به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم ؛ ورزشكاران دو رشته كوهنوردی و اسكی همیشه در معرض این دو بیماری هستند و البته بجز آنها، مسافرانی كه در سرما گیر میافتند و همینطور بیخانمانها نیز در معرض سرمازدگی و یخزدگی هستند.
در یخزدگی كه بیماری شایعتری است، اندامهای انتهایی بدن شامل دستها، پاها، بینی و گوشها در هوای زیر صفر دچار كاهش جریان خون میشوند، اگر این اندامها با كلاه، دستكش و جوراب پوشانده شود، جریان خون باعث میشود این اندامها از یخزدگی در امان بمانند، اما وقتی این اندامها در معرض مستقیم سرما قرار میگیرد بخصوص وقتی باد هم میوزد بدن برای اینكه سرمای زیادی از دست ندهد مجبور است رگهای این اندامها را منقبض كند و به این ترتیب كاهش خونرسانی موجب درد در این اندامها میشود.
اگر فرد اندامهایش را نپوشاند یا به جای گرم منتقل نشود در مرحله بعدی درجه حرارت این اعضا آنقدر پایین میآید كه مایعات موجود در آنها یخ میزند و تمام سلولها در معرض مرگ قرار میگیرد.تنها راه نجات اعضای یخزده حرارت ملایم و بهترین نوع این حرارت قراردادن عضو در یك مایع با درجه حرارت حدود 37 تا 40 درجه به مدت طولانی است كه انجام این كار فقط در یك بیمارستان یا درمانگاه مجهز میسر است.
بیماری دوم سرمازدگی یا هیپوترمی است. برخلاف یخزدگی برای ایجاد این بیماری سرمای زیر صفر لازم نیست و اگر فرد مدت طولانی در معرض دمای مثلا 10 درجه بالای صفر هم باشد، بخصوص اگر لباسهایش خیس یا لباس كمی داشته باشد، دچار این بیماری میشود.
در واقع وقتی فرد، مدتطولانی در معرض هوای سرد قرار میگیرد بتدریج درجه حرارت بدنش كه باید در حد 37 درجه حفظ شود، شروع به افت میكند.وقتی درجه حرارت به كمتر از 35 درجه برسد، بیمار دچار خوابآلودگی شده و به این ترتیب با به خواب رفتن، متابولیسم بدن لحظه به لحظه افت میكند و بیمار بهسمت مرگ میرود.
درمان این بیماران هم بسیار مشكل است، زیرا وقتی ناگهان آنها را گرم میكنیم، قلب ممكن است دچار ضربان نابجا یا همان آریتمی شود. این مشكل بخصوص در افراد میانسال و مسن میتواند خطرناك باشد و این بیماران نیز مثل بیماران یخزده باید در مراكز مجهز تحت مداوا قرار گیرند.
البته پیچاندن فرد در پتو و خارجكردن از محیط سرد به عنوان اقدامات اولیه توصیه میشود، ولی بلافاصله باید آنان را به بیمارستان منتقل كرد.
نظر شما