دوشنبه ۲۵ دی ۱۳۸۵ - ۰۰:۰۰
کد خبر: 608

سلامت نیوز-تا کنون هیچ الگوئی برای تشخیص و مدیریت صرع به وسیله پزشکان عمومی وجود نداشته. در نتیجه به منظور برآورده کردن این نیاز الگوی الگوریتمی برای درمان و کنترل صرع در بزرگسالان توسط پزشکان عمومی طراحی شده است

دستورالعمل های جدید در مراقبت های صرع

 1% از جمعیت ایالات متحده(حدود3/2 میلیون نفر) از بیماری صرع رنج می برند. پزشکان عمومی در این کشور حدود83% از موارد جدید صرع را ویزیت کرده و برای 40% از این موارد اقدامات مراقبتی در نظر می گیرند این در حالی است که بر پایه مقررات و به خاطر بروز کم این بیماری، پزشکان عمومی تنها جایزند 1یا2 بیمار صرعی را در سال برای اولین بار ویزیت کرده و تعداد انگشت شماری از موارد قبلی را پایش نمایند.
بر همین اساس اشراف یک پزشک عمومی به تشخیص و مدیریت الگوهای این بیماری ممکن است کمتر از تجربه او در درمان بیماریهای دیگری باشد که به صورت مرتب تحت درمان و معالجه قرار داده است. تا کنون هیچ الگوئی برای تشخیص و مدیریت صرع به وسیله پزشکان عمومی وجود نداشته. در نتیجه به منظور برآورده کردن این نیاز الگوی الگوریتمی برای درمان و کنترل صرع در بزرگسالان توسط پزشکان عمومی طراحی شده است.

 
این الگو شامل مبانی تشخیص، دسته بندی صرع، کار با بیمار، درمان و پیگیری بیماران بالغ بوده و هدف از این اقدام آماده سازی وسایل لازم برای پزشک جهت تشخیص و مدیریت دقیق، روشن، و آسان بیماران است.

 در این طرح، الگوریتم ها نه دایرة المعارف هستند و نه به منظور جایگزین شدن با تشخیص پزشک و یا کم نمودن دسترسی و نظر خواهی از متخصصان و ارجاع به آنان طراحی شده اند.
الگوی حاضر پس از 8 سال و توسط سیستم سلامتی Lovelace (ارگان چند تخصصی در آلبوکورک) طراحی شده است. تیمی که این الگو را ارائه کرده است شامل پزشکان عمومی، نورولوژیست ها و سایر متخصصین ذی ربط بوده و از طریق ارگان Lovelace هدایت می شدند.

 
- اجرای دستورالعمل ها

 
همان گونه که در دستورالعمل های موجود در 2 مقاله سمپوزیوم آمده است مراقبت از صرع در دهه گذشته بسیار متحول شده است. بخصوص اینکه گسترۀ درمانی بیشتری برای این بیماری به وجود آمده است و این پیشرفتها می تواند فعالیت صرع را در بخش مهمی از بیماران مهار نماید و از آنجائی که این باور وجود دارد که یک حمله صرع، حملات دیگر را بدنبال خواهد داشت، با درمان زود هنگام می توان به موفقیت طولانی مدت تری در به تعویق انداختن دست یافت. این دستورالعمل های جدید برای دست یابی پزشکان عمومی به واقعیت مراقبت های این بیماری است. ولی چگونه پزشکان در حالی که باید به سایر مراقبت های متداول و مهم دیگر برسند می توانند این دستورالعمل را نیز اجرا نمایند؟ ما استراتژی را ترتیب داده ایم که کار را بسیار آسان می کند.

 
سه مرحله زیر چگونگی به کارگیری این دستورالعمل را شرح می دهد.

 
مرحله اول: مشکلات عملی را در نظر بگیرید.

 
این دستورالعمل ها راه حل های قطعی نبوده بلکه وظایفی را تحت نظر یک مرجع پیشنهاد می کنند.

 جدول 1 سه نوع از اقدامات عمومی را نشان می دهد. دسته اول به ارزیابی بیمار با احتمال وقوع حمله می پردازد و به سوالاتی از قبیل: آیا این یک حمله صرع است؟ و چه نوع صرعی؟ پاسخ می دهد.

 
دسته دوم اقدامات شامل طراحی یک نقشه درمانی دقیق و مطرح کردن آن با سایرین اعم از پزشک،

 خانواده بیمار و خود اوست. دسته سوم این اقدامات به مرحله اجراء درآوردن این الگوهاست.   
جدول 1: وظایف طراحی شده توسط دستورالعمل های جدید صرع

 
1. ارزیابی

 هدف: شناسائی صرع از سایر بیماریها و تعیین نوع آن
وظایف: گرفتن شرح حال بیمار و انجام آزمایشات پزشکی( انتخاب نوع تست ها، تنظیم درخواست، تفسیر آزمایش)

 ·   آزمایشات مرکزی
·   آزمایشات تخصصی(CT، MRI، الکتروآنسفالوگرافی)

 
·   دسته بندی صرع

 ·   آموزش بیمار در مورد اساس بیماری 
2- تنظیم و مشورت در مورد برنامه درمانی

 
هدف: طراحی و صحبت در مورد برنامه درمانی

 
وظایف: 

 
·   مشخص کردن اهداف درمانی( با مشارکت بیمار)

 
·   لیست کردن درمانهای ممکن

 
·   ایجاد توالی درمان(توالی درمان، پارامترهای تنظیمی، تغییرات توالی)

 
·   اختصاص زمان مشخص برای تغییر برنامه

 
·   تذکر در مورد ملزومات(روانی، بیمارستانی، مالی، باروری)

 ·   مشورت با دست اندرکاران و بیماران(تشریح وظایف)
3- به اجرا درآوردن برنامه

 
هدف: کنترل و بازبینی نقشه درمانی

 
وظایف:

 
·   کنترل سطوح درمانی، علائم و عوارض جانبی

 
·   انجام تنظیمات برنامه ریزی شده(تغییر دوز داروها یا قطع مصرف آنها)

 
·   برنامه ریزی و قطعی سازی بازبینی ها

 
·   بیان مشکلات حاد یا شدید

 
آموزش بیماران بسته به موقعیت(مثلاً، آگاه نمودن بیمار از زمان ضروری شدن عمل جراحی)

 

مرحله دوم: تصمیم گیری روشن در مورد تعهدات اولیه پزشک و موارد ارجاع به دیگران
این مرحله باید بر پایه مهارت و علاقه پزشک و نیز منابع و مشکلات موجود در راه بیمار و پزشك انجام گیرد. برای یک پزشک خانواده، معقول است که موارد مربوط به درمان صرع را کاملاً یا برای همکاری به یک متخصص ارجاع نماید.

 
مرحله سوم: تشخیص روند کنونی درمان برای بیماران مستعد حملات و تمرکز بر مواردی که می تواند در مراقبت بهینه نقش داشته باشد.

 برای مثال پس از خواندن دستورالعمل های صرع و بررسی موقعیت محلی، پزشک در مورد توانائی یا علاقه به ارزیابی و کنترل بیماران جدید تصمیم بگیرد. ولی اقداماتی نظیر تغییر استراتژی درمانی ، مدیریت بیماران با حملات غیر قابل پیش بینی و آزمایشات تخصصی ، کارهایی است که باید به متخصص صرع ارجاع شود. یکی از عوامل محدود کنندۀ این هدف این است که متخصصین اعصاب ممکن است برنامه ای زمانی و یا مدیریت خوبی ارائه نکنند(از آن جمله زمانهای افزایش دوز یا تغییر دارو است) در این مواقع یک یادداشت کوتاه می تواند برای برقراری ارتباط مناسب با مشاور(متخصص) مفید باشد.
نتیجه:

 الگوریتم های به کار رفته در این مقاله طوری طراحی شده اند که لوازم دقیق و روشن را برای پزشکان عمومی پر مشغله ای که می خواهند به درمان بیماران بالغ صرعی کمک نمایند، در اختیار می گذارد.اگر چه این دستورالعمل ها، برای همه موارد مورد استفاده نیستند اما اختصاص وقتی کوتاه به درك مفهوم عملی آن، نسبت دادن هرکدام از وظایف  مندرج به فرد مسئول و انجام مشورت های کوتاه با مشاوران و بیماران برای حصول اطمینان از درک درست طرفین، گام اصلی و اولیه در به عمل درآوردن آن است. ما عقیده داریم که این وسیله ایست كه می تواند، مراقبت های بیماران صرعی را در مراکز درمانی ابتدائی بهبود بخشد.  

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha