سلامت نیوز : نه به خاطر موهای نرم و لطیفش كه دسته‌دسته پایین ریخته، نه به خاطر رنگ‌های صورتش كه همه رفته، نه به خاطر زنده‌زنده مثله شدنش در جراحی‌های پی‌درپی، نه به خاطر جسمش كه مثل عروسك مومی جلوی آتش آب شده، نه به خاطر درد بی‌حد‌و‌مرز و تمام نشدنی‌اش... او خدا خدا می‌كند پیش از آن‌كه دوره درمان سرطانش با هرسپتین تمام شود، بمیرد، چون مثل رئیس كمیسیون بهداشت و درمان مجلس باخبر است هزینه یك دوره درمان سرطان با هرسپتین 200 میلیون تومان است؛ رقمی كه همه دارو ندار او و خانواده‌اش حتی جزء كوچكی از آن هم نمی‌شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم ؛ پیش از آن‌كه خواندن این گزارش را شروع كنید، باید بدانید هرسپتین چیست. هرسپتین یكی از داروهای رایج در درمان سرطان سینه است.از نظر فراوانی مبتلایان، سرطان سینه در كشور رتبه دوم را دارد و براساس آخرین آمارهای وزارت بهداشت حدود 9000 نفر در كشور به سرطان سینه مبتلا هستند و به طور كلی هر سال حدود 80 هزار نفر به جمعیت بیماران مبتلا به سرطان در كشور افزوده می‌شود و به همان نسبت جمعیت مبتلایان به سرطان سینه نیز افزایش پیدا می‌كند.

همه اینها را درباره هرسپتین گفتیم كه بدانید این دارو جزو داروهای حیاتی بیماران مبتلا به سرطان سینه است و روزبه‌روز نیاز به آن افزایش پیدا می‌كند و بدون آن خیلی از خانواده‌ها بی‌نور و تاریك می‌شوند و به همین علت است كه اهمیت حرف‌های دیروز حسینعلی شهریاری، رییس كمیسیون بهداشت و درمان در مجلس بیشتر می‌شود.

وقتی مرگ از درمان ارزان‌تر است

نماینده مجلسی كه در سال‌های اخیر ثابت كرده است نگاهی منتقدانه و بدون وابستگی خاص به سیاستگذاری‌های حوزه بهداشت و درمان دارد، به متولیان سلامت در كشور درباره افزایش داروی هرسپتین نهیب زد: هزینه یك دوره درمان بیماران سرطانی با هرسپتین با قیمت دلار پارسال 50 تا 60 ‌میلیون تومان بود، اما حالا همین دوره درمان 200‌میلیون تومان تمام می‌شود، چند درصد مردم توان پرداخت چنین هزینه‌ای را دارند، اصلا چند درصد مردم توان پرداخت 50 میلیون تومان یا حتی 20‌میلیون تومان را برای دارو دارند؟

او انتقاد كرد: چگونه دولت می‌تواند مدعی باشد كه پولی ندارد؟ این چه نداری‌ای است كه 600 میلیون دلار ارز مرجع برای واردات خودروهای لوكس اختصاص می‌دهند، اما برای واردات دارو حتی با دلار 3000 تومانی و 4000 تومانی هم در بانك‌ها و گمرك كارشكنی می‌كنند.

مساله‌ای كه شهریاری به آن اشاره كرد، پیشتر مرضیه وحید‌دستجردی، وزیر بهداشت هم بی‌پرده‌پوشی و با دلخوری مطرح كرده بود و در پاسخ به پرسشی درباره مصرف ارز دارو برای ورود ماشین‌های لوكس گفته بود: ما هم مثل شما نمی‌دانیم ارز دارو به چه مصرفی رسیده است، اما در شش ماه گذشته از طرق مختلف از‌جمله هواپیما سعی كرده‌ایم داروی مردم را تامین كنیم!

رییس كمیسیون بهداشت و درمان مجلس نیز معتقد است، دولت الان در بهترین شرایط فقط حقوق كاركنان وزارت بهداشت را تامین می‌كند؛ آن هم با احتساب وقت اداری ستادی، در حالی كه بسیاری از مراكز بهداشتی و درمانی وزارت بهداشت باید بیست‌وچهار ساعته كار كنند.

مراقب انگشت‌های اتهام باشید!

شاید اگر ما فقط حرف‌های شهریاری را در این گزارش ذكر می‌كردیم و آن را می‌گذاشتیم كنار تصاویری كه از بیماران مبتلا به سرطان دیده‌ایم، شاید اگر می‌گفتیم با چشم خودمان دیده‌ایم كه بیماری وسط راهروی بیمارستان... نشسته بود و از خدا می‌خواست جانش را بگیرد تا دیگر از شكم بچه‌هایش برای تامین هزینه‌های درمانش نزند، شاید اگر می‌گفتیم آدم‌هایی را می‌شناسیم كه در میانه فرآیند درمان قید شیمی‌درمانی و مصرف داروها را زده‌اند، چون دیگر چیزی برای فروختن نداشته‌اند، شاید اگر می‌گفتیم به خانه بیمار سرطانی رفتیم كه غذایش فقط شلغم پخته بود و حتی بخاری نداشت، آن‌ وقت همه انگشت اتهام را به سمت وزارت بهداشت نشانه می‌گرفتند و محكومش می‌كردند كه چرا به یاری بیماران نیازمند نمی‌شتابد؟

ما اما به گفتن همین حرف‌ها فقط قانع نشدیم و به همین خاطر علت گرانی شدید داروی هرسپتین و دیگر داروهای بیماران سرطانی را از رضا رضایی، مدیر بودجه و اعتبارات معاونت درمان وزارت بهداشت پرسیدیم.

او قبول دارد كه هزینه‌های درمان سرطان بالاست، اما توضیح می‌دهد: دو ماه پیش رییس‌جمهور دستور داد 200 قلم داروی جدید تحت پوشش بیمه قرار بگیرد، دست‌كم 50 قلم از این داروها مربوط به داروهای درمان سرطان بود، اما هنوز بیمه از تحت پوشش قرار دادن این داروها شانه خالی می‌كند!

حكایت هرسپتین نیز آن‌گونه كه این مسئول می‌گوید، شبیه به همین داروهاست؛ یعنی بیمه این دارو را پوشش نمی‌دهد و به همین علت هزینه‌های درمان روی دوش بیماران و خانواده‌هایشان می‌افتد. البته وزارت بهداشت با آگاهی از این مساله به بیماران كمك مالی می‌كند؛ به طوری كه به مراكز اصلی درمان سرطان در كشور پروتكلی را ابلاغ كرده است كه اگر بیماران از داروهای مورد تائید این وزارتخانه استفاده كنند، هزینه درمانشان كمتر می‌شود.

كمك‌های وزارت بهداشت به این بیماران از محل ردیف بودجه حمایتی است كه امسال 200 میلیارد تومان آن مصوب شده و تاكنون كه شش ماه از اول سال گذشته، نیمی از آن پرداخت شده است. این بودجه البته برای همه بیماران صعب‌العلاج و نیازمند است كه بیماران سرطانی فقط جزئی از آن را تشكیل می‌دهند.

با این حال بودجه حمایتی وزارت بهداشت در مقایسه با قیمت بالای انواع داروها، برای كمك به بیماران سرطانی كافی نیست و رضایی می‌گوید این بودجه بسیار كمتر از هزینه‌كرد بیمارستان‌هاست و فقط 30 درصد آن را پوشش می‌دهد.

مدیر بودجه و اعتبارات معاونت درمان وزارت بهداشت اعتقاد دارد كه اگر بیمه‌ها از دستور رییس‌جمهور تبعیت كنند و پوشش بیمه‌ای داروهای جدید را بپذیرند و هرسپتین را نیز تحت پوشش قرار دهند، آن وقت وزارت بهداشت می‌تواند بودجه حمایتی‌اش را صرف بیماران سرطانی بیشتری كند یا دست‌كم سطح كمك‌های مالی‌اش را به بیماران افزایش دهد، اما خدا می‌داند تا روزی كه مسوولان بیمه تصمیم نهایی‌شان را بگیرند، چند بیمار مبتلا به سرطان، فرآیند درمانشان به علت گرانی داروها را نیمه‌كاره رها می‌كنند و چند طفل دیگر در رویای درمان پدر و مادرشان، گرسنه می‌مانند و چند نفر دیگر به دارو ندارشان چوب حراج می‌زنند برای تامین هزینه‌های سنگین دردی كه هر سال بیش از 80 هزار نفر در كشور به آن مبتلا می‌شوند؟

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha