سلامت نیوز : یك فوق تخصص اعصاب و روان كودكان و نوجوانان با تاكید بر این كه در برابر رفتارهای مقابله جویانه كودكان از تنبیه بپرهیزید، می گوید: باید در ابتدا با تشویق، فرد را به سوی دور كردن از رفتارهای مقابله ای سوق داد، سپس به سراغ گزینه تنبیه رفت.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از کیهان ؛ دكتر «هوشنگ امیریان» می افزاید: در كودكان یك حس قوی استقلال طلبی و عدم وابستگی وجود دارد كه این حس در بسیاری از موارد تاثیرات مثبتی دارد كه ممكن است قاطعیت را در فرد افزایش دهد.

اگر این حس شدت زیادی داشته باشد فرد را به سوی سركشی و جسارت سوق می دهد و به صورت رفتارهای مقابله جویانه بروز می كند، پس در كنار تقویت جنبه های مثبت استقلال طلبی، باید جنبه های منفی آن را كاهش داد.از مهم ترین خصوصیات كودكانی كه رفتارهای مقابله جویانه دارند این است كه در برابر بسیاری از كارها مانند لباس پوشیدن، حمام رفتن و... مقاومت می كنند.

این كودكان راجع به هر موضوعی بحث می كنند و در برابر والدین پرخاشگری دارند و یا بهانه می گیرند.این كودكان برای پیش برد كارشان بسیار گریه می كنند، توجه دائمی می خواهند و غیرقابل پیش بینی اند و برای دریافت پاسخ خواسته های خود با وجود عدم پاسخگویی مناسب والدین، آنها را دنبال می كنند و تا دریافت پاسخ پیش می روند.

وی با بیان اینكه رفتارهای مقابله ای در كوكان می تواند علل متفاوتی داشته باشد، می گوید: برخی كودكان به لحاظ ذاتی و ژنتیكی رفتارهای مقابله جویانه ای دارند اما در برخی موارد، والدین با هم تعامل سازنده ای ندارند و كودك از نظر تربیتی با روش های ناصحیح تربیت می شود و در برخی موارد نیز كودكان این رفتارها را از جامعه یاد می گیرند.
زمانی كه گفته می شود فرد به لحاظ ذاتی و ژنتیكی رفتارهای مقابله جویانه دارد این بدان معناست كه در سرشت فرد این خصیصه وجود دارد و باید توسط تربیت صحیح به موارد مثبت سوق داده شود.

وی با تاكید بر اینكه انطباق وجود و ذات كودك با روش های تربیتی والدین در این مساله بسیار مهم است، می گوید: اگر كودكی دارای این ذات باشد و والدین نیز به آن دامن بزنند، كودك با مشاهده رفتار والدین تهاجمی تر شده و رفتار مقابله ای و زورگویانه او نمایان می شود.البته در برخی اوقات عدم ثبات در پاسخ های رفتاری و واكنش های متفاوت از سوی والدین نسبت به رفتار كودك سبب می شود رفتار والدین نشان دهنده عدم تعامل سازنده با هم باشد و كودك را برای انجام رفتار مقابله ای تحریك كند.

اگر والدین با هم مشكل و اختلاف نظری داشته باشند و با حالت پرخاشگری با یكدیگر رفتار كنند، كودك از رفتارهای مقابله ای والدین الگو گرفته و خود او این رفتار را بروز می دهد.از طرفی استرس های خانوادگی مانند طلاق، اعتیاد، تعارض، مصرف مواد مخدر و الكل سبب می شود كه كودك نتواند محیط را تحمل كند و پرخاشگر شود.
همچنین استفاده نابه جا از تلویزیون و سی.دی سبب كاهش خلاقیت و تعامل كودك باخانواده و دوستان می شود و اگر با نمایش صحنه های هیجانی و خشن نیز همراه باشد، رفتارهای مقابله ای یا لجبازی را در كودكان تقویت می كند.

والدین در برابر رفتارهای مقابله ای كودك باید پیش از تنبیه، برای دوری از انجام رفتارهای مقابله ای چندین بار تشویق شوند و سپس از عدم پاسخ صحیح از طرف كودك، تنبیه را جایگزین كنند.تنبیه در این زمینه باید نه به صورت تهدیدهای غیرعملی بلكه به صورت تهدیدی باشد كه امكان عملی شدن آنها وجود داشته باشد.والدین نباید پیام های نابجا و برچسب های نامناسب به كودكانشان بزنند و یا با دیگر كودكان، او را مقایسه كنند. چون در این صورت احساس گناه در كودك شكل می گیرد و زمینه رفتارهای مقابله ای را در كودك ایجاد می كند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha