهند زیرا مسئله مرگ‌و‌زندگی است.

محمدزاده افزود: اگر دارویی با ارز آزاد وارد شود،ممکن است راحت تر و سریعتر وارد شود اما یک داروی سرطان که قیمت آن با ارز مرجع 800 هزار تومان ‌تمام می‌شود. با ارز آزاد برای بیمار 4 میلیون تومان تمام می شود و اکثر قریب به اتقاق بیماران توان خرید این چنین دارویی را ندارند.

رئیس انجمن اقتصاد دارو اضافه کرد: اکثر بیماران در شرایطی فعلی با چنین مشکلاتی مواجه هستند و در رأس آنها بیماران سرطانی و بیماران خاص مانند مبتلایان به ام اس هستند که باید داروهای گرانقیمت مصرف کنند. شیرخشک های رژیمی برای کودکان بیمار نیز کمبود دارد و همه اینها به علت سوء مدیریت سیستم بانکی است.

وی گفت:‌ دولت باید از موسسات مالی و بانکی خصوصی که چابک‌تر از بانکهای دولتی هستند برای تسریع در واردات دارو استفاده کند تا بتوانیم این شرایط خاص را که شبیه شرایط جنگی است بدون آسیب به بیماران پشت سر بگذاریم.

محمدزاده افزود: کل ارز مورد نیاز داروی بیماران کشور رقم بالایی نیست و از 1.5 میلیارد دلار در سال تجاوز نمی‌کند. دولت به راحتی و در اسرع وقت می‌تواند این ارز را تأمین کند‌ به شرط اینکه اهمیت حیاتی بودن تأمین به موقع دارو برای بیماران را جدی بگیرد.

این کارشناس امور دارویی اضافه کرد: بروکراسی و کاغذبازی حاکم بر سیستم بانکی کشور و از این کمیسیون به آن کمیسیون رفتن پرونده های درخواستهای ارز دارویی، عامل اصلی کمبود دارو در کشور است، دولت باید این کاغذبازی‌های اضافه را جمع کند و سیستم را چابک کند و گر نه مسئول مرگ بیمارانی است که به علت کمبود دارو جان خود را از دست می‌دهند.

وی گفت: پرونده‌های درخواست ارز دارویی باید خارج از نوبت و به سرعت پاسخ داده شوند. در حالی که اکنون یک پرونده ارز دارویی به طول متوسط ۲ ماه باید بین کمیسیونهای مختلف سرگردان باشد که تا به آن رسیدگی شود در حالی که یک بیمار ممکن است به خاطر چند روز دیر شدن دارو بمیرد.

وی اضافه کرد: مردم برای تأمین تعداد قابل توجهی از داروها در خیابانها و بین داروخانه‌های مختلف سرگردان هستند و در نهایت به جاهایی مثل ناصرخسرو پناه می‌برند، در چنین شرایطی بازار داروهای قاچاق و تقلبی هم داغ می‌شود و البته با این روند آرام آرام نه تنها داروهای گرانقیمت بیماران خاص حتی تأمین داروهای ساده‌ای مثل استامینوفن و آسپرین هم با مشکل مواجه می‌شود.