سلامت نیوز :اینها حرف‌های منتسب به چارلی چاپلین است، وقتی می‌خواهد از خوشبختی بگوید: «آنقدر بخندی كه دلت درد بگیرد، برای مسافرت به یك جای زیبا بروی، بعد از این‌كه از مسافرت برگشتی ببینی هزار نامه داری، به آهنگ مورد علاقه‌ات گوش بدهی، به رختخواب بروی و به صدای بارش باران گوش كنی،

به گزارش سلامت نیوز به نقل از جام جم ؛ از حمام كه بیرون آمدی ببینی حوله‌ات گرم است، در آخرین امتحانت قبول شوی، در جیب شلواری كه مدت‌هاست نپوشیدی پول پیدا كنی، برای خودت در آینه شكلك دربیاوری و بخندی، تلفن نیمه شب داشته باشی و حرفت ساعت‌ها طول بكشد، بی‌دلیل بخندی، به‌طور تصادفی بشنوی كه یك نفر از تو تعریف می‌كند، عضو یك تیم باشی، از بالای تپه به غروب خورشید نگاه كنی، دوستان جدید پیدا كنی، كسانی را كه دوستشان داری خوشحال ببینی، كنار ساحل قدم بزنی، كسی را داشته باشی كه بدانی دوستت دارد یا یادت بیاید كه دوستانت چه كارهای احمقانه‌ای كردند و بخندی و بخندی و.. باز هم بخندی.»

چاپلین زندگی را به همین سادگی شیرین می‌كند و به ما یاد می‌دهد خوشبختی آن شانس نهفته در قله قاف نیست كه دست كمتر كسی به آن برسد، بلكه این احساس دم‌دستی‌ترین ثروت دنیاست كه اگر فقط كمی دستت را به سمتش دراز كنی، صیدش خواهی كرد.

بیراهه‌های خوشبختی

ما خیلی وقت‌ها اشتباه می‌كنیم؛ ما به سمت خوشبختی خیز برمی‌داریم، اما اغلب، راه را اشتباه می‌رویم. یكی تا توان دارد كار می‌كند كه خانه‌ای بزرگ بخرد، یكی شبانه‌روز تلاش می‌كند جدیدترین خودروی بازار را سوار شود، یكی همیشه چشمش به طلاهای زرگری است و به خرید آن سرویس طلای جدید كه تحسین‌برانگیز است، فكر می‌كند. دیگری به بچه‌دار شدن می‌اندیشد، یكی به پرداخت سریع اقساطش، یكی هم به ازدواج با آدمی معروف و سرشناس و همه برای رسیدن به این اهداف تلاش می‌كنند و انرژی می‌گذارند، چون فكر می‌كنند اگر به اینها برسند، خوشبخت‌اند.

اما جنس خوشبختی با همه این تقلاها فرق دارد، خوشبختی باید از درون وجودمان بجوشد و به بیرون تراوش كند كه اگر اینچنین نشود، محال است كسی بتواند خوشبختی را به ما تزریق كند. برای همین است كه می‌گویند خوشبختی باید درون كاسه سرمان باشد نه در اسباب و اثاثیه‌ای كه دور و برمان جمع می‌كنیم؛ همان‌هایی كه بتدریج به جای این‌كه خوشحالمان كند راه نفسمان را می‌بندد و دلتنگ‌مان می‌كند.

پول كجای ماجرا ایستاده

این جمله را شنیده‌اید كه می‌گوید پول حتما خوشبختی نمی‌آورد، اما فقر قطعا بدبختی می‌آورد؟ این جمله می‌خواهد نقش پول در زندگی ما آدم‌ها را نشان دهد و​ گرچه تا حدی درست می‌گوید، اما كمی هم به اشتباه رفته است.

پول مانع خوشبختی نیست، با اسكناس‌های كار راه‌انداز، می‌شود آدم‌های زیادی را خوشحال كرد و كار آدم‌های زیادی را راه انداخت. كمترین ماموریت پول در زندگی این است كه رفاه را به ما هدیه دهد و راه رسیدن به آرزوها را هموارتر كند.

اما اگر ثروت ما در زندگی هنگفت نباشد و پولی كه هر ماه به دستمان می‌رسد در حد رفع حاجت باشد به این معنی نیست كه ما خوشبخت نیستیم و چرخیدن‌مان حول و حوش خط فقر، باعث بدبختی است. پول نه لزوما كسی را خوشبخت می‌كند و نه لزوما كسی را بدبخت، چون پول فقط یكی از صدها شرط برای خوشبخت بودن است و بودن یا نبودنش به تنهایی ارتباطی با احساس خوشایند خوشبختی ندارد.

یادآوری آماری كه چند سال پیش در پایتخت به دست آمد و در رسانه‌ها سر و صدا به پا كرد، هنوز هم جذاب است. این آمار نشان می‌داد ۶۸ درصد ازدواج‌های انجام شده در یكی از تالارهای مشهور شهر تهران به طلاق منجر شده است، یعنی از 100 زوجی كه جشن ازدواجشان را در این تالار برگزار كرده‌اند، ۶۸ نفر كارشان به طلاق كشیده است.

نكته: بحران‌های عاطفی ناشی از تجربیات منفی مثل طلاق یا ابتلا به بیماری اگر با فقر اقتصادی همزمان باشد تشدید می‌شود؛ به این معنا كه شاید پول نتواند برای فرد تولید شادی كند، اما بی‌پولی به‌ طور قطع با دردها و بحران‌های عاطفی در ارتباط است

این 100 زوج آنقدر ثروتمند و بی‌نیاز از مال دنیا بودند كه طبق محاسبه مردم كوچه و بازار باید در نهایت خوشبختی زندگی می‌كردند، آن هم در شرایطی كه مهریه عده‌ای از آنها سكه بهار آزادی به ارتفاع كوه هیمالیا (8000 سكه) بود و ارزش تقریبی خودروهای مهمانان حاضر در تالار حدود ۲۰ میلیارد تومان برآورد می‌شد.

این جمله‌ها طرح افسانه نیست، اینها حقایق زندگی بخشی از آدم‌هاست كه با این‌كه پول زیادی دارند، اما هیچ‌گاه طعم خوشبختی را نمی‌چشند؛ البته نه به این دلیل كه پول چیز بدی است بلكه به این علت كه اینها​ غیر از پول چیزی برای دلخوش بودن ندارند.

معجون 60 قلم

خوشبختی در زندگی آنقدر مهم است كه دانشمندان را هم درگیر كرده است. آنها نیز این سوال را در ذهن خود مرور كرده‌اند كه آیا اگر كسی فقط پول داشته باشد و احتیاجات مادی‌اش به سرعت برآورده شود، خوشبخت واقعی است یا این‌كه اگر او نیز سفره دلش را باز كند از عطش‌اش برای خوشبختی حرف می‌زند؟

دانیل كانمان، روان‌شناس آمریكایی چند سال قبل در پی یافتن پاسخ این پرسش‌ها برآمد. او دست به انجام تحقیقی زد كه در نهایت نشان داد پول قادر به خرید عشق نیست، اما اگر آدم‌ها در سراسر زندگی‌شان درآمد كمی داشته باشند، پولی كه یكمرتبه وارد زندگی‌شان می‌شود حتما آنها را خوشحال می‌كند.

كانمان در این پژوهش از افراد خواست تا هر روز میزان شادی خود را براساس تجربه احساسات مختلف مثل رضایت، ناراحتی، نگرانی و لذت تعیین كنند و پس از آن براساس میزان رضایت خود از زندگی، امتیازی از صفر تا ۱۰ به خود بدهند. نتایجی كه این روان‌شناس به آن دست یافت، قابل توجه است. او دریافت میزان رضایت از زندگی همواره با افزایش درآمد بالا می‌رود و این احساس رضایت سطح شادی را نیز افزایش می‌دهد، البته به این شرط كه درآمد سالانه افراد از 75 هزار دلار بیشتر یا كمتر نباشد.

اگر قرار باشد این رقم را در كشورمان محاسبه كنیم، بی‌شك افراد كمی شامل نتایج این تحقیق می‌شوند، اما اگر گفته‌های كانمان را بومی كنیم، پیداست منظور او داشتن سطح اقتصادی و رفاهی متوسط به بالا​ست كه در تمام طول سال‌های زندگی نیز شكلی ثابت دارد و دستخوش تغییرات ناگهانی و افت و خیزهای نگران‌كننده نمی‌شود.

كانمان در عین حال به نتیجه دیگری نیز رسید كه گفته برخی از ما ایرانی‌ها را تایید می‌كند؛ گفته همان‌هایی كه معتقدند بی‌پولی می‌تواند سبب بدبختی شود. این روان‌شناس دریافت كه بحران‌های عاطفی ناشی از تجربیات منفی مثل طلاق یا ابتلا به بیماری اگر با فقر اقتصادی همزمان باشد تشدید می‌شود؛ به این معنا كه شاید پول نتواند برای فرد تولید شادی كند، اما بی‌پولی به‌ طور قطع با دردها و بحران‌های عاطفی در ارتباط است.

این روان‌شناس در خلال بررسی‌هایش به نكات مهمی دست یافته كه وقتی در كنار یافته‌های محققان دیگر قرار می‌گیرد، واژه خوشبختی و حس خوشبخت بودن را بخوبی تفسیر می‌كند. گروهی از روان‌شناسان ثابت كرده‌اند​ عوامل زیادی در شادی انسان‌ها نقش دارد؛ عواملی كه تاكنون 60 مورد از آن كشف شده است. به گفته اینها عواملی مثل دوستی، احساس احترام، اعتماد به نفس، خدمت به دیگران، داشتن پایگاه اجتماعی مناسب و همسر دلخواه، از عوامل مهم ایجاد حس خوشبختی است. این روا‌‌ن‌شناسان در حالی این عوامل را فهرست كرده‌اند كه منكر نقش پول در ایجاد خوشبختی نیستند، اما جایگاه ثروت نزد آنها و تاثیرش در خوشبختی رتبه‌ای بهتر از چهاردهم به دست نمی‌آورد.

زندگی زیباست

شاید نشود بسادگی و زیبایی چارلی چاپلین از خوشبختی حرف زد، اما می‌توان حس كرد تا چه اندازه حق با اوست. خوشبختی آنقدر نزدیك ماست كه گاهی آن را نمی‌بینیم، حتی ناخواسته به آن پشت پا می‌زنیم و دورش می‌كنیم.

وقتی كسی در خانه‌ای امن زندگی می‌كند، وقتی مادری دارد كه عاشقانه برایش وقت می‌گذارد، وقتی پدر او را از جانش بیشتر دوست دارد، وقتی دوستانی دارد كه همیشه كنارش می‌مانند، وقتی همسری دارد كه در همه حال شانه به شانه او می‌ماند، وقتی نگاه دیگران به او پر از اشتیاق است یا وقتی او آدم‌ها را به خاطر آن چیزی كه هستند، دوست دارد؛ چنین شخصی خوشبخت واقعی است، چون خوشبخت بودن معنایی جز داشتن حس رضایت از زندگی ندارد.